มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1279

“ทุกอย่างพร้อมแล้ว!”

ในโลกาอสูรฟ้า แสงสว่างได้แวบขึ้นมาในดวงตาทั้งสองของร่างแยกกฎความตายของหลัวซิว เขาได้ใช้พลังทั้งหมดขับเคลื่อนวรยุทธ์ขึ้นมาในทันที ดูดกลืนกลั่นแปลพลังงานอย่างรวดเร็ว เพื่อเพิ่มระดับผลการฝึกตน 

ผ่านไปไม่นานนัก พลังงานการฝึกตนในร่างกายของเขาก็ได้อยู่ในจุดอิ่มตัว ความรู้สึกเจ็บปวดได้กระจายไปทั่วร่างกายเป็นระยะ จากนั้นประตูแห่งกฎเกณฑ์ก็ได้ทุกทะลวง ราวกับว่ามีเสียงระเบิดดังสนั่นออกมาจากร่างกายของเขา 

“ครืนนน……” 

วินาทีที่ประตูแห่งกฎเกณฑ์ถูกทะลวงนั้น ท้องฟ้าในโลกด้านนอกก็ได้เริ่มมีเมฆดำปกคลุม พลังแห่งทัณฑ์สวรรค์อัสนีได้เริ่มก่อตัวขึ้น

วินาทีที่ผลการฝึกตนของนักยุทธ์ทะลวงขั้น ร่างกายล้วนจะมีความว่างเปล่า นี่เป็นเพราะว่าหลังจากที่บรรลุขั้นแล้ว จะสามารถบรรจุพลังในการฝึกตนได้มากขึ้น ราวกับว่าร่างกายนั้นเป็นภาชนะบรรจุ เดิมทีเป็นขวดที่มีน้ำอยู่เต็มขวด จู่ ๆ ก็กลายเป็นถังน้ำ น้ำที่มีอยู่เดิมนั้นจึงน้อยลงและดูว่างเปล่าเป็นธรรมดา 

การก่อตัวของทัณฑ์สวรรค์อัสนีจะต้องใช้เวลาสักระยะ ส่วนหลัวซิวก็ได้ถือโอกาสนี้รีบเติมเต็มผลการฝึกตน 

เพียงไม่ถึงครึ่งก้านธูป ทัณฑ์สวรรค์อัสนีก็ได้ก่อตัวเสร็จเรียบร้อย สวรรค์อัสนีสายแรกได้ฟันลงมา 

นี่เป็นสายฟ้าที่มีลำแสงสีขาวร้อนแรง วินาทีที่แลบขึ้นมาบนท้องฟ้า ก็ได้ทำลายการขวางกั้นของช่องอากาศ และผ่าลงมาที่ร่างของหลัวซิว 

ทัณฑ์สวรรค์อัสนีนั้นไม่สามารถหลบหลีก และไม่อาจขัดขวางได้ นักยุทธ์ทุกคนเมื่อต้องรับทัณฑ์ ล้วนจะต้องอาศัยร่างกายของตัวเองมาตั้งรับ

บางทีอาจมีคนคิดว่านักยุทธ์กลั่นร่างนั้นจะสามารถรับทัณฑ์ได้ง่ายกว่า แต่ในความเป็นจริงอานุภาพของทัณฑ์สวรรค์อัสนีนั้นก็ดูที่คนด้วยเช่นกัน ร่างเนื้อของเจ้ายิ่งแข็งแกร่ง ความสามารถยิ่งร้ายกาจ อานุภาพของทัณฑ์สวรรค์อัสนีก็จะยิ่งรุนแรงขึ้น!