ลูกเขยมังกร นิยาย บท 529
บทที่ 529 หักแม่น้ำ
ในเวลาเดียวกัน สถานที่ที่พวกเขาปะทะกันมีลมพลังวนเป็นวงกลมรายล้อม ประหนึ่งเกิดพายุไต้ฝุ่นเข้าฟาดฟันพร้อมทั้งฉีกดินและพื้นโคลนเป็นผุยผง
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
จากนั้นแรงสะท้อนอันน่ากลัวทำชายร่างผอมสะท้านถอยไปสามก้าวติด ทุกย่างก้าวหหนักแน่น พื้นดินใต้เท้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จนเหลือรอบเท้าสามคู่ติดแน่นบนพื้น
มือขวาของชายร่างผอมเหมือนโดนไฟดูด สั่นสะท้านไม่หยุด แผลเริ่มปริแตก เลือดไหลนอง
นอกจากนี้แล้ว เลือดลมในร่างเขาปั่นป่วนสุดๆ ชีพจรทั่วทั้งร่างโดนสั่นสะเทือนเจ็บปวดจนได้รับบาดเจ็บภายในแน่แล้ว
พอกลับมาดูหวังเฉียน กลับยืนนิ่ง สองเท้าประหนึ่งตอกเหล็กหมุดปักไว้ที่พื้น ไม่ขยับเลยสักนิด
พอเห็นฉากนี้แล้ว บรรดาจอมยุทธ์สมาคมการค้าจงไห่พากันถอนหายใจโล่งอก
ถึงหวังเฉียนจะได้รับบาดเจ็บ แต่ฝีมือเขาก็เห็นๆกันอยู่
ระหว่างที่ทุกคนกำลังคิด ชายหนุ่มร่างผอมเริ่มขยับตัวอีกครั้ง
ครั้งนี้เขาเร็วยิ่งกว่าครั้งก่อนอีก!
และเร็วจนจอมยุทธ์มากมายด้านล่างเวทีมองตามเงาร่างเขาไม่ทัน!
ปึ้ง!
ปึ้ง!
ปึ้ง!
หมัดเหล็กของชายร่างผอมพุ่งเข้าหาหวังเฉียนไม่หยุดราวพายุฝนโหมกระหน่ำ พลังในร่างเขาผสานลงไปในหมัด ระดมใส่ร่างหวังเฉียนไม่ยั้งแบบฟรีๆ
เริ่มแรก หวังเฉียนยังถือกระบี่กันไว้
แต่ไม่นานหวังเฉียนก็เริ่มเหนื่อย
เดิมทีเขาได้รับบาดเจ็บภายใน ตอนขึ้นเวที เขาใช้พลังฝืนกดบาดแผลภายในไว้ แต่เพราะความกดดันที่ชายร่างผอมใส่เขามันเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเลยต้องแบ่งพลังบางส่วนมาต่อสู้กับชายร่างผอม
พอพลังโดนแบ่งออกไป บาดแผลภายในก็เริ่มหลุดการควบคุม
“พรืด”
พอโดนชายร่างผอมชกจนล่าถอยอีกครั้ง จู่ๆหวังเฉียนก็กระอักเลือดออกมาคำโต สีหน้าเริ่มซีดเผือด
“ศิษย์พี่หวัง!”
ด้านล่างเวที หวู่เหวินเชี่ยนร้องอุทานออกมา
เสียงร้องนี่ลอยเข้าหูชายร่างผอม ทำให้เขาฮึกเหิมขึ้นมา
เขาเห็นประกายของความหวัง!
ถึงฝีมือหวังเฉียนจะเก่งกว่าเขา แต่หวังเฉียนได้รับบาดเจ็บภายในสาหัสมา ขอแค่เขาใช้วิธีชกที่ทำให้เขาบาดเจ็บเพิ่ม ไม่นานเขาต้องชนะหวังเฉียนแน่!
“ฮู!”
ชายร่างผอมสูดลมหายใจเข้าปอดหนึ่งเฮือก จากนั้นเหมือนเคลื่อนที่ในพริบตา ไปโผล่หน้าหวังเฉียน ชกหนึ่งหมัดเข้าหน้าหวังเฉียนทันที
จังหวะดีซัดต่อ!
อาศัยตอนหวังเฉียนเลือดลมสับสน พลังเริ่มหลุดการควบคุม เอาชีวิตหวังเฉียนซะเลย!
ชิ้ง!
เผชิญหน้าหมัดแรงของชายร่างผอม หวังเฉียนไม่กล้าประชันหน้า เลยแฉลบตัวหลบไป
จากนั้น---
ชายร่างผอมกลับตามติดประหนึ่งหมาล่าเหยื่อ
หวังเฉียนขยับไปทางไหน ชายร่างผอมตามติด
เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!
ช่วงเวลาเดียวเกิดเสียงแทรกอากาศดังขึ้นไม่หยุด
หวังเฉียนโดนรุกไล่จนติดขอบเวที ไม่มีทางหนีแล้ว
ตอนนี้จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้น สายตาเปล่งประการแน่วแน่
จากนั้นพลังในร่างเริ่มแผ่กำจายออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร