ลูกเขยมังกร นิยาย บท 544
บทที่ 544 หลินหวั่นชีวหายตัวไป
ภายในใจของเฉินเฟิงมีลางสังหรณ์ขึ้นมาทันที หลังจากที่เขากดรับสายด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เสียงรู้สึกผิดอย่างสุดซึ้งของเฉินจื๋อหลี่ก็ดังขึ้นจากปลายสาย：“อาจารย์อาเฉิน ผมขอโทษด้วยครับ......"
"เกิดเรื่องขึ้นกับหวั่นชีวใช่ไหม?" เสียงของเฉินเฟิงเคร่งขรึม ตั้งแต่รู้พลังภายในของหลินหวั่นชีว เขาก็สั่งให้เฉินจื๋อหลี่คอยแอบปกป้องหลินหลั่นชีว ถ้าไม่เกิดเรื่องขึ้นกับหลินหวั่นชีว เฉินจื๋อหลี่ไม่มีวันโทรหาเขา
"ครับ......หวั่นชีวถูกคนพาตัวไปครับ" เสียงของเฉินจื๋อหลี่มีความเศร้าปะปนเล็กน้อย
หลังจากที่เขาพูดจบ หัวใจของเฉินเฟิงดิ่งลงเหว คล้ายกับพายุฝนโหมกระหน่ำในวันที่ท้องฟ้าสดใส
"เห็นหน้าตาคนร้ายชัดเจนไหม?" เฉินเฟิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเอ่ยถาม
"ไม่......ไม่ครับ เหมือนว่าฝ่ายนั้นจะเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ เขาผ่านหน้าผมไปแค่ครู่เดียว หวั่นชีวก็หายตัวไปแล้วครับ"
"ฉันเข้าใจแล้ว" เฉินเฟิงพยักหน้าด้วยความเคร่งขรึม สามารถทำให้เฉินจื๋อหลี่ไม่ทันได้ตั้งตัว มีแค่ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เท่านั้น
"อาจารย์อาเฉิน ผมขอโทษด้วยครับ ผมรับปากกับคุณแล้ว......" เฉินจื๋อหลี่พูดด้วยความรู้สึกผิดอย่างสุดซึ้ง
"อย่าโทษตัวเอง เรื่องนี้โทษนายไม่ได้ ฉันประมาทเอง" เฉินเฟิงพูดขัดขึ้นมา เรื่องนี้ไม่สามารถโทษเฉินจื๋อหลี่ได้ คนที่เป็นถึงปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ลงมือแย่งชิงคนด้วยตนเอง เฉินจื๋อหลี่ไม่สามารถทำอะไรได้อยู่แล้ว
ถ้าจะโทษก็โทษตัวเขาเอง ที่ไม่คิดให้รอบคอบ
แต่ว่า เขาเองก็ไม่มีความสามารถที่จะล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ก่อนที่ฉู่ยี่เฟยพูดถึงจี๋เต้าเจินเจี่ย เขาคาดไม่ถึงมาก่อน หลินหวั่นชีวจะเกี่ยวข้องกับหลินชิงตี้
หลังจากวางสาย เฉินเฟิงหน้าดำเคร่งเครียดสับสนไปหมด
เขาไม่สามารถมั่นใจได้ว่า ใครเป็นคนจับตัวหลินหวั่นชีวไป
แน่นอนว่าคนที่น่าสงสัยที่สุดคือสี่ตระกูลใหญ่ รองจากนั้น ก็มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นสมาคมการค้าเชียสุ่ย
ถ้าหากว่าตกอยู่ในกำมือของสี่ตระกูลใหญ่ก็ยังดีหน่อย ถึงแม้พวกเขาจะใช้หลินหวั่นชีวในการเปิดจี๋เต้าเจินเจี่ย แต่พวกเขาไม่มีวันทำลายและเอาชีวิตของหลินหวั่นชีว
เพราะถึงยังไงหลินหวั่นชีวก็เป็นทายาทของหลินชิงตี้
ตราบเท่าที่หลินชีงตี้ยังไม่ตาย พวกเขาไม่กล้าทำอะไรหลินหวั่นชีวแม้แต่ปลายเล็บ
ความโกรธของมหาปรมาจารย์แห่งบูโด ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถรับมือได้
ตอนนี้สิ่งที่เฉินเฟิงกลัวก็คือ คนที่จับตัวหลินหวั่นชีวไปจะเป็นสมาคมการค้าเชียสุ่ย
สมาคมการค้าเชียสุ่ยไม่มีวันให้ความสำคัญกับหลินชิงตี้ มีความเป็นไปได้สูงว่าพวกเขาอาจจะฆ่าหลินหวั่นชีว แล้วตัดทำลายความคิดที่จะสร้างมหาปรมาจารย์ของทั้งสี่ตระกูลใหญ่
หลังจากสูดลมหายใจเข้า เฉินเฟิงโทรศัพท์ไปหาสือโพ่จุน
"พี่สือ หวั่นชีวหายตัวไป......"
เฉินเฟิงใช้คำพูดสั้นๆในการเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้กับสือโพ่จุน เรื่องมาถึงวันนี้ เจ้าหน้าที่ราชการ ที่เขาสามารถเชื่อถือได้ มีแค่สือโพ่จุนเพียงคนเดียว
"ความหมายของนายคือ มีคนเอาตัวหวั่นชีวไป มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ หรือไม่ก็เป็นสมาคมการค้าเชียสุ่ย?" น้ำเสียงของสือโพ่จุนค่อยๆเคร่งขรึมขึ้นมา เขาคิดไม่ถึงว่า คนที่ดูธรรมดาๆอย่างหลินหวั่นชีว จะมีที่มาที่ไปที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้
"ถูกต้องครับ แต่ว่าเป็นใครกันแน่ ผมเองก็ยังไม่สามารถมั่นใจได้ ดังนั้นผมจึงอยากให้พี่สือใช้อำนาจของทางการในการตรวจสอบ คนที่พาตัวหวั่นชีวไปทิ้งร่องรอยอะไรไว้หรือเปล่า" เฉิงเฟิงพูด
"ได้ ฉันจะไปสืบตอนนี้เลย แต่ว่านายอย่าฝากความหวังไว้มาก ถ้าหากว่าฝ่ายนั้นคือปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ กล้องวงจรปิดของยุคสมัยนี้ก็เป็นแค่ของตกแต่งเท่านั้น......"
"ผมรู้" เฉินเฟิงพยักหน้า จอมยุทธ์ที่อยู่ระดับหั้วจิ้ง มีความสามารถนับพันหมื่นอย่างในการหลบกล้องวงจรปิดสมัยนี้ แต่สิบเท้ายังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง เฉินเฟิงไม่เชื่อว่า ฝ่ายนั้นจะไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้
หลังจากวางสายจากสือโพ่จุน เฉินเฟิงพยายามบอกให้ตนเองใจเย็นลง
เขาไม่สามารถฝากความหวังทั้งหมดเอาไว้ที่สือโพ่จุน เขาเองก็ต้องคิดหาวิธี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...