มายาบรรณาการ นิยาย บท 38

หลังจากที่นายหัวหนุ่มเดินออกไปไม่นานก็ถึงที่พักของหญิงสาวที่เขาจัดแยกให้พักอีกฝั่ง หญิงสาวไม่รู้เลยสักนิดว่าที่แห่งนี้ก็เป็นหนึ่งในธุรกิจของครอบครัวเขา แล้ววันนี้เขาก็แอบนัดแนะสาวน้อยปะการังเอาไว้

“กลับมาแล้วหรือคะ” หญิงสาวร้องทักเมื่อเห็นสามีหนุ่มก้าวเข้ามา วันนี้เสื้อแจ็คเก็ตลายพลางซีดๆ ของเขาที่เธอเห็นอยู่บนตัวทุกวันถูกแทนที่ด้วยแจ็คเก็ตสูทสีเรียบ รับกับใบหน้าเข้มของเขาดูหล่อไปอีกแบบ

“ปะการังยังไม่กลับจากโรงเรียนหรือ” เขาแกล้งทักทั้งที่เป็นแผนของตัวเอง

นายหัวหนุ่มให้คนรถไปรับปะการังจากโรงเรียนมาที่นี่เลย ปกติเขามักจะทำแบบนี้เป็นประจำ ในช่วงเวลาที่เขายุ่งและต้องค้างในเมืองหรือกรณีที่เขามาตรวจลานปาล์มที่ไม่ไกลจากโรงเรียนมาก และใกล้กว่าที่จะให้เธอเดินทางกลับไร่ รถตู้คันหนึ่งจึงเป็นเหมือนห้องส่วนตัวของปะการังไปด้วย เพื่อความสะดวกในการขนย้ายและเดินทาง ทั้งเป็นที่นอนในตัว เขาจึงไม่ต้องกังวลถ้าหากต้องไปทำงานหลายจังหวัด

“ยังค่ะ วันนี้ทำไมคุณกลับเร็วจัง เสร็จแล้วหรือคะ”

“ครับ พรุ่งนี้เราก็จะได้กลับสวนกันแล้ว ไปทานข้าวกันเถอะ” ชายหนุ่มเอ่ยปากชวน

“ไม่รอลูกก่อนหรือคะ”

“ผมอยากอยู่กับเมียสองคนบ้าง มาอยู่ที่นี่ปะการังเกาะคุณแจเลย” ชายหนุ่มบอกอ้อน ส่งสายตาหวานให้เธอ พลอยทำให้ใบหน้าอิ่มเห่อแดงขึ้นมา ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอะไร หลายวันที่ต้องอยู่ที่นี่ปะการังไม่ยอมออกห่างเธอเลยสักนิด แล้วคนเป็นพ่อก็กลับมาหลังจากลูกเลิกโรงเรียนทุกวัน

“กลับสวนปาล์มเมื่อไรคุณอย่าลืมคืนต้นที่ยืมไปนะ ผมนับแต้มไว้ทุกวัน” ชายหนุ่มแกล้งแหย่ต่อ

“ยืมอะไรคะ”

ชายหนุ่มส่งสายตาหื่นมองมาที่หญิงสาว ยักคิ้วให้อย่างเจ้าเล่ห์ “ผมแน่ใจว่าคุณรู้”

เพียงแค่ได้เห็นสายตาของเขา พลอยขวัญก็รู้ความหมายในทันที ใบหน้าของเธอมีสีแดงระเรื่อขึ้นด้วยความอาย ทั้งที่อยู่กับเขามานานพอสมควร แต่ความอายของเธอก็ยังไม่ลดลงสักนิดนับตั้งแต่วันแรก

“หื่นได้ตลอดเวลา” หญิงสาวย่นจมูกต่อว่า นายหัวหนุ่มก้าวเท้ายาวเข้าไปหาพลางส่งสายตาหื่นพร้อมขย้ำเหยื่อ

“ถ้างั้นจัดชุดใหญ่มันตอนนี้เลยดีมั้ย ไหนๆ ก็โดนตราหน้าว่าขาหื่นอยู่แล้ว”

“อ๊าย อย่านะคะ ไปกันได้แล้ว ไหนคุณบอกว่าจะไปทานข้าว” หญิงสาวยกมือขึ้นคล้องแขนชายหนุ่มรีบชุดออกไปจากห้องเดินลงจากบ้านพัก ผู้ชายอย่างเขาท้าทายได้เสียที่ไหน ออกจะบ้าระห่ำขนาดนั้น

หลังจากที่เดินออกมาได้สักพัก ถึงชายหาดที่คุ้นเคยสายตา แต่ทุกอย่างกลับดูแปลกตาไป หาดส่วนตัวของรีสอร์ทมีซุ้มดอกไม้อยู่หลายจุดเหมือนว่ามีงานแต่งงานริมหาด

“สวยจังนะคะ พลอยว่าน่าจะมีงานแต่งงานหรือไม่ก็งานเลี้ยง” หญิงสาวบอกด้วยสายตาชื่นชม เธอไม่รู้ว่าเป็นแผนเซอร์ไพรส์เธอของนายหัวหนุ่ม และเธอไม่รู้ว่าคนงานของเทวารักทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ในวันนี้เพราะนายหัวหนุ่มต้องการจะเปิดตัวนายหญิงแห่งเทวารักษ์