มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 48

"??" คนที่อยู่ในห้องไม่รู้หรอกว่าหน้าห้องกำลังเกิดอะไรขึ้น เพราะม่านรูดที่นี่เป็นห้องเก็บเสียงอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นเสียงรบกวนจากข้างนอก หรือเสียงที่อยู่ข้างในก็ไม่สามารถเล็ดลอดออกไปได้ "คุณพ่อ?"

"จ๊ะ??" ไม่ได้ตกใจแค่พระลักษณ์ ของขวัญที่ตามออกมาก็ตกใจไม่ต่างกัน

"ขวัญอยู่ในห้องนั้นจริงๆ ด้วย" จ๊ะเอ๋เอ่ยพูดออกมาเบาๆ พระรามต้องรีบโอบร่างเธอไว้ก่อนที่เข่าจะทรุด "พี่ชายของคุณทำอะไรเพื่อนฉัน" หญิงสาวเฝ้าแต่โทษตัวเองที่ดึงเพื่อนเข้ามาเดือดร้อนด้วย

"เรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไงกันแน่คะ" นักข่าวไม่พลาดสักช๊อต และตอนนี้ภาพเหตุการณ์ทุกอย่างได้ถูกบันทึกเป็นคลิปไว้หมดแล้ว รอแค่เวลาเผยแพร่

"ลูกมาทำอะไรที่นี่" พระนายถามออกไปด้วยท่าทางที่ปกติมาก ไม่ตื่นตระหนกเหมือนคนอื่นเลย

"คือว่าผม.." พระลักษณ์มองสายตาพ่อก็รู้แล้วว่าไม่ได้ปกติเหมือนใบหน้าและคำพูดที่แสดงออกมาในเวลานี้เลย

"ก็บอกแล้วไงว่าพ่อรู้เรื่องนี้แล้ว จะคบกันพ่อก็ไม่ว่า"

???? เครื่องหมายนี้ไม่ได้ผุดขึ้นแค่พระลักษณ์ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็สงสัยและแปลกใจ เพราะพระนายทำเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติ และรู้เรื่องนี้มาก่อนแล้ว

"ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลา ตอนแนะนำตัวลูกชายคนเล็กกับภรรยาผมก็มองหาอยู่ว่าลูกชายคนโตกับแฟนอยู่ที่ไหน"

????? ไม่มีใครกล้าพูดแทรกขึ้นเลย ยิ่งเป็นพระลักษณ์แล้วยิ่งไม่กล้าพูด เพราะตอนนี้รู้แล้วว่าพ่อกำลังขายผ้าเอาหน้ารอด

"ทีหลังไม่ต้องแวะมาที่แบบนี้ เห็นไหมทุกคนเขาเข้าใจผิดกันหมดแล้ว" พระนายยังคงพูดต่อ เพื่อความน่าเชื่อถือให้มากที่สุด

"ผมแค่พาเธอมาเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ"

"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เราค่อยไปคุยกันที่บ้าน" พระนายเดินมาที่รถของตัวเอง เพราะกลัวว่าจะข่มอารมณ์ไว้ไม่อยู่ "แกก็พาเมียกลับบ้านไปได้แล้ว" ก่อนที่จะขึ้นรถผู้เป็นพ่อยังหันมาพูดกับพระราม เพราะอยากให้รีบพากันสลายตัวไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ถ้ายิ่งอยู่นานนักข่าวก็ยิ่งจะจับพิรุธได้

พอทุกคนไปแล้ว อ้อต้องได้อยู่คุยกับนักข่าว เพื่อจัดการกับเรื่องภาพพวกนั้น

[คฤหาสน์ของพระนาย]

รถจอดยังไม่สนิทเลยด้วยซ้ำ พระนายก็เปิดประตูลงมา แล้วเดินตรงไปที่รถของลูกชายแบบโมโห

พั๊วะ!!

อึบ ชายหนุ่มที่เพิ่งจะลงจากรถถึงกับเซไม่เป็นท่าเมื่อถูกหมัดของผู้เป็นพ่อเข้าไป โชคดีที่ตอนนี้ในเหตุการณ์มีแค่คนขับรถของพ่อ ส่วนของขวัญติดรถพระรามกลับไปแล้ว

"งามหน้าทั้งพี่ทั้งน้อง" ขณะที่พูดพระนายพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้ให้มากที่สุด

"แต่ผมก็ไม่เห็นพ่อทำแบบนี้กับ.." พระลักษณ์กำลังจะพูดว่าทีพระรามไม่เห็นพ่อลงไม้ลงมือแบบนี้ เพราะคนนั้นก็ขัดคำสั่งเหมือนกัน

"หยุดนะพระลักษณ์!" แต่พระนายก็ไม่ปล่อยให้ลูกชายพูดจบ เพราะรู้ดีว่าลูกจะพูดอะไร

"ใช่สิครับ ผมไม่ใช่ลูกรักของพ่อนี่" ความน้อยใจมีในตัวมนุษย์ทุกผู้ทุกคน พระลักษณ์ก็เช่นกัน เขารู้มาโดยตลอดว่าพ่อไม่เคยมีใจให้กับแม่ เรื่องนั้นมันก็เลยส่งผลมาถึงเขาที่เป็นลูก ซึ่งเกิดจากภรรยาที่พ่อไม่ได้รัก

"ฉันคงไม่มีความดีในสายตาของพวกแกทั้งสองคนเลยใช่ไหม!" พระนายได้แต่ตะโกนตามหลังลูกชายที่เดินเข้าบ้าน "วันนี้มันเป็นวันซวยอะไรของฉันวะ!"

[ห้องเช่าของขวัญ]

"ฉันขอโทษที่ทำให้แกเดือดร้อนไปด้วย"

"แกจะขอโทษอะไรนักหนา" ตั้งแต่นั่งรถมาได้ยินคำขอโทษจนนับไม่ถ้วนแล้ว

"แล้วเราจะทำยังไงกันดี"