ลูกเขยมังกร นิยาย บท 853

แต่เมื่อในตอนที่ฝนปรอยลงบนใบหน้าจนเขาฟื้นขึ้นมา จากเดิมทีที่เขาคิดว่าจะยังคงเป็นดังทุกครั้ง แต่ปรากฏว่าอยู่ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดหายไป

หลี่จื่อเยว่หายตัวไป ตอนนี้ข้างกายของเขาไม่ได้มีหญิงสาวชุดแดงคนนั้นอีกแล้ว

ในใจของเฉินเฟิงตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก เขารีบลุกขึ้นในทันทีก่อนจะเดินไปหาในบริเวณโดยรอบ แต่เมื่อตามหาจนวนครบหนึ่งรอบแล้ว เขาก็ยังไม่เห็นร่างของเธอเลย

อยู่ๆ คนก็หายไปกลางอากาศเสียอย่างนั้น

ไม่สิ เรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาหมดสติไป เขายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลย คงจะต้องเป็นเวลานั้นที่มีคนเอาตัวหลี่จื่อเยว่ไปแน่นอน

แต่ว่ามันคือใครกันแน่ แล้วตอนนี้หลี่จื่อเยว่จะยังคงมีชีวิตปลอดภัยหรือเปล่านั้นเฉินเฟิงไม่อาจรู้ได้เลย

ตอนนี้ฝนที่ยิ่งตกก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ คนที่หลับอยู่ตรงพื้นต่างพากันตื่นขึ้นมากันหมดแล้ว พวกเขาเป็นเหมือนหนุ่มสาวที่สนุกสนานไปกับค่ำคืนแห่งงานรื่นเริง พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็กลายเป็นวันใหม่แล้ว

บางคนก็พากันออกไปจากที่นี่แล้ว ในขณะที่บางคนยังอยู่ที่นี่ต่อสักพัก

เฉินเฟิงเข้าไปถามไถ่พวกเขา แต่พวกเขากลับไม่มีใครรู้เลย พวกเขาอยู่ที่นี่เพียงแค่เพลิดเพลินไปกับเสียงเพลงนั้นพร้อมกับเชื่อว่าเป็นกระบวนการหนึ่งในการสวดภาวนาเท่านั้น

เฉินเฟิงเริ่มรู้สึกสิ้นหวัง แต่ในตอนที่เขาไร้ซึ่งเบาะแสที่จะไปตามหาเธอนั้น เขาก็ได้สังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินออกมาจากกลางทุ่งเพียงตัวคนเดียว

ในขณะที่คนที่อยู่ในทุ่งนั้นล้วนเป็นคู่หนุ่มสาวทั้งนั้น

เฉินเฟิงฉุกคิดขึ้นมาว่าเขาจะเจอเหตุการณ์เดียวกับตัวเองหรือเปล่าที่ว่าสูญเสียฝ่ายหญิงที่เป็นคู่เต้นรำไป

เขาจึงรีบวิ่งไล่ตามไปก่อนจะถาม： “คุณมาคนเดียวหรอครับ？”

ชายคนนั้นไม่ตื่นตัวจากการที่เฉินเฟิงเข้ามาหาเลย ก่อนจะตอบกลับอย่างเป็นกันเอง ： “ผมมากับภรรยาของผม”

และมันก็เป็นอย่างที่เฉินเฟิงคิดเอาไว้ไม่มีผิด

“แล้วคุณหญิงของคุณไปไหนแล้ว？”

ชายคนนั้นยิ้มตอบ： “เธอถูกเทพเจ้ามงคลเลือกไปแล้ว ตอนนี้คงกำลังได้รับการประทานพร หลังจากนี้อีกสองวัน พิธีขอพรของพวกเราก็จะเสร็จสมบูรณ์สักที”

เฉินเฟิงถึงกับตกตะลึงก่อนจะรีบฉุดแขนของอีกฝ่ายพร้อมกับถามด้วยความลนลาน ： “ถูกเลือกแล้ว หมายความว่ายังไง？”

แต่ชายคนนั้นกลับเข้าใจว่าเฉินเฟิงกำลังถามในสิ่งที่รู้อยู่แล้ว พร้อมกับตอบกลับ： “ถูกเลือกก็คือถูกเลือกแล้ว ไปเข้าเฝ้าเทพเจ้าแล้ว ”

เฉินเฟิงยากที่จะเข้าใจถึงคำพูดที่พูดออกมาง่ายดายแบบนั้นของอีกฝ่ายก่อนจะถามอีกครั้ง： “แล้วคุณรู้หรือเปล่าว่าเทพเจ้าอยู่ที่ไหน ？”

ตอนนี้เขามั่นใจอย่างมากว่าหลี่จื่อเยว่ก็ถูกเทพเจ้าคนนี้จับไปเช่นกัน

แต่ชายคนนั้นกลับส่ายหน้า： “ความลับนี้ของเทพเจ้า ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาทั่วไปที่จะได้รับรู้ ”

เฉินเฟิงเริ่มวิตกขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้เขาเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของหลี่จื่อเยว่ แต่เมื่อคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็เปลี่ยนคำถาม ： “แล้วคุณมั่นใจได้ยังไงว่าคุณหญิงของคุณจะกลับมา？ก่อนหน้านี้เคยมีคนผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้วหรอ？”

ชายคนนั้นพยักหน้า เขาตอบอย่างมั่นใจอย่างมาก

แต่ว่าเฉินเฟิงกลับยิ่งแปลกใจมากยิ่งขึ้น อีกฝ่ายไม่กลัวเลยหรือว่าที่อยู่ของตัวเองจะถูกเปิดเผย หรือว่าพวกเขามีความมั่นใจอย่างมากว่าคนที่กลับมาจากที่นั่นจะไม่มีทางเปิดเผยเรื่องของพวกเขา

เฉินเฟิงถือแผนที่เอาไว้ในมือ เดินทางมายังย่านเล็กๆแห่งหนึ่งในตำบลแห่งนี้

แผนที่นี้เป็นที่อยู่หนึ่งที่ชายคนนั้นได้บอกกับเฉินเฟิงว่าเป็นที่อยู่ของผู้หญิงคนหนึ่งที่กลับมาจากการเข้าเฝ้าเทพเจ้าที่เขารู้จัก

เมื่อมาถึงหน้าบ้านของอีกฝ่าย เฉินเฟิงก็เคาะประตูทันที และเพียงไม่นานด้านในก็มีคนตอบสนองกลับมา

คนที่มาเปิดประตูเป็นหญิงสาววัยรุ่นอายุราวๆยี่สิบกว่าปี หน้าตาสะสวย ท่าทางอ่อนโยน เป็นคนแบบที่ใครได้เห็นก็ไม่อาจละสายตาได้เลย

เฉินเฟิงเริ่มคิดขึ้นมาทันทีว่าสาเหตุที่หลี่จื่อเยว่ถูกพาตัวไปคงเป็นเพราะความสวยแน่นอน และนั่นยิ่งทำให้เขาเกิดความกังวลใจมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

หญิงสาวคนนั้นเมื่อเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านนอกก็ถามด้วยความสงสัย ： “ไม่ทราบว่า คุณคือใครคะ？”