มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1229

“เป็นใครกัน?”

ในอนัตตาไม่สิ้น หลัวซิวได้ฟันทลายหลุมดำ สีหน้าเคร่งขรึมเย็นชา

เขารู้ดีว่าขณะที่เขากระตุ้นร่างกลวัฏสงสารใช้ตราเปิดฟ้า ความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ของเขาได้ถูกเปิดเผยแล้ว

สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ แต่เนื่องจากทุกคนในสำนักไท่เสวียน ตอนนี้อยู่ที่สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน

ผู้แข็งแกร่งที่เชี่ยวชาญวิชาพลังอมตะของสำนักเต๋าเสวียนเทียน จะต้องเป็นผู้แข็งแกร่งในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินอย่างแน่นอน อย่างนี้แล้วจึงเทียบเท่ากับว่าเขามีความอ่อนแออยู่ในมืออีกฝ่าย

“พรึบ!”

ปีกเทพดาราไร้มลทินด้านหลังกางออก ภายใต้การกระพือ หลัวซิวออกจากสถานที่เดิมด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นนั่นก็คือ เฟิ่งหวูซิน

“น่าเสียดายที่เขาหนีไปได้”

เฟิ่งหวูซินส่ายหัว มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “แต่ข้าเชื่อว่าเจ้าจะกลับมาไม่ช้าก็เร็ว”

ในอนัตตาไม่สิ้น อาจมีอันตรายได้ตลอดเวลา หลังจากที่หลัวซิวใช้ปีกเทพดาราไร้มลทินบินไม่รู้ว่านานแค่ไหน และเขาพบว่าไม่มีใครไล่ตามเขาดังนั้นเขาจึงบินช้าลงทันที

สีหน้าในขณะนี้ของเขาดูขรึมเย็นชาเป็นอย่างมาก เขาก็พึมพำ “เฟิ่งหวูซิน ข้าหวังว่าคงจะไม่ใช่เจ้าจริงๆ”

แม้ว่าเวลาในการฝึกฝนจะไม่นานเป็นพิเศษ แต่หลัวซิวก็ได้ผ่านประสบการณ์มาไม่น้อย เขาได้ติดต่อกับผู้คนทุกประเภท ถ้าเขาสงบสติอารมณ์แล้วครุ่นคิดอย่างรอบคอบ เขาก็สามารถเชื่อมโยงเรื่องทั้งหมดได้

ยิ่งหลัวซิวคิดเกี่ยวกับเรื่องมากเท่าไหร่ ใจของเขาก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นเท่านั้น เขาจึงทิ้งเรื่องเหล่านี้ออกไปจากสมอง เข้าไปในอนัตตาไม่สิ้นตามทิศทางที่เข็มทิศมหาแดนชี้ให้

“บูม!”

ครู่ต่อมา เขาพบกับโซนอลหม่าน กระแสความปั่นป่วนแต่ละครั้งถูกควบแน่นด้วยกฎปริภูมิ ฉีกทุกสิ่งออกจากกันราวกับกระบี่และดาบ

อนัตตาไม่สิ้นของพิภพกลาง พลังโซนอลหม่านจะแข็งแกร่งกว่าพิภพล่าง นอกจากนี้ร่างยุทธ์แดนเทพมารของหลัวซิวก็ยากที่จะต่อต้าน สัมผัสเพียงเล็กน้อยร่างกายเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยเลือด ถูกโซนอลหม่านกรีดฟันอย่างน่าสยดสยอง

“วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ!”

รูเล็ตขาวดำลอยอยู่ด้านหลังศีรษะ ด้วยพลังของกฎการเวียนว่ายตายเกิด ขัดขวางโซนอลหม่าน