บทที่721 ต่อสู้กับรอน3
“ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!”
หมัดนี้ของรอนเรียกได้ว่ามีพลังมาก พลังหมัดแผดเสียงก้อง ระเบิดบนอากาศ
เผชิญหน้ากับท่าไม้ตายที่ทรงพลังที่สุด เฉินเฟิงไม่ได้มีการหลบแต่อย่างใด แต่รวบรวมการหายใจอย่างลับๆ ปรับร่างกาย จากนั้นระเบิดหมัดออกไป
ภายใต้แสงอาทิตย์ที่ส่องแสงมา มือข้างที่กำหมัดไว้ของเฉินเฟิง กล้ามแขนราวกับหอกยาวที่ออกรบ นี่คือการหักแม่น้ำที่เฉินเฟิงสร้างขึ้นเองอย่างน่าประหลาดใจ ดูเหมือนว่าการท้าทายหลายครั้งของรอนทำให้เฉินเฟิงโกรธ ในเวลาเดียวกันก็ใช้ท่าไม้ตายที่ทรงพลังเหมือนกัน
ทั้งสองใช้ท่วงท่าที่ทรงพลังที่สุด เรียกได้ว่าขิงก็ราข่าก็แรง เสือขึ้นภูเขาปะทะกับเสือลงเขา ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน
“ตูม!”
ทันใดนั้น หมัดของคนสองคนก็ปะทะกัน และเกิดเสียงดังขึ้น และพลังงานภายในก็แผ่กระจายออกไป กลายเป็นพายุที่พัดออกไป
รอนและเฉินเฟิงที่อยู่ในพื้นที่ตรงกลาง ในขณะนี้เสื้อผ้าบนร่างกายปลิวสั่นสะเทือนกระทบกันมีเสียงพึ่บพับ
ขณะนี้แขนของรอนแข็งทื่อ กำปั้นมีเลือดออก จากนั้นแขนก็ตกลงอย่างผิดธรรมชาติ
เห็นได้ชัดว่าในหนึ่งท่าหักแม่น้ำของเฉินเฟิง เขาก็ต้านทานไม่ไหว สั่นคลอน ร่างกายก็ถอยหลังกลับมาอย่างโดยไม่รู้ตัว
“ตึก!”
“ตึก!”
“ตึก!”
รอนควบคุมร่างกายไม่ไหว ถอยหลังติดต่อกันสามก้าว จากนั้นก้าวที่แข็งกร้าว จึงหยุดร่างกายไว้ได้
แต่ในขณะนี้เฉินเฟิงหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม ความแข็งแกร่งของทั้งสองคนก็ถูกเปิดเผยออกมา
“รอนสู้เฉินเฟิงไม่ได้!”
นี่คือคำพูดในใจของทุกคนในเวลานี้
“ไม่......เป็นไปไม่ได้!”
ในขณะนี้รอนไม่มีรอยยิ้มที่อวดดีแล้ว แต่กลับแทนที่ด้วยความประหลาดใจ
เขาเรียนศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่ยังเด็ก โซโลก็สอนศิลปะการต่อสู้และวิชายุทธ์ให้เขา และเขาได้รับการฉีดยายีน ซึ่งถึงขั้นกลางของการหลอมรวมภายในระยะเวลาสั้นๆ แต่อานุภาพภาพในการต่อสู้ก็ดีขึ้นอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน ถ้ารู้ว่ายายีนสามารถทำให้เขาอยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญ เพิ่มอานุภาพในการต่อสู้ของตัวเองเป็นสองเท่า แม้ว่าสิ่งนี้จะทำลายการทำงานของร่างกาย แต่ก็ยังเห็นถึงความน่ากลัวของมันได้
ทั้งหมดนี้เป็นไม้ตายของเขา ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกล้าท้าทายเฉินเฟิง เพียงแต่คาดไม่ถึงเขาได้ออกแรงทั้งหมดอย่างเต็มที่แล้ว และยังใช้ท่าไม้ตายที่กำหมัดเทพเจ้าแห่งสงครามที่ทรงพลังที่สุดจากท่ากำหมัดเทพเจ้าแห่งสงคราม ไม่เพียงแต่ฆ่าเฉินเฟิงไม่ได้เท่านั้น ตัวเองกลับได้รับบาดเจ็บ
แม้ว่าอาการบาดเจ็บจะไม่ร้ายแรงเกินไป แต่ก็ต้านทานความประหลาดใจในใจของเขาไม่ได้
“ไม่มีทาง?”
พลังกำปั้นที่แผ่ก้องในระยะไกล เฉินเฟิงก็จู่โจมอีกครั้ง
ท่าไม้ตายเมื่อกี้ก็ทำให้คู่ต่อสู้ประหลาดใจไปแล้ว แล้วในเวลานี้เขาใช้ประโยชน์จากจิตใจที่ไม่มั่นคงของคู่ต่อสู้ พรากชีวิตของเขา สำหรับศัตรูแล้วเฉินเฟิงไม่เคยออมมือให้มาก่อน
ในตอนนี้เตรียมพร้อมที่จะเอาชีวิตรอนทันที
เมื่อเห็นว่าเฉินเฟิงพุ่งมาอีกครั้ง รอนก็ตื่นตระหนกตกใจ เมื่อกี้เขาประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของเฉินเฟิง ในตอนนี้เมื่อเห็นคี่ต่อสู้ฟาดหมัดมาอีกครั้ง ก็หลบอย่างไม่รู้ตัว แต่การหลบครั้งนี้ของเขา แรงของคนทั้งคนถูกกดไว้
ตรงกันข้ามแรงของเฉินเฟิงในตอนนี้พุ่งขึ้นถึงจุดสุดยอดแล้ว ท่ามีดสับเมื่อกี้ยังไม่สำเร็จ จับฝ่ามือเข้าเป็นกรงเล็บ และมุ่งตรงไปที่ลำคอของรอน
การโจมตีของเฉินเฟิงคือสิ่งที่คู่ต่อสู้ต้องการเห็น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเฉินเฟิงต้องการฆ่าเขามากแค่ไหน
เมื่อขยำได้ ดูค่อนข้างจะตามอารมณ์ อันที่จริงแล้วนี่คือกรงเล็บมังกร ทุกนิ้วประกอบด้วยกำลังภายใน เล็บก็คมมากเช่นกันในตอนนี้ กรงเล็บนี้อย่าว่าแต่เลือดเนื้อเลย แม้แต่หินก็สามารถขยำจนเละได้
เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีนี้ของเฉินเฟิง รอนไม่ได้หลบเลี่ยง ที่สำคัญยังจู่โจมเพื่อป้องกัน และโจมตีไปทางเฉินเฟิง
เมื่อเปรียบเทียบกันเฉินเฟิงเปลี่ยนท่าอีกครั้ง กางฝ่ามือออกและพุ่งไปข้างหน้าเตรียมรับมือกับท่วงท่าของรอน
“ผัวะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...