มาเฟียพ่อลูกอ่อน นิยาย บท 19

"แต่ถ้านายยังไม่เลิกกวนตีน นายจะตายคาตีนฉันแทนนะ" อิงดาวแสยะยิ้มเลือดเย็น แต่ในสายตาของคาเรนเขากลับมองว่าท่าทางแบบนั้นของเธอมันน่าขำมากกว่าน่าเกรงขาม แต่ถึงจะไม่หวาดหวั่นต่อรอยยิ้มเลือดเย็นของเธอ ก็ยอมช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว ทำให้อิงดาวที่กำลังอ่อนเพลียรีบยกแขนขึ้นมากอดรัดลำคอหนาไว้

"คาเรน คนเราสามารถท้องซ้ำซ้อนได้ไหม" คาเรนขมวดคิ้วอย่างมึนงงกับคำถามของคนตัวเล็ก เขาค่อยๆวางเธอลงในอ่างอาบน้ำ จากนั้นจึงก้าวเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงซ้อนหลัง โดยมีอิงดาวนั่งอยู่กลางหว่างขา

"ท้องซ้ำซ้อนมันคืออะไรวะ"

"ก็นายไม่ป้องกันเลยอะ ฉันกลัวท้องอีก" สาบานว่านั่นคือความคิดของคนที่บรรลุนิติภาวะแล้ว? มาเฟียหนุ่มลอบถอนหายใจเบาๆอย่างเอือมระอาพลางกลอกตาไปมา ไม่อยากเชื่อว่าคนอย่างอิงดาวจะมีความคิดแปลกประหลาดแบบนี้

"บทจะโง่ก็โง่จนไม่น่าให้อภัยนะเธอเนี่ย ตอนนี้เธอท้องอยู่ไม่ใช่เหรอวะ แล้วจะท้องอีกได้ไง"

"นายว่ามันจะเป็นไปได้ไหมที่ฉันจะท้องลูกแฝด แบบว่าตอนแรกท้องลูกคนเดียว พอเรามีอะไรกันบ่อยๆ ฉันก็อาจจะท้องลูกคนที่สองพร้อมกันเลย"

"มันทฤษฎีบ้าบออะไรของเธอวะ"

"ฉันก็แค่ถามว่ามันมีโอกาสเป็นไปได้ไหม" เป็นอีกครั้งที่คาเรนต้องถอนหายใจพรืดใหญ่กับคำถามของหญิงสาว เขาคิดว่าอิงดาวคงโดนเขากระแทกแรงเกินไปจนสมองได้รับการกระทบกระเทือน เธอเลยมีความคิดประหลาดแบบนี้

"ได้ดิ" มือหนาดันปลายคางมนขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้อิงดาวแหงนคอขึ้นมาสบตากัน "แต่ต้องคลอดลูกคนแรกก่อนนะ เดี๋ยวฉันทำลูกแฝดให้"

"..." ให้ตายสิ! คาเรนคงกำลังกลั่นแกล้งเธออยู่แน่ๆ เขาทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเกินไปแล้ว! อิงดาวปัดมือหนาออกจากปลายคาง แล้วเบือนหน้าหนี เก็บซ่อนความเขินอายไว้ภายใต้สีหน้าเรียบเฉย

"คิดว่าฉันจะยอมมีลูกกับนายอีกงั้นเหรอ อย่าลืมสิว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราอยู่ด้วยกันเพราะลูก ไม่ได้อยู่ด้วยกันในฐานะสามีภรรยา"

"งั้นทำเพื่อลูก ฉันจะยอมเป็นสามีของเธอ" คาเรนตอบกลับแทบจะทันที พร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้าไปคลอเคลียพวงแก้มแดงระเรื่อ ขบเม้มเบาๆด้วยริมฝีปากอย่างนึกหมั่นไส้

"อ้างลูกตลอดอะ งั้นถ้าฉันจะทำเพื่อลูกบ้าง ก็ต้องยอมเป็นภรรยาของนายใช่ไหม"

"แล้วเธออยากทำเพื่อลูกไหมล่ะ"

