บทที่ 720 สู้กับรอน2
อย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่กรรมการตัดสินวัยกลางคนคนนั้นที่เข้าร่วมการแข่งขันมานับไม่ถ้วน ตอนนี้ก็ค่อนข้างมึนงงไปแล้ว ไม่รู้ว่าจะห้ามอีฝ่ายดีไหม
“เชอะ ก็แค่ลิงป่าตัวหนึ่ง คุณจำไว้ว่าวันนี้ของปีหน้าจะเป็นวันครบรอบวันตายของคุณ”
ถึงแม้รอนจะไม่ได้ตอบตกลงโดยตรง แต่จากคำพูดของเขา ก็รู้แล้วว่าเขายอมรับการท้าประลองในครั้งนี้
“คุณกรรมการตัดสิน ขอให้ท่านช่วยเป็นพยานต่อหน้าผู้ชมทุกคน วันนี้ผมกับรอนจะประลองกันด้วยชีวิต”
เฉินเฟิงไม่สนใจรอน แต่หันไปยกมือพูดกับกรรมการตัดสินด้านข้าง
เฉินเฟิงไม่ได้อยากทำลายกฎกติกาของการแข่งขันศิลปะระดับโลก แต่รอนที่โอหังอวดดีคนนั้นทำให้เขาโกรธอย่างที่สุดแล้วจริงๆ ดังนั้นเขาจึงเสนอการประลองด้วยชีวิต
แต่เฉินเฟิงรู้ หากเป็นการแข่งขันธรรมดาจะไม่สามารถเอาชีวิตของอีกฝ่ายได้ เพราะหากรอนเห็นสถานการณ์ไม่ดี แล้วสามารถเลือกที่จะยอมแพ้ ดังนั้นเขาจึงเสนอการประลองด้วยชีวิต มีเพียงแบบนี้ถึงจะสามารถให้อีกฝ่ายไม่มีทางถอย
และหากเป็นเช่นนี้ต่อไป ต่อให้ฆ่ารอนแล้ว องค์กรศิลปะการต่อสู้ระดับโลก ก็จะไม่มีความคิดเห็นใดต่อเขา
“เชอะ รนหาที่ตาย เอาชีวิตมา”
ยังไม่ทันรอให้กรรมการตัดสินพูดอะไร รอนก็ตะโกนพูดขึ้น พร้อมกับพุ่งเข้ามา เขาปรับลมปราณให้อยู่ในสภาวะที่ดีที่สุด ตอนนี้พลังเป็นเหมือนดั่งสายรุ้ง เหมือนดั่งเสือดุร้ายกำลังลงจากเขา เหมือนต้องการที่จะสังหารเฉินเฟิงในทันใด
“ผมเป็นกรรมการตัดสินในครั้งนี้ ผมเป็นพยานให้กับพวกคุณ”
กรรมการตัดสินวัยกลางคนคนนี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ไม่ได้ห้ามการประลองด้วยชีวิตของทั้งสองคน กลับพูดออกมาว่าจะเป็นพยานให้กับทั้งสองคน
เดิมการแข่งขันของรอนกับเฉินเฟิงคือวันพรุ่งนี้ ในเกิดการประลองด้วยชีวิตในตอนนี้ขึ้นกะทันหัน ทำให้การจัดเรียงแบบเดิมหยุดชะงักโดยสิ้นเชิง แต่ทั้งสองคนก็ตัดสินใจแล้วว่าจะประลองด้วยชีวิต จึงไม่ง่ายที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวมากเกินไป
ถึงแม้ว่าการแข่งขันที่กะทันหันในตอนนี้จะส่งผลต่อการเตรียมการในภายหลัง แต่ผลกระทบก็อยู่ในขอบเขตที่สามารถรับได้
“ดี”
“เดิมคิดว่าจะได้เห็นทั้งสองคนต่อสู้กันในวันพรุ่งนี้ คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ก็จะเริ่มขึ้นแล้ว”
“ใช่ และยังเป็นการประลองด้วยชีวิต ช่างน่ารอคอยจริงๆ”
เมื่อกรรมการวัยกลางคนประกาศการประลองด้วยชีวิตอย่างเป็นทางการ พวกผู้ชมต่างก็ตื่นเต้น คนที่ดีใจที่สุดก็ต้องยกให้เป็นพวกเขาแล้ว ตอนนี้แต่ละคนตื่นเต้นอย่างมาก ตะโกนร้องอย่างสุดเสียง
พวกผู้ชมอยากเห็นการแข่งขันที่ทั้งตื่นเต้นและเร่าร้อน และตอนนี้ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าการประลองด้วยชีวิตแล้ว เงินค่าซื้อตั๋วช่างไม่สูญเปล่าจริงๆ นี่เป็นความคิดของทุกคน
อย่าว่าแต่พวกผู้ชมธรรมดาพวกนี้เลย แม้แต่นักสู้โดยรอบพวกนั้น มีทั้งที่มาชมการแข่งขัน และก็ที่เข้าร่วมการแข่งขัน ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในสถานะอะไร ตอนนี้ต่างก็ถูกการประลองด้วยชีวิตของเฉินเฟิงกับรอนดึงดูด
การประลองด้วยชีวิตของเฉินเฟิงกับรอน พวกเขาไม่แปลกใจเลย แม้แต่จั่วจู้หรือพวกหงหยี้ พวกเขาต่างก็มีความแค้นที่ลึกซึ้งกับเฉินเฟิง การประลองด้วยชีวิตไม่ใช่เรื่องแปลก เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าการแข่งขันจะเริ่มขึ้นก่อน
และอู่จื่อโจวที่นั่งอยู่ในส่วนของวีไอพี ตอนนี้ก็แสดงสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้หวั่นไหวต่อการประลองด้วยชีวิตของเฉินเฟิง
แต่โซโล ชาย์เฟร์ที่อยู่ไม่ไกล ตอนนี้สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย มองดูเฉินเฟิงที่อยู่ในสนามแข็ง เหมือนกำลังมองดูภาพที่เฉินเฟิงตายอย่างอนาถ
“ทั้งสองคนต่างก็เป็นยอดฝีมือ แต่ไม่รู้ว่าทั้งสองคนใครจะสามารถชนะ?”
เมื่อคำถามนี้ถูกพูดออกมา ทุกคนต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา
“ผมว่า ผู้ชนะจะต้องเป็นเฉินเฟิงแน่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...