ลูกเขยมังกร นิยาย บท 95

บทที่ 95 หักขามัน

“แกคือเฉินเฟิง?” ชายร่างเตี้ยนั้นไม่มีรูปถ่ายของเฉินเฟิง และก็ไม่รู้จักหยางไท่ เห็นหยางไท่ยืนขึ้น แน่นอนต้องคิดว่าหยางไท่คือเฉินเฟิง

หยางไท่ไม่ได้ตอบกลับ แต่กลับพูดเน้นเสียงแต่ละคำแต่ละประโยค： “ฉันถาม！ใครใช้ให้พวกแกมา！” ที่จริงในใจของเขาเดาได้ว่า น่าจะเป็นตระกูลไป๋ แต่ครั้งนี้ ถึงจะรู้ ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้

“ไอ้พวกนี้ ความตายกำลังจะมาเยือน ยังกล้าปากดีอีก！” ชายหนุ่มเตี้ยกำยำยิ้มอย่างชั่วร้าย พูดจาบ้าคลั่ง： “อยากรู้ว่าใครใช้ให้ฉันมา ได้ มาคุกเข่าต่อหน้าฉัน แล้วโขกหัวสามครั้ง ฉันจะบอกแกเอง！”

“อยาก！ตายเหรอ！”สีหน้าหยางไท่ดูเหี้ยมโหด ออกคำสั่งอย่างเคร่งขรึม： “ตาผาง ไปหักขามัน！”

“ครับ นายน้อย”

เมื่อพูดจบ เงาเหมือนผีพุ่งเข้าไปพริบตาเดียว ชายหนุ่มเตี้ยกำยำนั้นรู้สึกแค่ว่าตรงหน้าพร่ามัว หน้าอกตึง จากนั้นคนทั้งคนก็กระเด็นออกไปทางด้านหลังอย่างควบคุมไม่ได้

“ปั้ง”

ชายหนุ่มเตี้ยกำยำกระแทกกับกำแพงของโรงแรมอย่างหนัก คนตกยังไม่ถึงพื้น ก็มีเสียงพูดดังออกมา เสียงกระอักเลือดที่อวัยวะภายในแหลกเป็นชิ้นๆ

แต่นั่นยังไม่พอ เงาที่น่ากลัวของผางตงฉีปรากฏขึ้นในสายตาของชายหนุ่มเตี้ยกำยำอีกครั้ง สายตาของชายหนุ่มเตี้ยกำยำนั้นทั้งกลัวทั้งสยองขวัญ ผางตงฉีเหยียบลงเบา ๆ

แก๊ะ！

เสียงกระดูกหักดังขึ้นมา อาการปวดเสียดขึ้นมาจากน่อง ชายหนุ่มเตี้ยส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างน่ากลัวเหมือนเสียงฆ่าหมู แค่รู้สึกถึงกระดูกน่องของตัวเอง ถูกแรงเหยียบนี้ส่งเสียงแตกร้าวปะทุออกมา!

“อ้านจิ้ง！ แกเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้ง！” ชายหนุ่มเตี้ยตะโกนออกมาด้วยความกลัว สายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ตอนที่หลี่ชิวเยี่ยนให้เขามานั้น ตบหน้าอกแล้วรับรองด้วยความมั่นใจ คนที่หักมือไป๋กว่างยี่นั้น ความสามารถอย่างมากก็แค่หมิงจิ้งขั้นกลาง

เทียบกับความสามารถหมิงจิ้งขั้นสูงของเขา สามารถเหยียบมันได้แน่นอน！

แต่คิดไม่ถึง เหยียบได้จริงๆ แต่กลับเป็นเขาเองที่ถูกเหยียบ อีกอย่างยังเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้ง！

ภายในพื้นที่จินหลิงนี้ จอมยุทธ์อ้านจิ้ง เป็นปรมาจารย์ที่อยู่ระดับสูงสุดแล้ว！

ทั่วทั้งจินหลิงมีหลายสิบล้านคน แต่จำนวนจอมยุทธ์อ้านจิ้งกลับมีไม่ถึงสิบคน！ จอมยุทธ์อ้านจิ้งทุกคน ล้วนคู่ควรเป็นปรมาจารย์ทั้งนั้น

ตีหลี่ชวนจนตาย เขาก็คิดไม่ถึง ปรมาจารย์ระดับนี้ ตัวเองจะได้มาเจอ

“ผู้อาวุโสไว้ชีวิตด้วย！” หลี่ชวนไม่ได้มีความคิดที่จะต่อต้านเลยแม้แต่น้อย ขอความเมตตาโดยดี ต้องรู้ว่า ระหว่างจอมยุทธ์แล้ว ทุกระดับความแตกต่าง ความแตกต่างด้านความสามารถโหดมาก หมิงจิ้งขั้นกลาง หนึ่งคน สามารถสู้กับหมิงจิ้งขั้นต้นสิบคน

ระหว่างหมิงจิ้งและอ้านจิ้ง ความแตกต่างก็คือฟ้ากับเหว จำนวนคนไม่สามารถเอาชนะได้ ถึงจะมีหมิงจิ้งขั้นสูงสิบคน ก็อย่าคิดว่าจะทำร้ายจอมยุทธ์อ้านจิ้งได้แม้แต่น้อย！

คนแก่รูปร่างค่อมงอตรงหน้าคนนี้ ต้องเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้ง อีกทั้งเป็นไปได้สูง ที่จะเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้งขั้นกลาง！

“ตอนนี้จะบอกได้หรือยังว่า ใครเป็นคนส่งแกมา?” หยางไท่ถามเยาะเย้ย

“หลี่ชิวเยี่ยน！คือหลี่ชิวเยี่ยน คุณชายเฉินคือหลี่ชิวเยี่ยนส่งผมมา คุณชายเฉิน ผมก็แค่ทำตามคำสั่ง อยากขอให้คุณชายเฉินปล่อยผมไปสักครั้ง...” หลี่ชวนขอร้อง เขาฝึกซ้อมมา 47 ปี เพิ่งจะฝึกถึงหมิงจิ้งขั้นสูง เขาไม่อยากเป็นเพราะความประมาท นำไปสู่การสูญเสียสิ่งที่ฝึกซ้อมมาทั้งชีวิต

“หลี่ชิวเยี่ยน？” หยางไท่ขมวดคิ้ว พูดว่า： “เป็นเมียของไอ้โง่ไป๋จิ่วหลิง?”

“ใช่ คุณชายเฉิน ก็คือเธอ！ คุณชายเฉิน คุณหักแขนลูกชายของเธอ....”