มาเฟียพ่อลูกอ่อน นิยาย บท 3

"อย่าทำเป็นเขินอายเหมือนไม่เคยไปหน่อยเลยน่า" คาเรนแสยะยิ้มอย่างนึกสมเพชในความพยายามของหญิงสาวที่ทำตัวราวกับไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ทั้งที่บุคลิกและการแต่งกายของเธอดูเหมือนผู้หญิงกร้านโลกที่ผ่านมือชายมานับไม่ถ้วน ถึงอย่างนั้นก็ต้องยอมรับในความสะสวยของเธอที่สามารถกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาของเขาได้เพียงแค่แรกสบตา

"ยะ..อย่า..อ๊า~" อิงดาวห้ามปรามอีกครั้งในตอนที่ชายหนุ่มยื่นมือเข้ามาสัมผัสดอกไม้งามอวบนูน สัมผัสหยาบกร้านของฝ่ามือหนาทำเธอสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ความรู้สึกบางอย่างแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย มันน่าเจ็บใจที่ร่างกายไม่รักดีกำลังโอนอ่อนผ่อนตามไปกับสัมผัสของเขา

"แฉะขนาดนี้ยังทำเป็นสะดีดสะดิ้งเล่นตัวอยู่ได้" มากเกินไปแล้ว! ผู้ชายอย่างเขามีสิทธิ์อะไรมาดูถูกเธอแบบนี้ แม้ในใจจะโกรธเคือง แต่ร่างกายกลับตกเป็นทาสสวาทของเขาอย่างง่ายดาย อิงดาวหอบหายใจหนักๆในตอนที่คาเรนขยับตัวเข้ามาแนบชิด ส่งผลให้เรียวขาสวยทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าลงมาจูบหนักๆตรงซอกคอ

"อึก..จะ..เจ็บ~" เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อคนข้างบนพยายามดันอาวุธร้ายเข้ามาในกาย รับรู้ได้ถึงความใหญ่โตเกินมาตรฐานที่คับแน่น ความตื่นเต้นทำให้เธอยอมนอนนิ่งๆไม่ไหวติง ทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่หวงแหนกำลังจะโดนชายหนุ่มพรากไป แต่ร่างกายก็ไม่ยอมขัดขืน

"เข้ายากเข้าเย็นจังวะ" คาเรนจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดพลางหยัดกายลุกขึ้น ก้มมองแก่นกายใหญ่ที่ฝ่าความคับแน่นเข้าไปได้เพียงนิดด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์นัก เขาไม่คิดว่าผู้หญิงที่เคยผ่านมือชายมาก่อนอย่างเธอจะยังคับแน่นราวกับสาวพรหมจรรย์แบบนี้

ปึก!!

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!!" ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่างกายเมื่อคาเรนจงใจกระแทกกระทั้นความใหญ่โตเข้ามาอย่างป่าเถื่อน ร่างกายสั่นเทาอย่างหนักโดยเฉพาะเรียวขาทั้งสองข้าง สิ่งที่หวงแหนมาตลอดหลายปีถูกทำลายย่อยยับภายในเวลาไม่กี่วินาทีด้วยฝีมือของชายหนุ่มที่เพิ่งเจอกันเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว

"..." คาเรนก้มมองเลือดบริสุทธิ์ที่ไหลออกมาชโลมแก่นกายใหญ่อย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา เขามองมันอยู่อย่างนั้นสักพักด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจที่รัวเร็ว ก่อนจะดึงสติกลับมา แล้วเริ่มขยับสะโพกสอบเข้าออกอย่างเนิบนาบ

"อื้อ! ยะ..อย่า..อ๊า..ยะ..อย่าขยับ~" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาสั่นเครืออย่างหนักจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์ อิงดาวบิดเร่าร่างกายไปมาหวังบรรเทาความเจ็บปวด แต่เหมือนว่ามันจะไม่ช่วยอะไรเลย

คาเรนโน้มตัวลงไปสวมกอดหญิงสาวไว้หลวมๆ พร้อมกับพรมจูบไปทั่วซอกคอขาวระหง ขณะที่สะโพกสอบสะบัดเข้าสะบัดออกอย่างต่อเนื่อง มอบความเจ็บปวดและเสียวซ่านให้คนใต้ร่างในเวลาเดียวกัน

"อึก..จะ..เจ็บ..อ๊า~" ใจกลางความเป็นสาวถูกเสียดสีอย่างรุนแรงกับความใหญ่โตจนรู้สึกแสบ อิงดาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น แม้จะไม่เต็มใจมอบความบริสุทธิ์ให้คาเรน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายมันยอมตกอยู่ใต้อาณัติของเขา

ริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาเรื่อยๆจนถึงเนินอกอิ่ม คาเรนหยอกเย้ากับมันสักพัก จากนั้นจึงลากริมฝีปากลงมาทักทายยอดปทุมถันสีสวยที่กำลังชูชันสู้สัมผัสของเรียวลิ้นสาก

"อึก..อ๊า~" ทะ..ทรมาน ความรู้สึกทรมานแบบนี้ไม่เคยสัมผัสมันมาก่อนเลยในชีวิต ยิ่งสะโพกสอบขยับเข้าออกรัวเร็วเท่าไร ก็ยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้เธอมากขึ้นเท่านั้น

มือบางสั่นเทิ้มยกขึ้นมาขยุ้มผมของคาเรนแน่น ขณะที่เขาตะโบมดูดดุนยอดปทุมถันอย่างรุนแรงระคนหื่นกระหาย