ลูกเขยมังกร นิยาย บท 603

บทที่ 603 พันล้านดอลลาร์

จากใจส่วนลึกเลย เขาพันไม่ยอมหมื่นไม่ยอมก้มหัวคุกเข่าตบหน้าตัวเองยอมรับผิดกับนักแข่งรถกาวลี่แน่ แต่เขาเองก็รู้ว่า ถ้าเฉินเฟิงจะแสดงฝีมือสั่งสอนนักแข่งรถกาวลี่เพื่อให้เขาไม่ต้องทำตามพนัน มันจะทำให้วงการนักแข่งรถใต้ดินหวาเซี่ยกลายเป็นตัวตลกในวงการนักแข่งรถทั่วโลกแน่

พูดให้โอเวอร์กว่านี้หน่อย นับจากวันนี้ไปคงไม่มีใครกล้ามาร่วมแข่งขันรถใต้ดินที่หวาเซี่ยอีกแล้ว บางทีอาจจะรวมหัวกันห้ามนักแข่งรถหวาเซี่ยเข้าร่วมการแข่งขันระดับโลกเลยด้วยก็ได้

“อีกเดี๋ยวนายไม่ต้องพูดอะไร พี่จัดการเอง” เฉินเฟิงส่ายหัว ไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม น้ำเสียงเด็ดขาดห้ามต่อรอง

“ครับ”

หวู่เหวินโป๋ได้ยินอย่างนั้น รู้สึกว่าเฉินเฟิงตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว เลยไม่ได้คัดค้านอะไรอีก

ตอนนี้เอง จี้หงนำทีมนักแข่งรถหวาเซี่ยเข้ามาถึงพอดี

นักแข่งรถหวาเซี่ยแพ้ติดกันสี่รอบรวด มันทำให้พวกจี้หงสีหน้าย่ำแย่มาก

โดยเฉพาะจี้หง

เขาไม่เพียงเป็นราชานักแข่งรถใต้ดินหวาเซี่ย ยังเป็นประธานหวาเสี้ยซุปเปอร์คาร์คลับ และเป็นอาจารย์ของหวู่เหวินโป๋---อันที่จริงเขาคิดว่าหวู่เหวินโป๋จะชนะการแข่งรอบนี้ได้ กู้หน้าให้วงการแข่งรถหวาเซี่ยมาได้รอบหนึ่ง แต่ไม่คิดว่าหวู่เหวินโป๋จะแพ้จนได้!

ในสถานการณ์แบบนี้ ต่อให้เขาสามารถเอาชนะการแข่งรอบสุดท้ายได้ แต่ก็ไม่อาจล้างอายให้วงการแข่งรถใต้ดินของหวาเซี่ยได้อยู่ดี

ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ตรงตามที่เฉินเฟิงคาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้เลย ความมั่นใจของเขาเริ่มสั่นคลอนแล้ว และสงสัยว่าตัวเองจะเอาชนะผูชางจวู้นได้จริงหรอ

“คุณชายจี้ รอบต่อไปผมลงแข่งเอง”

ในตอนนี้จี้หงกำลังหวั่นใจ จู่ๆเฉินเฟิงก็เอ่ยปากพูดคำที่ทำให้ทุกคนตกใจไปตามๆกัน

“เอ๋...”

จู่ๆได้ยินเฉินเฟิงพูดแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นจี้หง หวู่เหวินโป๋หรือนักแข่งรถหวาเซี่ยคนอื่นพากันมองตาค้าง

พวกเขาเบิกตากว้าง มองเฉินเฟิงอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง!

วินาทีนี้พวกเขาสงสัยว่าหูตัวเองฝาดไปหรือไง

นี่มันเป็นการแข่งรถนะ...

แถมคู่ต่อสู้ยังเป็นผูชางจวู้น ราชานักแข่งรถกาวลี่ ติดอันดับห้าในบอร์ดดำ เป็นหนึ่งในราชานักแข่งของวงการแข่งรถใต้ดินของโลกเชียวนะ!

“คุณ....คุณชายเฉิน คุณขับรถแข่งเป็นด้วยหรอ?”

ในขณะที่ตกใจ จี้หงเอ่ยปากถามทันที เมื่อก่อนเขาคิดว่าเฉินเฟิงน่าจะมีฐานะไม่ธรรมดาอะไรสักอย่าง แต่เขาไม่เคยคิดไปในทางแข่งรถเลย เพราะนักแข่งรถเก่งๆของหวาเซี่ยเขารู้จักทั้งหมด แต่เขาไม่เคยได้ยินชื่อเฉินเฟิงมาก่อนเลย

“อืม”

เฉินเฟิงพยักหน้า จากนั้นพูดว่า “ผมรู้ว่าพวกคุณกังวลอะไรกัน ผมมั่นใจผมถึงทำแบบนี้ และเพื่อเป็นการออกหน้าให้เหวินโป๋ด้วย”

พอเฉินเฟิงพูดจบ พวกจี้หงกับหวู่เหวินโป๋ยังไม่ทันได้พูดอะไร ผูชางจวู้นก็นำทัพนักแข่งรถกาวลี่เดินเข้ามาหา

“เหอะ ไอ้ขี้ขลาด แกแพ้แล้ว!”

คนยังเดินมาไม่ถึง เสียงนำมาก่อนเลย หลี่ตงชิงเดินไปก็ยิ้มเย็นพูดว่า “รีบมาทำตามที่พนันไว้ คุกเข่าให้พวกเรา ตบหน้าตัวเองขอโทษพวกเราซะ!”

“ฮะฮะ รีบคุกเข่าตบหน้าตัวเองซะ!”

“มือถือฉันเตรียมพร้อมอัดวิดีโอแล้ว ฉันเชื่อว่าพออัพคลิปลงบอร์ดแล้ว ทุกคนต้องเข้ามาคอมเมนท์กันกระหน่ำแน่!”

พอหลี่ตงชิงพูดจบ พวกนักแข่งรถกาวลี่ด้านหลังเขาก็พากันหัวเราะเยาะ แทบทนไม่ไหวที่จะเห็นหวู่เหวินโป๋คุกเข่าตบหน้าตัวเองเต็มแก่แล้ว

พอได้ยินคำพูดกร่างใหญ่โตของพวกหลี่ตงชิงและนักแข่งรถกาวลี่ มองดูท่าทางโอหังของพวกมันแล้ว บรรดานักแข่งรถหวาเซี่ยรวมถึงจี้หงได้สติกลับจากความตะลึงที่เฉินเฟิงนำมาให้ แปรเปลี่ยนเป็นความอัปยศอดสู

พวกเขาอยากย้อนกลับ แต่ย้อนอะไรไม่ได้เลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร