ลูกเขยมังกร นิยาย บท 557

บทที่ 557 เขามาแล้ว

ในเวลาเดียวกัน

เครื่องบินจากประเทศกาวลี่บินมายังโตเกียว ถึงสนามบินนานาชาติโตเกียวอย่างตรงเวลา ชายหนุ่มผมยาว แต่งตัวสไตล์ฮิปฮอป สะพายกระเป๋า ลากกระเป๋าเดินทาง เดินตามผู้คนออกมาจากสนามบิน

หลังจากออกมาจากสนามบิน ชายหนุ่มขึ้นไปนั่งบนรถแท็กซี่ ลงจากรถก่อนที่จะถึงโตเกียวเบย์ริชแอเรียหนึ่งกิโลเมตร จากนั้นทำกระเป๋าเดินทางหาย หายไปในความมืดราวกับเป็นดวงวิญญาณ

เวลานี้ ห่างจากช่วงเวลาที่หลินหวั่นชีวถูกลักพาตัวไปประมาณสิบชั่วโมง

ขณะที่วงการศิลปะการต่อสู้กำลังพูดคุยถกเถียงเรื่องที่เฉินเฟิงจะไปหรือไม่ไปประเทศญี่ปุ่น ตระกูลกงปุ่นทั้งตระกูลได้เฝ้าติดตามคนหวาเซี่ยที่บินมายังประเทศญี่ปุ่น ชายหนุ่มวัยกลางคนที่เข้ามาจากประเทศกาวลี่มาถึงประเทศญี่ปุ่น

ชายหนุ่มคนนั้น ก็คือเฉินเฟิง!

หลังจากมาถึงประเทศญี่ปุ่น เฉินเฟิงไม่ได้ไปขวัญนินจาทันที แต่ไปยังพื้นที่วิลล่าแห่งหนึ่ง ที่สือโพ่จุนให้ข้อมูลมา

พื้นที่ของวิลล่าแห่งหนึ่งตั้งอยู่ที่โตเกียวเบย์ริชแอเรีย เป็นพื้นที่ย่านคนรวยที่มีชื่อเสียงในโตเกียว

ซงเต่าเฟิงทั้งตระกูลพักอยู่ที่นี่

เฉินเฟิงไม่ได้คิดที่จะตรงไปช่วยหลินหวั่นชีวที่ขวัญนินจา เขาคิดที่จะไปเค้นถามที่ตั้งของสมาคมการค้าเชียสุ่ยจากปากซงเต่าเฟิง

แตกต่างจากสมาคมการค้าจงไห่ ภายในของสมาคมการค้าเชียสุ่ยมีแค่สองตระกูลใหญ่

ตระกูลหนึ่งก็คือตระกูลกงปุ่นที่กงป่นป้านฉางอยู่

ส่วนอีกตระกูล คือตระกูลซงเต่าที่ซงเต่าเฟิงอยู่

ในประเทศญี่ปุ่น ตระกูลซงเต่าถือเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียง ธุรกิจที่ตระกูลพวกเขาครอบครอง แทบจะมีอยู่ทุกที่ในประเทศญี่ปุ่น

ครั้งที่แล้ว ซงเต่าเฟิงมางานวันเกิดฉู่ชีงฉือ เขาให้เรือยอร์ชลำหนึ่งเป็นของขวัญ

ในตอนนั้น ของขวัญของซงเต่าเฟิงทำให้ตระกูลฉู่ถึงกับตกตะลึง

เพราะว่า มูลค่าของเรือยอร์ชลำนั้น มากถึงหนึ่งร้อยกว่าล้านหยวน!

เฉินเฟิงได้ใกล้ชิดกับซงเต่าเฟิงแค่ช่วงเวลานั้นเท่านั้น

ดังนั้นเขาจึงจำซงเต่าเฟิงไม่ได้เท่าไหร่ จำได้แค่ว่าซงเต่าเฟิงตัวเตี้ยและอ้วน

ก่อนมาประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ สือโพ่จุนบอกกับเขา อยากไปช่วยหลินหวั่นชีวที่ขวัญนินจา ทางที่ดีที่สุดให้ไปหาจากซงเต่าเฟิง

เพราะว่า หั้วจิ้งยอดฝีมือของตระกูลซงเต่าเฟิงช่วงนี้กำลังเก็บตัวถือศีล

ดังนั้น ทั้งตระกูลซงเต่าเฟิงในตอนนี้ไม่มียอดฝีมือระดับหั้วจิ้ง

เวลานี้ ภายในตระกูลซงเต่าเฟิง ครอบครัวซงเต่าทั้งครอบครัวกำลังกินอาหาร

"เฟิงเอ๋อ ได้ยินพวกเขาบอกว่า แกรู้จักเฉินเฟิง?"

กินอาหารได้ครึ่งหนึ่ง ซงเต่าโสงเหย่ซึ่งเป็นพ่อของซงเต่าเฟิงวางมีดและส้อมลงแล้วเอ่ยพูด

"ครับ ผมรู้จักเฉินเฟิงคนนั้นจริงๆ" ซงเต่าเฟิงพยักหน้าด้วยสีหน้าสับสน

"แกคิดว่าคนๆนี้จะมาประเทศญี่ปุ่นไหม?" ซงเต่าโสงเหย่ถาม

ซงเต่าเฟิงส่ายหน้า:“พ่อครับ ผมไม่ค่อยรู้จักเฉินเฟิงเท่าไหร่ ดังนั้นผมจึงไม่รู้แน่ชัดว่าเฉินเฟิงจะมาหรือไม่มาประเทศญี่ปุ่น"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร