มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 46
สรุปบท บทที่ 46: มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน
ตอน บทที่ 46 จาก มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 46 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน ที่เขียนโดย ชะนีติดมันส์ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
นักข่าวที่ประจำอยู่หน้างาน ก็เห็นอยู่ว่ามีคู่รักเดินมาด้วยกัน แต่ไม่มีใครสนใจ เพราะคิดว่ามาร่วมงานปกติ
พระนายมองออกไปที่หน้างาน ก็ไม่พอใจเอามากๆ เมื่อเห็นลูกชายคนเล็กควงผู้หญิงคนนั้นมาด้วย
พระลักษณ์ที่กำลังพาของขวัญไปคุยกันมุมหนึ่งของงานนั้น แต่ยังไม่ได้คุยเลยด้วยซ้ำก็มองไปเห็นพ่อที่เรียกตัวให้เข้ามาหาก่อน
"ผู้จัดการมีอะไร..?" ของขวัญกำลังจะถามว่าผู้จัดการมีอะไรจะคุยกับเธอ แต่พอมองอีกทีผู้จัดการเดินไปโน่นแล้ว "อะไรวะ เรียกเรามาคุยด้วยซะดิบดี" หญิงสาวมองซ้ายมองขวา เพราะถ้าใครเห็นคงน่าอายมาก
"จะทำยังไง" พระนายยื่นใบหน้าเข้าไปถามลูกชายเบาๆ เพราะไม่อยากให้แขกที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่รู้ว่ากำลังคุยอะไรกัน
"ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะ.."
"อย่าให้พ่อได้ยินคำว่าไม่แน่ใจอีก" ลูกชายยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำ ผู้เป็นพ่อก็พูดสวนขึ้น
"ผมจะพยายามแล้วกันครับ"
พระลักษณ์เดินออกมาแล้วก็มองว่าผู้หญิงสองคนที่เขาชวนมางานด้วย คนไหนพอที่จะเรียกใช้งานได้
"คุณช่วยอะไรผมหน่อยสิ" และเขาก็เลือกที่จะเดินมาหา..
"ลิกาหรือคะ?"
"ถ้าคุณช่วยผมได้ ผมจะตอบแทนอย่างงาม"
"ช่วยอะไรคะผู้จัดการ"
"ช่วยแยกผู้หญิงคนนั้นออกจากพระรามหน่อย"
มัลลิกามองตามสายตาของพระลักษณ์ไป ก็เห็นว่าผู้หญิงที่เขาหมายถึงก็คือจ๊ะเอ๋ ซึ่งเป็นคนที่เธอไม่ชอบหน้าอยู่แล้ว
ตอบแทนอย่างงามงั้นเหรอ น่าสนใจมาก ..มัลลิกาคิดอยู่ครู่หนึ่งว่าจะทำยังไง
ในขณะนั้นพนักงานเสิร์ฟก็ได้ถือถาดไวน์เดินผ่านพอดี
"อุ๊ย. ขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ" ไวน์แดงในมือของมัลลิกา ถูกสาดใส่ชุดราตรีสีขาวที่จ๊ะเอ๋สวมใส่อยู่ "ตายแล้วเหมือนเลือดเลย"
ของขวัญซึ่งยืนมองอยู่ก็เห็นแล้วว่าพระลักษณ์คุยอะไรไม่รู้กับมัลลิกา แล้วเธอคนนั้นก็เดินไปทำไวน์หกใส่ชุดของจ๊ะเอ๋แบบจงใจ
"ทำไมไม่ระวังเลย" พระรามรีบสะบัดและเช็ดมันออกจากชุดของเธอ แต่ไวน์แดงถูกกับชุดสีขาวยิ่งเช็ดก็ยิ่งเลอะ เขาก็เลยถอดเสื้อสูทตัวเองเพื่อคลุมร่างเธอไว้ก่อน
"เดี๋ยวลิกาพาน้องจ๊ะเอ๋ไปห้องน้ำเองค่ะ"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันพาไปเอง"
"ขวัญ" จ๊ะเอ๋เงยหน้าขึ้นจากชุดก็เห็นว่าเป็นเพื่อน
นักข่าวต่างก็รอฟังแบบใจจดใจจ่อ ใครที่ถ่ายแค่รูปก็รีบเปลี่ยนเป็นโหมดวีดีโอ เพื่อจะอัดคลิปไว้ ส่วนบางคนก็เผยแพร่สดในเวลานั้น
"ข่าวดีอีกอย่างก็คือ ตอนนี้ภรรยาผมกำลังตั้งครรภ์ครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับโอบเอวของเธอเข้ามาหา
"ดีใจด้วยนะครับ//ดีใจด้วยนะคะ" เสียงคนที่มาร่วมงานต่างก็แสดงความยินดี ..แต่สำหรับพระนายแล้ว..ทำได้แค่มองตามคู่ค้านักธุรกิจที่กำลังจะร่วมลงทุนกัน แต่ตอนนี้คนคนนั้นได้พาลูกสาวออกจากงานโดยที่ไม่ได้ร่ำลาเลย
"เธอทำอะไร"
"อุ๊ย" ของขวัญตกใจเพราะเธอออกมายืนรอจ๊ะเอ๋ โดยที่สวมแค่เสื้อสูทของพระรามทับชุดชั้นใน "ผู้จัดการ?" ของขวัญรู้ดีว่าผู้จัดการคงจะโกรธมากที่เธอทำแผนเขาพัง จริงๆ เธอรู้ทุกอย่างแล้ว เพราะจ๊ะเอ๋และพระรามเล่าให้ฟังตอนไปหาที่ห้องเช่า รู้แม้กระทั่งว่าตอนนี้เพื่อนกำลังท้องอยู่..ก็เลยอยากจะช่วยให้เต็มที่..
"จ๊ะบอกขวัญออกมารออยู่ที่รถนี่ แล้วตอนนี้ไปไหน" พอเสร็จงานด้านใน จ๊ะเอ๋ก็รีบชวนพระรามออกมา ถ้าจะให้เพื่อนนั่งรอในรถตอนนั้นก็ไม่มีกุญแจรถติดไปห้องน้ำด้วย
"กลับบ้านไปก่อนหรือเปล่า" พระรามมองไปจนทั่วก็ไม่เห็นเพื่อนของเธอ
"จะกลับยังไง ใส่แค่ชุดชั้นใน"
"ห๊า? เมื่อกี้ว่าอะไรนะ"
"ก็ขวัญถอดชุดให้จ๊ะใส่ไง แต่ยังมีเสื้อสูทของรามสวมทับอยู่"
พระรามหายใจโล่งขึ้นเมื่อรู้ว่ายังมีเสื้อใส่ทับอยู่ "แล้วทำไมไม่ให้เพื่อนรออยู่ในโรงแรม ออกมารอข้างนอกแบบนี้มันอันตรายรู้ไหม"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน
แอดค่ะ บอกบุญหน่อย อ่านต่อได้ที่ไหนค่ะ...