บทที่ 623 หลอกลวง
การเปลี่ยนแปลงของแอนนี่ล้วนตกอยู่ในสายตาของมู่เล่อ เขารู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะว่าข้าราชการที่ชื่อเฉินอิงไฉเป็นลูกพี่ลูกน้องของเฉินเฟิง!
นอกจากนี้ เขาในฐานะผู้รับผิดชอบหลักของทีมในครั้งนี้ก็รู้ดีว่าที่แอนนี่พาคนมาที่ยันเจียงก่อนที่พระราชาของอังกฤษจะมาเยือนหวาเซี่ย จุดประสงค์หลักคือเพื่อตามหาเฉินเฟิง!
ส่วนเรื่องการลงทุนนั้น……
ทางพระราชวงศ์ของอังกฤษจะตอบแทนให้กับหวาเซี่ยเพื่อเป็นการขอบคุณที่เฉินเฟิงเคยช่วยแอนนี่ไว้
สิบนาทีต่อมา ภายใต้การดูแลของบอดี้การ์ดและมู่เล่อแอนนี่ก็มาถึงห้องโถงของทางโรงแรม
“สีหน้าของเจ้าหญิงแอนนี่ดูไม่ค่อยดีนัก เป็นเพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับหรือครับ?”
เมื่อเฉินอิงไฉเห็นแอนนี่เดินเข้ามาก็รีบปรี่เข้าไปต้อนรับพลางเอ่ยถามอย่างใส่ใจ
“ใช่ค่ะ เมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับ” แอนนี่พยักหน้าตอบ
“เป็นความผิดพลาดอย่างร้ายแรงของพวกเราเอง!”
เฉินอิงไฉรีบเอ่ยปากรับผิดชอบก่อนเอ่ยถาม “เจ้าหญิงไม่พอใจสภาพแวดล้อมและบริการของทางโรงแรมหรือครับ? หากไม่ชอบกระผมจะรีบจัดการเปลี่ยนโรงแรมให้เจ้าหญิงทันที”
“ไม่ต้องหรอก สภาพแวดล้อมและบริการของทางโรงแรมดีมาก ฉันนอนไม่หลับเพราะความต่างของเวลา” แอนนี่ส่ายหน้าพลางโกหกออกไป แท้จริงแล้วเธอนอนไม่หลับเพราะมัวแต่ตื่นเต้นที่จะได้เจอเฉินเฟิงต่างหาก!
“แบบนี้นี่เอง หวังว่าเจ้าหญิงจะคุ้นชินโดยเร็วครับ คืนนี้จะได้นอนหลับสนิท” เฉินอิงไฉเอ่ยแกมหัวเราะ
“ขอบคุณค่ะ”
แอนนี่เอ่ยขอบคุณอย่างมีมารยาท จากนั้นก็พาคนไปยังห้องอาหารของโรงแรมพร้อมกับเฉินอิงไฉ
เนื่องจากยังเช้าอยู่ แขกที่มาใช้บริการในห้องอาหารจึงมีไม่มากนัก แอนนี่จึงปฏิเสธข้อเสนอของเฉินเฟิงในการไปทานอาหารที่ห้องอาหารส่วนตัว
นี่ก็เป็นอีกหนึ่งวัฒนธรรมที่แตกต่างของชาวตะวันตกและตะวันออก คนหวาเซี่ยนิยมทานอาหารในห้องอาหารที่มีความเป็นส่วนตัว ส่วนชาวตะวันตกนิยมทานอาหารในห้องโถงร่วมกับคนหมู่มากจะได้ครึกครื้น
“คุณเฉินฉันมีเรื่องจะรบกวนหน่อยค่ะ”
เมื่อการทานอาหารดำเนินมาได้ครึ่งทาง แอนนี่ก็วางมีดและส้อมลง เช็ดปากก่อนเอ่ยกับเฉินอิงไฉด้วยน้ำเสียงแกมขอร้อง
“เป็นเกียรติของกระผมที่ได้รับใช้เจ้าหญิงแอนนี่” เฉินอิงไฉเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่เจ้าตัวคิดว่าสง่าและสุภาพที่สุด
“ฉันขอช่องทางการติดต่อของเฉินเฟิงได้ไหมคะ? ฉันอยากโทรหาเขาก่อน” แอนนี่เอ่ยขึ้นตามตรง
“เอ่อ……เกรงว่าจะไม่ได้ครับ” สีหน้าของเฉินอิงไฉดูย่ำแย่
“พูดอย่างไม่ปิดบังเจ้าหญิงแอนนี่ กระผมและลูกพี่ลูกน้องไม่ได้ติดต่อกันนานมากแล้ว กระผมทราบเพียงว่าช่วงนี้เขาอยู่ที่ยันเจียง ส่วนเรื่องที่ว่าเขาอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่ กระผมไม่ทราบครับ”
“แต่ว่าหากเจ้าหญิงแอนนี่อยากได้ช่องทางการติดต่อของเขา กระผมจะรีบให้คนไปสืบทันทีแต่คงต้องใช้เวลาสักหน่อย” เฉินอิงไฉเบี่ยงหัวข้อการสนทนาอย่างรวดเร็ว
แน่นอนว่าตอนนี้เขาไม่สามารถให้ช่องทางการติดต่อของเฉินเฟิงแก่แอนนี่ได้ เพราะหากแอนนี่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเฉินเฟิงต้องส่งผลต่อการลงทุนของอังกฤษแน่นอน
“เวลาไม่ใช่ปัญหาค่ะ ฉันรอได้ ฉันจะอยู่ที่หวาเซี่ยไปอีกสักช่วงหนึ่ง” แอนนี่ตอบกลับ
“ครับ เดี๋ยวรับประทานอาหารเช้าเสร็จ กระผมจะรีบไปหาช่องทางการติดต่อของเขา”
ถึงแม้จะบอกไปแบบนั้นทว่าในใจของเฉินอิงไฉกำลังเหยียดยิ้ม แอนนี่อยากได้ช่องทางการติดต่อของเฉินเฟิงก่อนการเซ็นสัญญาลงทุนของกลุ่มนักลงทุนอังกฤษ ไม่มีทาง!
“ขอบคุณคุณเฉินมากนะคะ”
แอนนี่ได้ยินดังนั้นรอยยิ้มมีเสน่ห์ก็ปรากฏบนใบหน้าสมบูรณ์แบบพร้อมกับคำขอบคุณ
“ไม่ต้องเกรงใจครับ กระผมบอกแล้วว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับใช้เจ้าหญิง อีกอย่างเจ้าหญิงและเฉินเฟิงเป็นเพื่อนกัน เจ้าหญิงมาถึงหวาเซี่ย ให้เขาพาเจ้าหญิงไปเที่ยวชมบรรยากาศของยันเจียง ไปทานอาหารขึ้นชื่อของยันเจียงเป็นสิ่งที่กระผมควรทำอยู่แล้ว ”
เฉินอิงไฉเอ่ยอย่างนอบน้อมก่อนจะเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอีกครั้ง “เจ้าหญิงแอนนี่ กระผมมีเรื่องจะรบกวนสักหน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...