ลูกเขยมังกร นิยาย บท 719

บทที่ 719 สู้กับรอน1

“รอน！”

“รอน”

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงหนึ่งดังมาจากหน้าประตู

รอนเงยหน้าหันไปมอง โซโล ชาย์เฟร์ก็ยืนอยู่หน้าประตู

“อาจารย์”

รอนรีบลุกขึ้น เดินไปตรงหน้าประตูแล้วก็ทำความเคารพโซโล

สายตาโซโลมองดูรอนอย่างเย็นชา แล้วพูดขึ้นว่า “ทำไม? การแข่งขันเมื่อกี้ส่งผลกระทบต่อจิตใจหรือ?”

“ใช่ครับอาจารย์ เฉินเฟิงประเทศหวาคนนั้น สามารถฆ่าหลี่ชางซีได้ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที และหลี่ชางซีก็ไม่มีโอกาสแม้กระทั่งที่จะได้ตอบโต้ เกินกว่าที่ผมคาดไว้”

สีหน้ารอนย่ำแย่ ถึงแม้จะไม่อยากยอมรับ แต่ก็ยังพูดออกมาตามความเป็นจริง

“อืม เป็นอย่างที่คิด” โซโลไม่ได้แสดงท่าทีตกใจ เหมือนทุกอย่างเป็นเหมือนดั่งที่เขาคิดไว้

“อะไรนะครับ?” รอนอึ้งไป

รอนไม่ค่อยเข้าใจ โซโลพูดอธิบายขึ้นว่า “อย่างแรก ความสามารถของหลี่ชางซีกับเฉินเฟิง ห่างกันมาก และหลี่ชางซีก็ประมาทคู่ต่อสู้ตั้งแต่แรก ไม่ได้เตรียมการต่อสู้เป็นอย่างดี อย่างที่สองเฉินเฟิงรวดเร็วมาก และทำการโจมตีในขณะที่คู่ต่อสู้ไม่มีความเตรียมพร้อม ในสถานการณ์แบบนี้ การฆ่าหลี่ชางซี จึงไม่ใช่เรื่องแปลก”

รอนพยักหัว นึกถึงคำพูดของอาจารย์แล้วครุ่นคิดวิเคราะห์

“เอาแบบนี้ หากเมื่อกี้หลี่ชางซีได้ทำการเตรียมพร้อมตั้งแต่เริ่มแรก และได้ใช้กำลังภายในของตนเอง งั้นเฉินเฟิงจะไม่สามารถฆ่าเขาตายได้ง่ายขนาดนั้น”

โซโลสังเกตท่าทีของรอนอยู่ตลอด และได้พูดต่อว่า “หากคุณได้เพิ่มกำลังภายในของตนเองตั้งแต่แรก ปรับท่าทีการต่อสู้ ก็จะสามารถเอาชนะคู่แข่งได้อย่างแน่นอน”

“ผมรู้แล้วครับ อาจารย์”

คำพูดของโซโลมีประโยชน์มาก ตอนนี้ ภาพการแข่งขันเมื่อกี้ที่ส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจของรอน ได้หายไปหมดแล้ว

หลังจากนั้นรอนก็หันหน้าเดินจากไป เตรียมตัวขึ้นแข่งขัน ส่วนเฟร์ตีตโตในตอนนี้ก็กำลังรออยู่แล้ว

ตอนนี้รอนมองดูคู่ต่อสู้ของตนเอง สายตาหรี่ลง เมื่อวานเขาเห็นด้วยตาตัวเองว่าเฟร์ตีตโตกับเฉินเฟิง ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนิทสนม และเฉินเฟิงก็ยอมให้อีกฝ่ายลงมือกับตนเองอยู่บนเวทีอย่างเต็มที่ เห็นทีความสัมพันธ์น่าจะไม่ธรรมดาแน่

คิดเช่นนี้แล้วในใจของรอนก็ไม่พอใจขึ้นมา โดยเฉพาะเมื่อเขามองเห็นร่องรอยเลือดบนเวทีนั้น ทำให้ความรู้สึกในใจที่ไม่พอใจเฟร์ตีตโตยิ่งเพิ่มมากขึ้น

“ผมชื่อเฟร์ตีตโต ขอคำแนะนำด้วยครับ”

เฟร์ตีตโตทักทายขึ้นก่อน แสดงออกถึงท่าทีที่เคารพนับถือรอน

“เชอะ ขอคำแนะนำ? คุณมีสิทธิ์อะไร?”

ใครจะไปคิดว่ารอนไม่ยินดีด้วย กลับพูดเสียดสีเฟร์ตีตโต

“……”

ถูกรอนตอบกลับแบบนี้ เฟร์ตีตโตไม่รู้จะพูดยังไงต่อในทันใด เขาก็มองเห็นแววตาที่ไม่พอใจของอีกฝ่าย หวนกลับไปคิดถึงคำพูดของเฉินเฟิง ตอนนี้เขาค่อนข้างลังเล ว่าจะยอมแพ้ดีไหม

“การแข่งขันเริ่มขึ้น ณ บัดนี้”

กรรมการผู้ตัดสินโบกมือ ประกาศให้การแข่งขันเริ่มขึ้นได้ อาจเป็นเพราะกรรมการตัดสิน ควบคุมการแข่งขันมาหลายรอบมากแล้ว ค่อนข้างเบื่อหน่ายแล้ว จึงไม่ได้ถามความเห็นของทั้งสองคน ประกาศให้มีการเริ่มการแข่งขันทันที

“คือ...ผมเลือก....”

เฟร์ตีตโตคิดถึงคำพูดของเฉินเฟิง บวกกับความอาฆาตของรอน เขาเตรียมเลือกที่จะยอมแพ้

แต่ว่ารอน ยอมให้โอกาสเขายอมแพ้เสียที่ไหน

“ตายเสียเถอะ...”

รอนตะโกนพูดขึ้น แล้วกำปั้นก็โจมตีไปหาเฟร์ตีตโต ตั้งใจที่จะเอาชีวิตเขา

เสียงกำปั้นลอยมาอย่างโหยหวน ทรงพลังดั่งสายรุ้ง ร่างกายมาประชิดข้างตัวเฟร์ตีตโตอย่างรวดเร็ว