ลูกเขยมังกร นิยาย บท 94

บทที่ 94 บัตรสมาชิกระดับสูง

เฉินเฟิงไม่รู้แผนการในใจของหยางไท่เลย แต่ว่าเขาก็ไม่ได้โง่ แน่นอนต้องรู้ว่า ของฟรีไม่มีในโลก หุ้น30%นี้ ต้องยุ่งยากแน่นอน!

แต่หยางไท่เอาเนื้อมาวางไว้ต่อหน้าเขาขนาดนี้ ถ้าเขาไม่กิน เขาก็คงไม่ใช่เฉินเฟิงแล้ว

“ประธานหยาง เรื่องระหว่างผมกับน้องๆของคุณ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ประธานหยางเอาหุ้น30%มาขอโทษ จะไม่จริงจังเกินไปเหรอ หุ้นเหล่านี้ ประธานหยางเอากลับไปเถอะ”เฉินเฟิงแสยะยิ้ม คำพูดนี้ของเขาที่จริงแล้วเป็นการทดสอบแผนในใจของหยางไท่ ถ้าหากหยางไท่มีแผนการในหุ้นนี้จริง จะต้องไม่เอาหุ้นคืนง่ายๆแน่ แต่เขาจะพยายามยัดเยียดหุ้นนี้ให้กับเฉินเฟิง

“คุณชายเฉิน จะเอากลับคืนได้ยังไง? หรือว่าคุณชายเฉินรังเกียจที่หุ้น30%นั้นน้อยเกินไป? เอาแบบนี้ คุณชายเฉิน ผมจะเพิ่มให้อีก10%……”หยางไท่ทำเป็นพูดแบบจริงจัง

เฉินเฟิงโบกมือ พูดเบาๆ： “ประธานหยางอย่าพูดเล่นซิ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เยอะหรือน้อย แต่เพราะไม่มีผลงานจะรับไว้ได้ยังไง ผมไม่ได้ทำอะไรเลย หุ้น30%รับมาฟรีๆ นี่เป็นเรื่องที่ไม่สมควรจริงๆ”

การเห็นการปฏิเสธของเฉินเฟิงนั้นชัดเจน หยางไท่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล ในแผนการของเขา เมื่อเขาเอาหุ้น 30%ออกมานั้น คิดว่าเฉินเฟิงจะรับเอาไว้แต่โดยดี อีกอย่างนี้เป็นมูลค่า5พันล้านเลย ใครจะปฏิเสธเงินได้

คิดไม่ถึง เฉินเฟิงก็ปฏิเสธเงินจริงๆ 5พันล้าน ให้ฟรีๆไม่เอา

หลังจากเห็นสีหน้าของหยางไท่แล้ว เฉินเฟิงมั่นใจสิ่งที่ในใจคาดเดาไว้ ที่แท้ หุ้นเหล่านี้มีปัญหาจริงๆด้วย ถ้าเขารับหุ้นนี้มาฟรีๆแล้ว จะถูกดึงเข้าไปในถ้ำของโจรแน่

“เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ประธานหยาง หุ้น30%ของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงในตลาดหุ้นมูลค่าเท่าไหร่? ประธานหยางพอจะบอกได้ไหม? ถ้าไม่สะดวกละก็ ช่างเถอะ” เฉินเฟิงถามพร้อมกับยิ้ม

“สะดวก สะดวก เรื่องนี้ก็ไม่ใช่ความลับอะไร คุณชายเฉิน หุ้น30%ของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ในตลาดหุ้นมูลค่า5พันล้าน ถ้าสถานการณ์ในตลาดหุ้นดีละก็ ยังสามารถเพิ่มมูลค่าได้อีก10%” แม้ว่าหยางไท่จะไม่รู้ว่าทำไมเฉินเฟิงถึงถามแบบนั้น แต่ก็บอกความจริงไปแล้ว

เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย พูดว่า： “เอาอย่างงี้ ประธานหยาง ผมใช้6พันล้าน ซื้อหุ้น30%ของคุณเป็นไง”

“ซื้อ? ！” หยางไท่ตะลึง เห็นได้ชัดว่าคิดไม่ถึง เฉินเฟิงจะพูดแบบนี้ออกมา

เฉินเฟิงพยักหน้า พูดว่า ： “ใช่ ซื้อ”

หยางไท่เหงื่อไหลเต็มศีรษะ เฉินเฟิงนี้คือ.....ทำอะไร? ให้ฟรีๆไม่เอา แต่กลับจะใช้เงินตัวเองซื้อ และยังสูงกว่าราคาในตลาดอีก เงินมีเยอะจนไม่มีที่จะใช้?

“คุณชายเฉิน คุณอย่าพูดเล่นเลย หุ้นเหล่านี้ ผมให้คุณ คุณไม่ต้องซื้อ” หยางไท่ยิ้มแห้งๆ เห็นเฉินเฟิงแบบนี้แล้ว ก็ไม่เหมือนคนโง่ ทำไมถึงพูดแบบนี้นะ

เฉินเฟิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า： “ประธานหยาง ผมไม่ได้พูดเล่น ผมเห็นแนวโน้มการพัฒนาของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงเป็นไปในทางที่ดีต่างหาก ดังนั้นหุ้นเหล่านี้ ผมตั้งใจจะซื้อมันจริงๆ”

“แต่ว่า คุณชายเฉิน……” หยางไท่ต้องการบอกว่าเขาสามารถมอบหุ้นเหล่านี้ให้เฉินเฟิงได้ ใครจะรู้ว่าเฉินเฟิงขัดจังหวะพูดไปว่า： “ประธานหยาง ผมเข้าใจความหมายของคุณ แต่ผมก็ยังจะพูดคำนั้น ไม่มีผลงานจะรับไว้ได้ยังไง ให้ผมฟรีๆ ผมรับไว้ไม่ได้ ถ้าประธานหยางต้องการให้หุ้น 30% นี้กับผมจริงๆ งั้นก็ขายให้ผม6พันล้านก็แล้วกัน”

ท่าทางของเฉินเฟิงหนักแน่น หยางไท่ตกตะลึงทันที ไม่เข้าใจจริงๆ จุดประสงค์ที่แท้จริงของเฉินเฟิงคืออะไร?

ปฏิกิริยาของหยางไท่ได้ตกอยู่ในสายตาของเฉินเฟิงโดยปริยาย เฉินเฟิงก็แค่รู้สึกตลกเล็กน้อย เหตุที่เขาทุ่ม 6 พันล้านเพื่อซื้อหุ้น 30%นั้น ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีที่ใช้เงิน และเขาก็เห็นแนวโน้มการพัฒนาของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไปในทางที่ดี เขาตั้งให้ที่นี่ สร้างฐานอนาคตของเขาในจินหลิง