ลูกเขยมังกร นิยาย บท 561

บทที่ 561 ลอบโจมตี

เพราะเหตุฉะนี้ ไม่ว่าเฉินเฟิงจะปรากฏตัวหรือไม่นั้น เพียงแค่ไม่เข้าไปใกล้ชิงช้าสวรรค์ พวกเขาก็ไม่มีทางจะลงมือ

“กลุ่ม1 ทุกอย่างปกติ”

“กลุ่ม2 ทุกอย่างปกติ”

“กลุ่ม3 ทุกอย่างปกติ”

………

ผ่านไปไม่นาน นินจาที่ได้รับหน้าที่ให้คอยดูแลในพื้นที่ต่างๆ ก็รายงานกันครบหมด และทุกอย่างปกติดี

“จนถึงตอนนี้ที่หวาเซี่ยก็ไม่ได้ยินว่าเฉินเฟิงเข้ามาในประเทศญี่ปุ่นเลย ถ้าเป็นแบบนี้ให้เรามาคอยคุ้มกันอยู่แบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์”

“ใช่ พวกเราก็เฝ้ามาทั้งวันแล้ว แม้แต่เงาของเฉินเฟิงยังไม่มีวี่แววจะปรากฏที่หวาเซี่ยเลย ท่านซงจิ่งก็ไม่ยอมให้พวกเราพักเลยสักนิด”

“ถ้าหากว่าเฉินเฟิงตามมาที่หวาเซี่ยในอีกหนึ่งชั่วโมงละก็ แรงที่จะรับมือของพวกเราก็คงไม่มีเหลือแล้ว”

“ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าใครเป็นผลวางแผนการแบบนี้ ช่างสิ้นคิดนัก!”

หลังจากที่รายงานทุกอย่างเสร็จ กลุ่มที่อยู่ทางทิศตะวันออกสุดก็ทยอยเงียบลง แล้วก็ปิดวิทยุสื่อสาร เหลือเพียงเสียงบ่นพรึมพรำเบาๆ

“มา ดูดบุหรี่ คลายเครียดกันหน่อย”

หลังจากนั้น ชายชุดดำก็หยิบกล่องบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แบ่งให้กับเพื่อนอีกสี่คน

พอสี่คนนั้นเห็นก็พากันทยอยเก็บปืน พวกเขาทั้งสี่คนนั้นมีปืนพกติดตัว แต่ว่าอีกคนหนึ่งนั้นถือปืนกลอยู่

และในเวลาเดียวกัน เฉินเฟิงก็หลบอยู่ด้านหลังพวกเขาตรงพุ่มไม้ราวๆ ไม่ถึงสิบเมตร คอยแอบฟังสิ่งที่พวกนั้นกำลังคุยกันอยู่ และก็มองเห็นว่าพวกเขานั้นเก็บปืนไว้แล้วจากช่องเล็กๆ ของพุ่มไม้ แล้วก็พากันเอาบุหรี่ขึ้นมาดูดด้วยกัน

และถ้าฟังจากที่พวกนั้นคุยกันแล้ว เขาก็มั่นใจได้ว่า ทั้งห้าคนนั้นได้เก็บอาวุธไว้แล้ว

สำหรับเขาแล้วโอกาสแบบนี้นั้นหายากมาก!

แต่ทว่า---

เขากลับไม่ได้รีบร้อนลงมือ แต่กลับยกกล้องส่องทางไกลขึ้นมา มองไปที่ชิงช้าสวรรค์รอบนึง แล้วก็พบว่าพวกนินจาที่ถือปืนสไนเปอร์ไม่ได้มองมาทางด้านนี้เลย เขาจึงเก็บกล้องไว้

ฉึบ!

ไม่กี่วินาทีต่อมา เฉินเฟิงก็รวบรวมพลังภายในออกมาจนถึงขีดสุด แล้วส่งแรงไปที่ปลายเท้า พลางเหยียบที่พื้น ราวกับว่าเป็นพลังมิงค์ที่กำลังออกล่าเหยื่อ พลันพุ่งไปหาทั้งห้าคนนั้นทันที

พลวด!

ในตอนนี้ เฉินเฟิงก็ได้รวบรวมพลังภายในของเขาเข้าด้วยกัน จึงเกิดพลังความเร็วถึงขีดสุด จากนั้นก็เห็นเพียงแสงสีดำแวบไป แล้วก็ไปโผล่ที่ด้านหลังของพวกนั้นทันที มือทั้งสองข้างของเขาก็ถือดาบอยู่ แล้วก็พลันแทงเข้าด้านหลังลำคอของสองคนท้ายสุด

ฉวก!

ฉวก!

พอได้ยินเสียงนี้สองครั้ง คอของทั้งสองคนก็ขาดออก ร่างของสองคนนั้นเซไปเลย แล้วก็พลันเอนลงไปล้มด้านหน้า

“เอื้อก.....”

เหตุการณ์ไม่คาดคิดที่เกิดขึ้นนั้น ทำให้พวกที่เหลืออีกสามคนนั้นตกใจจนแน่นิ่งไป และจ้องมองจนลูกตาจะถลนออกมา!

เมื่อครู่พวกเขาเองก็พึ่งบ่นเรื่องที่เฉินเฟิงไม่ได้บุกเข้ามาในประเทศญี่ปุ่นแท้ๆ แต่ในตอนนี้เฉินเฟิงกลับมาปรากฏตัวต่อหน้า แล้วก็ฆ่าเพื่อนของพวกเขาไปแล้วสองคนอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย.......

และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ จะไม่ทำให้พวกเขาตกใจได้อย่างไร?

ฟู่!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร