มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 19

"อะไรนะคะ??" จ๊ะเอ๋ถามซ้ำอีกครั้งเพราะไม่แน่ใจว่าตัวเองฟังถูกหรือเปล่า

"ท่านประธานเชิญคุณทานข้าวตอนเย็นค่ะ"

"เชิญฉันเนี่ยนะ คุณเลขาเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ?" ที่จ๊ะเอ๋รู้ว่าคนที่มาคุยด้วยคือเลขา เพราะอ้อได้แนะนำตัวก่อนหน้านั้นแล้ว

"ไม่ได้เข้าใจผิดหรอกค่ะ"

จะทำยังไงดีปฏิเสธได้ไหมเนี่ย แต่นั้นท่านประธานเลยนะ แล้วท่านประธานรู้จักเราได้ยังไง เราฮอตขนาดนั้นเลยเหรอ ..หญิงสาวทำได้แค่คิดอยู่ในใจ และก็ตอบรับคำเชิญไป

พอคุยกับคุณเลขาเสร็จจ๊ะเอ๋ก็กลับเข้ามาในแผนกเพื่อทำงาน ตอนที่คุย อ้อมาขอหัวหน้าให้เธอออกไปคุยข้างนอก เพราะเรื่องนี้จะให้ใครได้ยินด้วยไม่ได้

เย็นวันเดียวกัน..

จ๊ะเอ๋ส่งข้อความไปบอกแม่ว่าจะไปทานข้าวเย็นกับเพื่อน ถ้าแม่ไม่มีโอทีก็ให้กลับบ้านไปก่อน

"ขึ้นรถเลยค่ะ"

จ๊ะเอ๋ที่ยืนรออยู่หน้าบริษัทโน้มตัวลงไปมองคนที่เพิ่งจะเลื่อนกระจกรถลงมา แค่เห็นคนขับก็รู้แล้วว่าท่านประธานคงกลัวพนักงานคนอื่นจะเห็น ก็เลยให้เลขารับเธอออกไปด้วย แต่ดีเหมือนกันเธอก็ไม่อยากจะถูกงานเข้าซ้ำบ่อยๆ

ห้องวีไอพีในโรงแรมหรู..

เอาวะเกิดมาชาติหนึ่งก็ได้มาทานข้าวในโรงแรมแบบนี้ ..หญิงสาวเดินตามเลขาไปแบบประหม่า

"นั่งรอท่านอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวท่านก็คงมา"

"แล้วคุณเลขาไม่ทานด้วยกันหรือคะ"

อ้อไม่ได้ตอบประโยคนั้น เพราะทุกครั้งที่ท่านประธานออกมาทานข้าวกับผู้หญิง ยิ่งในโรงแรมแล้วก็จะไปจบกันบนเตียงทุกที

จ๊ะเอ๋ทำได้แค่มองตามเลขาออกไป และเพียงไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา..

หญิงสาวรีบลุกขึ้น แต่ก็ต้องได้นั่งลงเพราะขายังเจ็บอยู่

"ไม่เป็นไรไม่ต้องลุกก็ได้"

"คุณคือท่านประธานหรือคะ" ไม่ใช่ว่าใครจะเห็นหน้าท่านประธานได้ง่ายๆ บางคนทำงานมานานแล้วก็ยังไม่เคยเห็น

"ลืมแนะนำตัว ผมชื่อพระนาย" ว่าแล้วท่านประธานก็ยื่นมือออกไปเพื่อทักทายแบบชาวตะวันตก

พระนาย? พระลักษณ์? พระราม? ทำไมชีวิตเราถึงวนเวียนอยู่แต่กับพระ เดี๋ยวชวนสึกให้หมดเลย "เออ..สวัสดีค่ะ" มือเรียวพนมขึ้นไหว้ทักทายแบบไทยๆ โดยที่ไม่ได้สนใจมือของอีกฝ่ายที่ยื่นมาขอจับมือเลย

จนพระนายต้องได้ชักมือตัวเองกลับมาเพื่อรับไหว้

"ท่านประธานนัดทานข้าวมีอะไรจะคุยกับดิฉันหรือคะ"

"ทานให้อิ่มก่อนค่อยคุยกัน" ว่าแล้วพระนายก็สั่งให้คนนำอาหารที่สั่งไว้เข้ามา

"โอ้โห จะกินยังไงหมดคะเนี่ย" ขนาดของที่วางอยู่บนโต๊ะยังจะกินไม่หมดเลย แต่นี่คนที่เอาอาหารเข้ามาให้ก็ยังเดินสวนกันแบบไม่ขาดสาย

"ทานแค่อิ่ม..ลงมือเลยสิ"

"ไม่เกรงใจแล้วนะคะ" กำลังหิวอยู่พอดีเพราะตอนเที่ยงยังไม่ได้กินอะไรเลย รู้แบบนี้ชวนของขวัญมาทานด้วยดีกว่า

สมแล้วที่เป็นอาหารในโรงแรมหรู..อร่อยทุกอย่างเลย ..แต่กินไปได้ไม่เยอะก็อิ่มเพราะกระเพาะของเธอมันเล็กลงมากแล้ว

"อิ่มแล้วเหรอ กลัวหุ่นไม่สวยล่ะสิ"

"คะ?"