"..." อิงดาวก้มหน้าหลบสายตา เธอกัดปากเบาๆอย่างใช้ความคิด คำถามเป็นนัยของคาเรนทำให้เธอไม่กล้าที่จะให้คำตอบกับเขา คล้ายว่าเขากำลังถามเธอว่าอยากเป็นภรรยาของเขารึเปล่า

"ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม"

"ว่ามาสิ"

"ถ้าลูกในท้องของฉันไม่ใช่ลูกของนาย นายจะเกลียดฉันกับลูกไหม" กลับกลายเป็นคาเรนที่ชะงักไปกับคำถามของอิงดาว เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องทำให้เขาไขว้เขว

"ทำไมถามแบบนี้วะ ไหนบอกว่านอนกับฉันคนเดียวไง แล้วถ้าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของฉัน มันจะเป็นลูกของหมาที่ไหนวะ หรือเธอนอนกับผู้ชายคนอื่นด้วย" เขาถามสีหน้ายุ่งเหยิง

"จะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้สำส่อนนอนกับผู้หญิงไม่เลือกเหมือนนายนะ ฉันก็แค่ถามดูว่านายจะเกลียดฉันไหมถ้าลูกในท้องไม่ใช่ลูกของนาย"

"นี่กระบวนการความคิดของเธอผิดเพี้ยนหรือฉันไม่เข้าใจคำถามของเธอกันแน่วะ" มาเฟียหนุ่มทำสีหน้าสงสัยพลางครุ่นคิดตามคำถามของอิงดาว "เธอนอนกับฉันคนเดียว มันก็ต้องเป็นลูกของฉันดิ นี่เธอนอนน้อยหรือเมาอสุจิวะ"

"โอ๊ย! ยัยบ้านี่ มันเข้าตาโว้ย!"

"แสบตาเหรอ โอ๋ๆ หายแสบนะ" เธอรั้งตัวคาเรนเข้ามาสวมกอด พร้อมกับตบหลังแรงๆเป็นการปลอบประโลม

"ยัยแม่มด! จะกอดหาป้าเธอเหรอ! เอาฝักบัวมาสิวะ!" คาเรนหลับตาแน่น ขณะเดียวกันก็พยายามคลำหาฝักบัว

"โอ๋ๆ ไม่เป็นไรแล้วนะ ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว" อิงดาวแสยะยิ้มร้ายกาจ แล้วขยี้ผมของคาเรนไปด้วย

"ฉันจะฆ่าเธอยัยแม่มด!" มาเฟียหนุ่มดันตัวหญิงสาวออกห่าง แล้วมุดหน้าลงในน้ำอุ่นที่เต็มไปด้วยฟองสบู่และแชมพู ก่อนจะยกศีรษะขึ้นมาหอบหายใจหนักๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบฝักบัวมาล้างหน้าล้างตา

"นี่ๆ ล้างหน้าเสร็จยัง สระผมให้หน่อยสิ" นิ้วชี้เรียวยาวจิ้มแก้มสากเบาๆสองสามครั้ง พร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้ามาประชิด ไม่ได้สนใจสีหน้าเกรี้ยวกราดของคาเรนเลย

"ไปสระเอง! หมดอารมณ์จะทำให้แล้ว!"

"ขี้เกียจสระเองอะ สระให้หน่อยนะ เดี๋ยวให้นอนกอดลูกเป็นการตอบแทน" เธอมองเขาตาปริบๆ แล้วค่อยๆขยับตัวเข้ามาซบพวงแก้มแนบชิดบ่าแกร่งเพื่อให้คาเรนสระผมให้ ท่าทางของเธอเหมือนเด็กน้อยที่พร้อมจะหลับใหลทุกเมื่อ

"ฝากไว้ก่อนเถอะยัยแม่มด" ทั้งที่สีหน้ายุ่งเหยิง แต่คาเรนก็ยอมอาบน้ำสระผมให้คนตัวเล็ก โดยที่เธอไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของเขา

ให้ตายเถอะ! นี่เขามีลูกสองคนใช่ไหมเนี่ย?