บทที่ 82 อสังหาริมทรัพย์ต้าหลง
และจวงเห่าหยินก็ได้เดินอยู่ข้างหน้า เฉินเฟิงและอาเหาเดินตามอยู่ข้างหลัง หลิ่วอีอีก็คงท่าทีที่รู้สึกรอดูเรื่องสนุกๆ แล้วกำลังติดตามอยู่ข้างหลังของเฉินเฟิงและอาเหา
ทั้งสี่คนเดินออกจากสถานีรถไฟ แล้วมองไปที่ไกลๆ เฉินเฟิงก็เห็นชายหนุ่มเจ็ดแปดคนที่มีรูปร่างกำยำ
พอเห็นจวงเห่าหยิน ชายหนุ่มร่างกำยำจึงเดินหน้ามา
แล้วมองคนพวกนั้นที่มีหน้าตาอันโหดเหี้ยม หลิ่วอีอีตั้งใจเดินถอยหลังไปไม่กี่ก้าว แล้วก็ได้รักษาระยะห่างกับเฉินเฟิง
"ท่านประทานจวง ไอ้เด็กเปรตสองคนนี้หรือที่มากวนใจท่าน? " ชายร่างกำยำที่อยู่หน้าสุดและยังมีใบหน้าที่ดำคล้ำและโหดเหี้ยมกำลังจับจ้องเฉินเฟิงและอาเหาอยู่
“เมืองชางโจว” เฉินเฟิงเอ่ยพูดด้วยเสียงนิ่งเฉย
"ที่แท้ก็เป็นเด็กบ้านนอกที่มาจากเมืองชางโจวนี่เอง" หลินต้ายงพยักหน้าเบาๆ "ไม่น่าล่ะถึงได้ไม่มีมันสมองมากขนาดนี้"
"ว่ามา จะเอาน่องหรือไม่ว่าจะแขน" หลินต้ายงพูดขึ้นอย่างขบขำ
เฉินเฟิงจึงยิ้มอ่อนๆ แล้วพูดขึ้น "อยากได้ทั้งหมด"
"อยากได้ทั้งหมด?! " หลินต้ายงพึมพำอย่างเย็นชา "กูดูว่ามึงคงไม่อยากได้อะไรแล้ว! "
"ลงมือ! " หลินต้ายงผายมือขึ้น จากนั้นกลุ่มผู้ชายที่อยู่ข้างหลังก็ได้มุ่งมาหา
อาเหาไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆ ออกมา แค่ก้าวขึ้นหน้า แล้วเรียบร้อยจู่โจมกลับ
เวลานี้ ผู้คนที่อยู่ตรงลานกว้างเริ่มทำเสียงวุ่นวายกันขึ้นมา มีผู้ชมไม่น้อยที่ถือมือถือไว้ แล้วกำลังถ่ายวิดีโอ
จวงเห่าหยินและหลินต้ายงจึงรู้สึกอึ้งทึ่งเล็กน้อย พวกเขากำลังถ่ายอะไรอยู่เนี่ย?
ผู้ชายร่างกำยำที่กำลังเตรียมตัวจะลงมือกับเฉินเฟิงกลับหยุดชะงักลง แล้วเดินไปยังสถานที่ที่เต็มไปด้วยความครึกครื้น
จากนั้นก็ตะลึงจนตาค้างปากค้าง
ที่แท้เป็นก็คือขบวนรถโรลส์-รอยซ์สีดำทั้งหมดห้าคันที่กำลังวิ่งตามแถวกันมา มีรถที่เป็นป้ายสีทองและเขียนไว้ว่าb8888 ไม่น่าล่ะทุกคนถึงได้ทำเสียงวุ่นวายขึ้นแบบนี้
รถโรลส์-รอยซ์เป็นรถหรูที่มาแรงมากๆ ยิ่งไปกว่านั้นคือยังมาห้าคัน หนึ่งในนั้นยังมีป้ายทะเบียนคือแปดสี่ตัว แค่ดูจากป้ายทะเบียน ก็น่าจะรู้ได้ว่ามันมีมูลค่าสามร้อยล้านหยวนแล้ว!
คนที่เดินผ่านลานกว้างแห่งนี้ต่างก็ยกปลายเท้าขึ้น จากนั้นก็จับจ้องไปยังรถโรลส์-รอยซ์ว่ามันกำลังจะขับไปทางไหนกันแน่ ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่า รถโรลส์-รอยซ์ทั้งห้าคันนี้กำลังไปรับคนที่สถานีรถไฟ
หลินต้ายงยังไม่รีบที่จะลงไม้ลงมือ การที่จะจัดการกับเฉินเฟิง จัดการเมื่อไหร่ก็ได้ ทว่าความน่าตื่นเต้นแบบนี้ ชาตินี้ก็คงจะไม่ได้เห็น
หลิ่วอีอีขมวดคิ้วทรงสวยขึ้น ที่บ้านมีรถโรลส์-รอยซ์แค่หนึ่งคันไม่ใช่หรอ? อีกอย่างป้ายทะเบียนรถยังไม่ใช่แปดสี่ตัว
หลิ่วอีอีกำลังคิดแบบนี้ กลับเห็นรถโรลส์-รอยซ์ขับมาทางที่ตัวเองยืนอยู่
ครั้งนี้หลิ่วอีอีก็ไม่ได้สงสัยอีกต่อไป น่าจะมารับเธอแน่นอน และในลานกว้างแห่งนี้ นอกจากเธอ คนอื่นก็ไม่มีใครมีสิทธิ์ถูกรถโรลส์-รอยซ์รับไป
สำหรับจวงเห่าหยิน?ที่ชอบทำตัวพุ่งพรวดแบบนี้ เกรงว่าแม้แต่รถโรลส์-รอยซ์คันเดียวก็คงจะไม่มีปัญหาซื้อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...