ตอน บทที่ 1006 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1006 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
นี่คือเกราะนักยุทธ์แบบทั่วตัวแถมยังเชื่อมต่อกัน มีทั้งเกราะส่วนอก เกราะคลุมหัวใจ หมวกเกราะ เกราะมือ เกราะแขน เกราะขารวมทั้งที่หุ้มขา
เดิมทีตอนที่เทพสงครามเอกภพใส่เกราะเทพนี้เป็นสีทอง ดูสง่าน่าเกรงขาม ท่าทางน่าเคารพ
แต่เมื่อหลัวซิวโคจรกฎเป็นตาย2ระดับแล้วกลับสะท้อนแสงสีขาวดำสลับกัน ทำให้ดูทั้งแปลกตาและลึกลับ
“การโคจรพลังงานที่แตกต่างกัน ทำให้เกราะเทพแสดงพลังไม่เหมือนกันด้วย” ในใจของหลัวซิวเริ่มมีเป้าหมาย หากเป็นเช่นนี้ แม้ว่าจะใช้เกราะเทพต่อหน้าคนนอกก็จะไม่มีใครสงสัยว่านี้คือเกราะเทพของเทพสงครามเอกภพ
เขาทำตามจิตภัณฑ์เกราะเทพแนะนำ โดยใส่เกราะนักยุทธ์และเดินเข้าไปยังเส้นทางอนัตตา
“โฮ่ววว!”
เขาเพิ่งจะเดินเข้าไปยังเส้นทางอนัตตาได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงคำรามดังก้องราวกับคำรามใส่ไมค์ของอสูรดูดจิตโบราณ
ประสาทสัมผัสของหลัวซิวตึงเขม็ง ตัวสำนึกของเขารวมตัวเข้าด้วยกัน
แม้ว่าจิตภัณฑ์เกราะเทพจะบอกว่าอสูรดูดจิตโบราณไม่มีทางทำร้ายเขา แต่ทุกเรื่องย่อมมีข้อยกเว้น
เสียงคำรามของอสูรดูดจิตโบราณก้องสะท้อนครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็เป็นไปตามที่จิตภัณฑ์เกราะเทพกล่าวไว้ นั่นคือมันไม่กล้าลงมือกับเขา
ทำให้หัวใจของหลัวซิวตอนนี้รู้สึกลิงโลดขึ้นมา อสูรดูดจิตโบราณนับได้ว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจของผู้แข็งแกร่งเทพมารเลยด้วยซ้ำ แม้ว่าในแดนเทพมารขั้นสูงก็ยังสามารถโดนความสามารถพิเศษของอสูรดูดจิตโบราณทำร้ายเอาได้
หากสามารถสยบอสูรโบราณตัวนี้และเอามาใช้ได้ จะต้องเป็นตัวช่วยที่สำคัญอย่างแน่นอน
แต่หลัวซิวก็รู้ตัวดีว่าจากพลังของเขาตอนนี้หากอยากจะเอาชนะอสูรดูดจิตโบราณตัวนี้ก็ทำได้แค่คิดเท่านั้น
หลัวซิวเดินทะลุผ่านเส้นทางอนัตตาได้อย่างไร้อุปสรรค จนออกมายังโลกด้านนอก
แดนระหว่างโลกทั้งสอง เพียงเดินผ่านก็ใช้เวลาไปถึงห้าปีแล้ว!
“โฮ่ว!”
แสงทั่วร่างของหลัวซิวสว่างไสว เกราะเทพเวหากาลหายไป เขาพุ่งทะยานขึ้นไปท้องฟ้า จากนั้นจึงหายไปกลางแผ่นดินทะเลทรายที่กว้างใหญ่อย่างรวดเร็ว
ความแค้นของเผ่าหงส์ครั้งนี้จำเป็นต้องแก้แค้น รวมทั้งไม่อาจลืมสายเลือดเทพหงส์อย่างเหยียนเยว่เอ๋อร์ได้ เมื่อข่าวการตายของเขาแพร่ออกไป พวกเขาจะต้องเป็นพวกแรกที่ไม่สามารถอดใจเอาไว้ได้
“เปรี้ยง!”
คราวนี้หลัวซิวไม่ได้ปิดซ่อนพลังของตนเองเอาไว้อีกต่อไป เขาทะยานขึ้นฟ้ากลางเมือง และยื่นมือไปฉีกอนัตตาจนสลายไป
เมื่ออนัตตาฉีกขาดไปแล้วก็ทำให้จอมยุทธ์ในเมืองจำนวนมากพรั่นพรึง สีหน้าของทุกคนต่างชะงักค้าง
“คุณพระช่วย การฉีกอนัตตานี้มีเพียงผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์เท่านั้นที่จะทำได้นะ!”
“ในเมืองเล็กๆ ที่ไม่มีชื่อเสียงของพวกเรากลับปรากฏผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์งั้นรึ!”
……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...