มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 47

"ทำยังไงดีโทรก็ไม่ติด" จ๊ะเอ๋พยายามโทรหาของขวัญ แต่ดูเหมือนว่าโทรศัพท์ของเพื่อนจะถูกปิดเครื่อง

"เราไปดูที่ห้องเช่าก่อน..ขวัญอาจจะนั่งแท็กซี่กลับไปแล้ว" ในขณะที่ขับรถไปห้องของขวัญ พระรามก็ทำได้แค่พูดปลอบใจเธอ

"ภาวนาขอให้เป็นแบบนั้นทีเถอะ"

ในเวลาต่อมา..ที่ห้องเช่า

"ขวัญยังไม่กลับมาเลย" จ๊ะเอ๋เริ่มใจไม่ดี เมื่อมาถึงเห็นว่ากุญแจคล้องจากด้านนอก "ทำยังไงดี"

"เดี๋ยวเรากลับไปโรงแรมอีกครั้ง ไปขอดูกล้องวงจรปิด" ที่เขายังไม่ไปขอดูเพราะกลัวว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ และต้องเช็คให้แน่ใจก่อนว่าเพื่อนของเธอไม่ได้กลับมาที่ห้องพัก

[โรงแรมที่ใช้จัดงาน]

"นั่นลูกชายของคุณพระนายไม่ใช่เหรอ" นักข่าวที่กำลังจะกลับ เห็นพระรามแล้วจ๊ะเอ๋เดินผ่านเข้าไปด้านในก็เลยจำได้

"พวกเขาจะเข้าไปทำไม งานเลี้ยงเลิกแล้วไม่ใช่เหรอ"

"อยากรู้ก็ตามไปดูสิ" นักข่าวทั้งสองเดินตามไปแบบไม่ให้รู้ตัว

"เรามาขอดูกล้องวงจรปิดที่ลานจอดรถครับ" เขาไปถึงพระรามก็พูดกับเจ้าหน้าที่ของโรงแรม

"มีอะไรเกิดขึ้นคะ"

"เพื่อนของเรายังไม่กลับบ้าน" แล้วจ๊ะเอ๋ก็เล่าให้ฟังว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง

พนักงานได้ยินแบบนั้นก็ตรวจเช็คกล้องวงจรปิดให้ทันที บางกรณีถ้าแขกมาขอเช็คกล้องก็สามารถให้ดูได้เลย ถ้าเป็นเรื่องเร่งด่วน ยิ่งเกี่ยวกับชีวิตคนด้วยแล้ว

จ๊ะเอ๋ก็เลยบอกเวลาช่วงที่เพื่อนอาจจะไปยืนรออยู่รถ

นักข่าวทั้งสองค่อยๆ เดินย่องแอบไปด้านหลังเพื่อที่จะมองจอภาพด้วย เพราะตรงนี้เป็นพื้นที่โล่ง

"หยุดก่อนค่ะ" ภาพตรงที่รถจอดอยู่คมชัดมาก แถมมีไฟด้วย "ผู้จัดการนี่คะ?" จ๊ะเอ๋มองดูหน้าพระราม เมื่อแน่ใจแล้วว่าคนที่ยืนคุยกับเพื่อนอยู่เป็นใคร ส่วนนักข่าวด้านหลัง รีบหยิบกล้องขึ้นมา..

"คุณพระ??" จ๊ะเอ๋ตกใจเมื่อภาพต่อมาคือภาพที่พระลักษณ์ทำรุ่มร่ามกับเพื่อนของเธอ จนเสื้อสูทที่ของขวัญสวมทับอยู่หลุดออก

แทนที่พระลักษณ์จะเอาเสื้อสูทกลับขึ้นมาปิดร่างเธอไว้ เขากลับทำสิ่งที่ไม่สมควรทำกับเพศแม่

ติ๊ก! ติ๊ก!! ภาพที่นักข่าวจับภาพได้ ถูกส่งไปสำนักงานใหญ่ เพื่อให้ทางนั้นตัดสินใจว่าจะเผยแพร่ดีไหม เพราะว่าทั้งสองไม่สามารถตัดสินใจเองได้ ถ้าภาพนี้หลุดออกไป นั่นหมายถึงความรับผิดชอบทั้งหมดของตน

