บทที่ 527 ระเบิด
จากนั้นรูขุมขนทุกรูบนร่างเขาก็เริ่มขยาย หลังจากนั้นพลังปราณสีแดงประดุจเลือดแผ่ซ่านกำจายออกมาปกคลุมทั่วร่าง
“ตายซะเถอะ!”
สีหน้าชายชุดดำเปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยว ร้องตะโกนออกมา
เขาพุ่งเข้าหาหวังเฉียน กระบี่ยาวในมือฟาดลงไปที่หัวหวังเฉียน!
ขั้นตอนทั้งหมดนี้เร็วมาก!
เทียบกับก่อนกินยาลงไป เร็วขึ้นอย่างน้อยสองระดับ!
หวังเฉียนสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ถือกระบี่ตั้งรับอย่างรวดเร็ว
“ปิ๊ง!”
กระบี่เหล็กสองเล่มปะทะกันจนเกิดประกายไฟ
ตึกตึกตึก
หวังเฉียนถอยอย่างไม่ได้ตั้งใจไปสามก้าว และมีสีหน้าซีดขาว
กระบี่นี้ของชายชุดดำทำเขาได้รับบาดเจ็บได้!
“นี่มันเรื่องอะไรกัน?!”
“เขากินอะไรลงไปกันแน่?!”
ด้านล่างเวที หวู่เหวินเชี่ยนและทุกคนต่างกันสีหน้าเปลี่ยน ตั้งแต่ชายชุดดำกลืนยานั่นลงไป พลังก็มากกว่าเดิมไม่ต่ำกว่าสามเท่า
แม้แต่หวังเฉียนยังโดนเขาฟันจนล่าถอย
เฉินเฟิงขมวดคิ้วแน่น เมื่อกี้ตอนชายชุดดำกลืนยาลงเร็วเกินไป ดังนั้นเขาเลยเห็นไม่ชัดว่าเป็นยาอะไรกันแน่
แต่ว่า ดูจากฝีมือที่เพิ่มเร็วบวกกับสีหน้าแดงก่ำของชายชุดดำแล้ว ยาที่เขากลืนลงไปคงเป็นยาเพิ่มพลังแน่ๆ
ยาแบบนี้เฉินเฟิงเคยได้ยินคนพูดถึงมาก่อน
มันสามารถเพิ่มพลังให้คนในเวลาอันสั้นได้ ทำให้พลังของคนเพิ่มขึ้นถึงสามเท่าในพริบตา
แต่ผลลัพธ์ที่กินยาลงไปก็ร้ายแรงนัก เบาคือชีพจรขาดสะบั้น แรงก็ถึงขั้นระเบิดตายคาที่!
พูดได้เลยว่า ยานี้เป็นยาพิษชนิดหนึ่ง!
ปกติแล้วยานี้จะได้ใช้ตอนที่คนเจอเหตุการณ์เป็นตายเท่ากันเท่านั้น
แต่ตอนนี้เพื่อเอาชนะหวังเฉียน ชายชุดดำถึงกับกลืนลงไปถึงสองเม็ด...
“ปึ้ง!”
หวังเฉียนโดนโจมตีจนถอยอีกครั้ง ครั้งนี้มุมปากเขามีเลือดไหลออกมา เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดเจ็บภายในหนักมาก
ถึงตอนนี้ชายชุดดำจะได้เปรียบ แต่สีหน้าจอมยุทธ์มากมายของสมาคมการค้าเชียสุ่ยด้านล่างเวทีก็ไม่ได้ดีใจอะไรมากมายนัก
พวกเขารู้ดีว่า ยาที่จิ่วจิ่งถึงซิวเมื่อกี้กลืนลงไปเมื่อกี้คืออะไร
ยาอินหยาง!
ยาลับชนิดหนึ่งของญี่ปุ่น
ยาลับชนิดนี้มีน้อยนัก และสร้างได้ยากยิ่ง
ทั่วทั้งญี่ปุ่นปีหนึ่งก็สร้างออกมาได้แค่ห้าสิบเม็ดเท่านั้น
เพื่อให้แน่ใจว่าจะชนะการประลองครั้งนี้อย่างไม่มีข้อผิดพลาด ก่อนออกเดินทาง กงปุ่นสองอีจ่ายไปหมื่นล้านเพื่อซื้อยาอินหยางมาสิบเม็ด
เพื่อมาใช้ในตอนนี้ เวลาเจอคู่ต่อสู้ที่ยากจะเอาชนะได้ จะได้อาศัยยาอินหยางเอาชัยชนะมา
ผลลัพธ์ของยาอินหยางน่ากลัวมาก
เดิมทีจิ่วจิ่งถึงซิวเป็นแค่ระดับกลางอ้านจิ้ง แต่พอกินยาอินหยางลงไป ตอนนี้พลังของจิ่วจิ่งถึงซิวพุ่งไปถึงระดับปลายอ้านจิ้ง!
พลังแบบนี้เอาชนะหวังเฉียนได้แน่นอน
“กี่นาทีแล้ว?”
จู่ๆกงปุ่นสองอีก็ถามขึ้น
“ประธาน อะไรกี่นาทีหรอครับ?”
“จิ่วจิ่งถึงซิวกินยาอินหยางลงไปกี่นาทีแล้ว?” กงปุ่นสองอีถามอย่างเย็นชา ถึงผลลัพธ์ของยาอินหยางจะแกร่งมาก แต่ไม่ใช่ว่าจุดอ่อนจะไม่มี
นอกจากจุดอ่อนที่ว่าระดับเบาคือชีพจรขาดสะบั้น แรงก็ถึงขั้นระเบิดตายคาที่แล้ว ยาอินหยางยังมีจุดอ่อนอีกอย่างคือ มันจะมีฤทธิ์แค่ห้านาทีเท่านั้น
ถ้าคนที่กินยาอินหยางลงไป ห้านาทีแล้วยังไม่สามารถชนะการประลองได้ งั้นยาอินหยางจะกลายเป็นยาพิษเอาชีวิตได้เลย มันจะก่อเกิดปฏิกิริยาอย่างรุนแรงกับพลังของผู้ที่กินยาลงไป จนระเบิดตัวออกมาในที่สุด
“ประธาน จิ่วจิ่งถึงซิวกินยาอินหยางลงไปสามนาทีครึ่งแล้วครับ”
“สามนาทีครึ่ง?” กงปุ่นสองอีหรี่ตาลง สามนาทีครึ่ง ยังห่างไกลนักกว่าการประลองจะเสร็จสิ้น!
ถึงหวังเฉียนจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังสามารถสู้ได้อย่างดีเยี่ยม
ในสภาพนี้ จิ่วจิ่งถึงซิวไม่มีปัญญาเอาชนะได้หรอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...