มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1221

“รุ่นเยาว์ก็เก่งอยู่บ้าง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าสามารถฆ่าหวูเชวได้ แต่วันนี้ถึงวาระตายของเจ้าแล้ว!”

หญิงชราจากสำนักเซียนไร้เจตสิกเยาะเย้ย จากนั้นนางก็หายไป ครู่ต่อมาก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลัวซิว

กฎปริภูมิ!

สีหน้าหลัวซิวเปลี่ยนไปเล็กน้อย หญิงชราคนนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเด่น แต่นางเป็นเทพมารที่ฝึกฝนกฎปริภูมิดั้งเดิมได้สำเร็จ ในแดนกฎปริภูมิ อยู่เหนือเขาไม่รู้ว่ามากเท่าไหร่

“ตาย!”

หญิงชราไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ แต่ยืนอยู่ตรงหน้าหลัวซิว ตะคอกเสียงดังและพูดคำว่า 'ตาย'คำหนึ่งออกมา

คำว่า 'ตาย' อยู่ที่ไหน พลังแห่งตัวสำนึกที่กดดันอย่างร้ายแรงประกอบด้วยลมปราณปริภูมิฉีกขาดที่น่าสะพรึงกลัว ถูกส่งไปยังตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว

“วิชาพลังอมตะที่โจมตีวิญญาณ?”

ร่างของหลัวซิวยืนนิ่ง “เทียบกับเคล็ดวิชาแปรจิตเทพของข้าแล้วเป็นอย่างไร?”

แสงกระบี่พุ่งออกมาจากหว่างคิ้วและกวาดข้ามขวางกั้นการโจมตีวิญญาณของหญิงชรา

ระดับผลการฝึกตนของหญิงชราคนนี้คือเทพมารขั้น 7 แต่ตัวสำนึกของหลัวซิวก็มีถึงเทพมารขั้น 3 และด้วยเคล็ดวิชาแปรจิตเทพที่ช่วยเพิ่มพลัง ก็เพียงพอที่จะแข่งขันกับเทพมารขั้นปลาย

“ตัวสำนึกระดับเทพมาร?”

สีหน้าของหญิงชราเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นไม้เท้าในมือก็ชี้ออกไป การโจมตีครั้งนี้ดูธรรมดา แต่บีบอัดปริภูมิ มีพลังมหาศาล

หลัวซิวยังคงนิ่งอยู่ เสื้อผ้าของเขาปลิวไปตามสายลม วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพที่อยู่เหนือศีรษะของเขากำลังหมุนเวียน พลังเทพสองระดับความเป็นตายไหลเวียนทำงานอยู่ ปิดกั้นการโจมตีและการสังหารทั้งหมด

“โครม!”

เสียงระเบิดของอากาศดังก้องอยู่บนท้องฟ้าสูง วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพส่งเสียงหวีดหวิวพร้อมสั่นสะท้าน แต่การป้องกันก็ไม่ได้พังทลายลง

ฟู่!

ในชั่วพริบตา ทุกคนเงียบสนิท ดวงตาเบิกกว้าง พวกเขามองไปที่ชายหนุ่มชุดดำที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าอย่างไม่เชื่อ

หญิงชราคนนั้นเป็นผู้อาวุโสเทพมารที่มีชื่อเสียงมาหลายปีของสำนักเซียนไร้เจตสิก ผลการฝึกฝนของนางได้มาถึงเทพมารขั้น 7 ช่วงปลาย ช่างเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอะไรเช่นนี้?

แต่หลัวซิวแค่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์เท่านั้น ซึ่งเป็นดาวรุ่งรุ่นเยาว์ แต่กลับสามารถก้าวข้ามฆ่าเทพมารช่วงปลายที่แดนสูงกว่าตัวเองได้ ถ้าเขาบรรลุถึงเทพมาร ก็หมายความว่าเขาเหลือเชื่อเกินไปแล้วน่ะสิ?

“ฆ่าคนของสำนักเซียนไร้เจตสิกมาหลายครั้ง แม้กระทั่งฆ่าฟันเจ้าด้วยมีดพันเล่มก็ไม่สามารถชดใช้บาปของเจ้าได้!”

จู่ ๆ อนัตตาแยกออก มือสีทองขนาดใหญ่ยื่นออกมาจากท้องฟ้า เห็นเพียงมือใหญ่นี้ผนึกแน่นจากพลังเทพดั้งเดิมธาตุทองบริสุทธิ์ ซึ่งมีร่องรอยของกฎอยู่ทั่ว ลมปราณแข็งแกร่งลึกลับ

“เทพฟ้า!”

สีหน้าหลัวซิวเปลี่ยนไปกะทันหัน เขาคุ้นเคยกับลมปราณของมือสีทองนี้ คือผู้อาวุโสไท่ซ่างของสำนักเซียนไร้เจตสิกได้ปรากฏขึ้นหลังจากที่เขาฆ่าเทียนหวูเชวบนสนามยุทธ์

เขารู้ดีมากว่าด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาไม่สามารถสู้กับเทพฟ้าได้ เขาจะกลับไปยังเมืองแก้วเทวทันทีเพื่อล่าถอยชั่วคราว