"ทำใจเย็นไว้นะ เดี๋ยวผมจะตามให้" ทั้งสองออกมาจากโรงแรมโดยที่ไม่รู้ว่านักข่าวก็ยังตามมา เพราะทางสำนักพิมพ์บอกให้ตามอย่าให้คลาดสายตา

ขวัญต้องมาเดือดร้อนเพราะเราเหรอ ..จ๊ะเอ๋ไม่มีกะจิตกะใจฟังเลยด้วยซ้ำว่าพระรามพูดอะไร เพราะเฝ้าแต่โทษตัวเอง ถ้าเพื่อนเป็นอะไรไปแล้วเธอจะทำยังไง

พระรามขับรถกลับมาที่บ้านของพ่อ ต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าพระลักษณ์กลับมาหรือยัง

ก๊อก!! ก๊อก!!

"มีอะไรกัน" พระนายที่เพิ่งจะเข้าห้อง ได้ยินเสียงเคาะประตูใกล้ห้องนอนของตัวเองก็เลยออกมาดู

"ลูกชายของคุณอยู่ไหน"

"มันมาทำไมที่นี่" ที่แห่งนี้คือโรงแรมม่านรูด และรถของพระลักษณ์ก็ถูกม่านรูดปิดไว้สนิทเลย

จ๊ะเอ๋แทบจะก้าวขาลงจากรถไม่ได้ เมื่อเปิดผ้าม่านออกแล้วเป็นรถของพระลักษณ์จริงๆ

แชะๆๆ แสงแฟลตรั้วขึ้น ขณะที่ทุกคนให้ความสนใจกับรถที่จอดอยู่หลังม่าน

"มาได้ยังไง" พระนายหันกลับไปมองก็รู้ได้ในทันทีว่าพวกนี้คือนักข่าว "ไปจัดการอย่าให้เข้าใกล้ห้องนี้ได้" พระนายสั่งคนขับรถและก็เลขา แต่มีเหรอที่นักข่าวจะยอมฟัง

"ช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวมาปิดมันไม่มิดอยู่แล้ว คุณยอมให้ข่าวดีกว่า ว่าลูกชายของคุณทำอะไรลงไป" นักข่าวเอ่ยพูดขึ้นเมื่อถูกห้ามไม่ให้เข้ามาแถมยังถูกขู่อีก

"ใช่ค่ะ เราเห็นหมดแล้วว่าลูกชายของคุณทำอะไรกับผู้หญิงที่ลานจอดรถ"

"เห็นได้ยังไง?" จ๊ะเอ๋มองหน้าพระราม เพราะภาพนั้นขนาดพ่อของเขาแท้ๆ ก็ยังไม่ได้ดูเลย

"มันทำอะไรที่ลานจอดรถ" ประโยคนี้พระนายเป็นคนถาม

แล้วนักข่าวก็รีบเอาภาพนิ่งออกมาให้ดูว่าไม่ได้กุเรื่องขึ้นมา

"พวกคุณแอบตามเราเหรอ?" จ๊ะเอ๋ตกใจ เพราะตอนนั้นเธอก็ลืมเช็คด้านหลังของตัวเองว่ามีคนไหม

"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนดีกว่าค่ะ เรามาสนใจเรื่องที่อยู่ในห้องนี้ดีกว่าไหม เราเช็คดูแล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไหน" นักข่าวทำงานเร็วมาก ถ้ายิ่งรู้ลึกเท่าไรยิ่งได้เงินหนา เพราะไม่ว่าจะเสนอขายข่าวให้ใครก็มีแต่คนสนใจอยู่แล้ว ยิ่งถ้าเป็นคู่แข่งทางธุรกิจนะ ไม่ต้องพูดถึงเลย

แกร็ก! ขณะคนที่อยู่หน้าห้องกำลังเครียด ประตูห้องนั้นก็ได้ถูกเปิดออกมาจากคนที่อยู่ด้านใน...