ลูกเขยมังกร นิยาย บท 603
บทที่ 603 พันล้านดอลลาร์
จากใจส่วนลึกเลย เขาพันไม่ยอมหมื่นไม่ยอมก้มหัวคุกเข่าตบหน้าตัวเองยอมรับผิดกับนักแข่งรถกาวลี่แน่ แต่เขาเองก็รู้ว่า ถ้าเฉินเฟิงจะแสดงฝีมือสั่งสอนนักแข่งรถกาวลี่เพื่อให้เขาไม่ต้องทำตามพนัน มันจะทำให้วงการนักแข่งรถใต้ดินหวาเซี่ยกลายเป็นตัวตลกในวงการนักแข่งรถทั่วโลกแน่
พูดให้โอเวอร์กว่านี้หน่อย นับจากวันนี้ไปคงไม่มีใครกล้ามาร่วมแข่งขันรถใต้ดินที่หวาเซี่ยอีกแล้ว บางทีอาจจะรวมหัวกันห้ามนักแข่งรถหวาเซี่ยเข้าร่วมการแข่งขันระดับโลกเลยด้วยก็ได้
“อีกเดี๋ยวนายไม่ต้องพูดอะไร พี่จัดการเอง” เฉินเฟิงส่ายหัว ไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม น้ำเสียงเด็ดขาดห้ามต่อรอง
“ครับ”
หวู่เหวินโป๋ได้ยินอย่างนั้น รู้สึกว่าเฉินเฟิงตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว เลยไม่ได้คัดค้านอะไรอีก
ตอนนี้เอง จี้หงนำทีมนักแข่งรถหวาเซี่ยเข้ามาถึงพอดี
นักแข่งรถหวาเซี่ยแพ้ติดกันสี่รอบรวด มันทำให้พวกจี้หงสีหน้าย่ำแย่มาก
โดยเฉพาะจี้หง
เขาไม่เพียงเป็นราชานักแข่งรถใต้ดินหวาเซี่ย ยังเป็นประธานหวาเสี้ยซุปเปอร์คาร์คลับ และเป็นอาจารย์ของหวู่เหวินโป๋---อันที่จริงเขาคิดว่าหวู่เหวินโป๋จะชนะการแข่งรอบนี้ได้ กู้หน้าให้วงการแข่งรถหวาเซี่ยมาได้รอบหนึ่ง แต่ไม่คิดว่าหวู่เหวินโป๋จะแพ้จนได้!
ในสถานการณ์แบบนี้ ต่อให้เขาสามารถเอาชนะการแข่งรอบสุดท้ายได้ แต่ก็ไม่อาจล้างอายให้วงการแข่งรถใต้ดินของหวาเซี่ยได้อยู่ดี
ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ตรงตามที่เฉินเฟิงคาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้เลย ความมั่นใจของเขาเริ่มสั่นคลอนแล้ว และสงสัยว่าตัวเองจะเอาชนะผูชางจวู้นได้จริงหรอ
“คุณชายจี้ รอบต่อไปผมลงแข่งเอง”
ในตอนนี้จี้หงกำลังหวั่นใจ จู่ๆเฉินเฟิงก็เอ่ยปากพูดคำที่ทำให้ทุกคนตกใจไปตามๆกัน
“เอ๋...”
จู่ๆได้ยินเฉินเฟิงพูดแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นจี้หง หวู่เหวินโป๋หรือนักแข่งรถหวาเซี่ยคนอื่นพากันมองตาค้าง
พวกเขาเบิกตากว้าง มองเฉินเฟิงอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง!
วินาทีนี้พวกเขาสงสัยว่าหูตัวเองฝาดไปหรือไง
นี่มันเป็นการแข่งรถนะ...
แถมคู่ต่อสู้ยังเป็นผูชางจวู้น ราชานักแข่งรถกาวลี่ ติดอันดับห้าในบอร์ดดำ เป็นหนึ่งในราชานักแข่งของวงการแข่งรถใต้ดินของโลกเชียวนะ!
“คุณ....คุณชายเฉิน คุณขับรถแข่งเป็นด้วยหรอ?”
ในขณะที่ตกใจ จี้หงเอ่ยปากถามทันที เมื่อก่อนเขาคิดว่าเฉินเฟิงน่าจะมีฐานะไม่ธรรมดาอะไรสักอย่าง แต่เขาไม่เคยคิดไปในทางแข่งรถเลย เพราะนักแข่งรถเก่งๆของหวาเซี่ยเขารู้จักทั้งหมด แต่เขาไม่เคยได้ยินชื่อเฉินเฟิงมาก่อนเลย
“อืม”
เฉินเฟิงพยักหน้า จากนั้นพูดว่า “ผมรู้ว่าพวกคุณกังวลอะไรกัน ผมมั่นใจผมถึงทำแบบนี้ และเพื่อเป็นการออกหน้าให้เหวินโป๋ด้วย”
พอเฉินเฟิงพูดจบ พวกจี้หงกับหวู่เหวินโป๋ยังไม่ทันได้พูดอะไร ผูชางจวู้นก็นำทัพนักแข่งรถกาวลี่เดินเข้ามาหา
“เหอะ ไอ้ขี้ขลาด แกแพ้แล้ว!”
คนยังเดินมาไม่ถึง เสียงนำมาก่อนเลย หลี่ตงชิงเดินไปก็ยิ้มเย็นพูดว่า “รีบมาทำตามที่พนันไว้ คุกเข่าให้พวกเรา ตบหน้าตัวเองขอโทษพวกเราซะ!”
“ฮะฮะ รีบคุกเข่าตบหน้าตัวเองซะ!”
“มือถือฉันเตรียมพร้อมอัดวิดีโอแล้ว ฉันเชื่อว่าพออัพคลิปลงบอร์ดแล้ว ทุกคนต้องเข้ามาคอมเมนท์กันกระหน่ำแน่!”
พอหลี่ตงชิงพูดจบ พวกนักแข่งรถกาวลี่ด้านหลังเขาก็พากันหัวเราะเยาะ แทบทนไม่ไหวที่จะเห็นหวู่เหวินโป๋คุกเข่าตบหน้าตัวเองเต็มแก่แล้ว
พอได้ยินคำพูดกร่างใหญ่โตของพวกหลี่ตงชิงและนักแข่งรถกาวลี่ มองดูท่าทางโอหังของพวกมันแล้ว บรรดานักแข่งรถหวาเซี่ยรวมถึงจี้หงได้สติกลับจากความตะลึงที่เฉินเฟิงนำมาให้ แปรเปลี่ยนเป็นความอัปยศอดสู
พวกเขาอยากย้อนกลับ แต่ย้อนอะไรไม่ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...