ลูกเขยมังกร นิยาย บท 611
บทที่ 611 ราบคาบ
แม้ว่าการแข่งขันยังไม่สิ้นสุด แต่เขารู้ดีว่า ดูจากแนวโน้มในตอนนี้ ขอแค่ไม่เกิดเรื่องไม่คาดคิด เฉินเฟิงต้องชนะการแข่งขันนัดนี้แน่!
และถ้าเฉินเฟิงชนะล่ะก็ เขากับผูชางจวู้นต้องทำตามเดิมพันสัญญา……
ด้วยชีวิต!
……
ในเวลาเดียวกันนี้เอง
ที่ลู่แข่ง บูกัตติ เวย์รอนสีขาว ใบหน้าของผูชางจวู้นไม่ปรากฏความเย่อหยิ่งจองหองอีกเลย แม้แต่การดูแคลนก็ไม่มี มีแต่ความหวาดกลัว
ถูกต้อง……
เป็นความหวาดกลัว!
แม้เขาจะไม่เห็นลีลาของเฉินเฟิงด้วยตัวเอง ไม่รู้ว่าเฉินเฟิงทำโฟร์ดริฟท์ที่เพอร์เฟ็คผ่านโค้งมรณะ แต่เขารู้ความจริงในข้อหนึ่งว่า เขาถูกเฉินเฟิงทิ้งห่างมากขึ้นทุกที!
และพอหลังจากโค้งที่3 เขากลับมาสงบสติ เล่นในระดับปกติ จนถึงขั้นเหนือปกติ!
สิ่งนี้หมายความว่าอะไร?
หมายความว่า ต่อให้เขาเล่นเหนือกว่าปกติ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเฟิง!
ทั้งหมดนี้ ทำให้เกิดคลื่นซัดถาโถมในใจขึ้นมา และทำให้เขาอดยอมรับความจริงที่โหดร้ายในเวลาเดียวกันไม่ได้ ต่อให้นับจากนี้เขาเล่นได้ดีเหนือกว่าปกติก็ตาม เขาก็ไม่สามารถพลิกแซงเฉินเฟิงเอาชนะการแข่งขันได้!
การแข่งนัดนี้ เขาแพ้แน่นอนแล้ว!
“เขา……ทำไมเขาถึงแกร่งเช่นนี้?”
ในขณะที่ตกตะลึง ผูชางจวู้นก็อดถามตัวเองในใจไม่ได้
นาทีถัดมา
ไม่ทันที่เขาจะคิดที่มาที่ไปออก บูกัตติ เวย์รอนสีขาวก็มาถึงโค้งมรณะแห่งสนามแข่งใต้ดินเขาคุนซาน ชนเข้าอย่างจังกับรั้วกั้นในโค้งตัวUตัวแรก
“แย่แล้ว!”
ผูชางจวู้นเหมือนตื่นจากฝัน รีบใช้มาตรการฉุกเฉิน ลดความเร็ว ทำดริฟท์ ผ่านโค้งตัวUด้วยใบหน้าที่ตกใจ
“ฮู้~ฮู้~”
ผูชางจวู้นตกใจจนเหงื่อท่วมตัวอีกครั้ง จากนั้นก็ถอนใจเฮือกใหญ่ รวบรวมสติ ตกใจไร้อันตรายผ่านโค้งมรณะไปได้ แต่ระยะทางห่างจากเฉินเฟิงมากยิ่งขึ้น
“หึ ยังจะได้ฉายาว่าราชารถกาวลี่ ลีลาอย่างนี้ยังสู้ฉันไม่ได้เลย!”
“คิดว่าเขาคงตกใจลีลาของคุณชายเฉินจนเยี่ยวราดน่ะ เลยไม่สามารถออกลีลาปกติได้!”
“ฮ่าๆ เวลานี้เงามืดปกคลุมในใจผูชางจวู้นแล้ว!”
……
ในเวลานี้ ลีลาน่าขายหน้าของผูชางจวู้นที่ไม่สามารถปกปิด ได้ผ่านกล้องวงจรปิดสู่สายตาของทุกคนที่อยู่ในสนามแล้ว บรรดานักแข่งหวาเซี่ยต่างอ้าปากเย้ยหยันกัน รู้สึกเหมือนชาวนาที่พลิกตัวขึ้นมาเป็นพ่อเลี้ยงหัวเราะกันเฮฮาเสียงดัง
จบกัน!
ในเวลานี้เอง รวมถึงหลี่ตงชิง ทุกคนต่างรู้ว่า การแข่งนัดนี้ผู้ชางจวู้น ——พ่ายแพ้อย่างไม่ต้องกังขา!
อีกทั้งถ้าผูชางจวู้นไม่สามารถปรับสภาพจิตใจ ให้จดจ่ออยู่ที่การแข่งขันได้ล่ะก็ อาจจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดระหว่างการแข่งขัน จนถึงแก่ชีวิตก็ได้
จบกันแล้วเหรอ ?
“ว๊าว!”
10นาทีต่อมา เสียงที่มาพร้อมกับเสียงอึกทึกลั่นท้องฟ้า บูกัตติ เวย์รอนสีดำที่ราวกับพายุหมุนสีดำ ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ วิ่งเข้ามาสู่เส้นชัย
“เวลา24นาที เฉินเฟิงทำสถิตในสนามแข่งรถเขาคุนซานใหม่ ทำเวลาเร็วขึ้นเกือบ5นาที!”
ในเวลานี้เอง ราชินีพิธีกรในสนามก็เปิดปากอีกครั้ง เสียงที่เร้าใจของเธอผ่านเครื่องขยายเสียงไปทุกมุมของสนามแข่ง ดังเข้าไปในหูของทุกคน “ลำดับต่อไป ขอให้พวกเราส่งเสียงสุดกำลังต้อนรับราชารถเฉินเฟิงที่กำลังมาถึงด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...