มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1384

“ถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นหนึ่งในจ้าวนภาอาวุโสแห่งโลกเสวียนเทียน เจ้ายินยอมเป็นหมารับใช้ให้ผู้อื่น ไม่ได้หมายความว่าผู้อื่นจะเหมือนกับเจ้า”

คำพูดตอกกลับของเฟิ่งหวูซินนี้ราวกลับทิ่มแทงลงกลางใจ ทำให้จ้าวนภาไร้เจตสิกเกือบจะปอดระเบิดเพราะความโกรธอยู่ร่อมร่อ

“เจ้า…… เจ้ากล้าดียังไง!”

จ้าวนภาไร้เจตสิกดูเหมือนจะโมโหจนเสียสติไปแล้ว เขาหมุนตัวหันไปคารวะทางวังเซียนด้วยความเคารพ “เฟิ่งหวูซินยโสโอหังยิ่ง ดูถูกข้าน้อยไม่เป็นไร ยังไม่เคารพต่อราชาเทพ สมควรตัดหัวทิ้งเสีย!”

“ฮึ!”

ซือถูเจิ้งเจี้ยนหัวเราะเยือกเย็นอยู่ภายในวังเซียน เสียงดังกึกก้องในอากาศเหมือนฟ้าร้อง “ผู้ที่ตามข้าอยู่รอด ขัดขวางข้าต้องตาย เฟิ่งหวูซินหากเจ้ารู้จักดูสถานการณ์ ข้าก็จะมอบหนทางเอาชีวิตรอดให้เจ้า ไม่เช่นนั้นแล้ว……”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ซือถูเจิ้งเจี้ยนคาดไม่ถึงก็คือ เฟิ่งหวูซินอยู่ดี ๆ ก็พลันเงยหน้าหัวเราะเสียงดังลั่น พูดเสียงเย็น “สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินของข้าสืบทอดมานานนับล้านปี แต่ก็ใช่ว่าจะยอมให้ใครมารังแกได้ง่าย ๆ ในเมื่อพวกเจ้าต้องการทำลายสำนักเขาแห่งสำนักศักดิ์สิทธิ์ของข้า ก็ต้องชดใช้อย่างสาสมถึงจะถูก!”

ระหว่างที่พูด ร่างของเฟิ่งหวูซินก็พุ่งออกไป กลับเข้าไปภายในสำนักเขาของสำนักศักดิ์สิทธิ์ ที่ด้านหลังของเขา ผู้อาวุโสไท่ซ่างแดนเทพฟ้าหลายคนค่อย ๆ ปรากฏตัวขึ้น สีหน้านิ่งขรึม

สำนักเซียนไร้เจตสิกยกพลมาโจมตี ทั้งยังมีราชาเทพซือถูมาเยือนด้วยตนเอง สำหรับสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินแล้ว นี่คือสิ่งที่เรียกว่าช่วงเวลาแห่งชีวิตและความตายได้มาถึงแล้ว

“จ้าวศักดิ์สิทธิ์ พวกเราส่งมอบกบฏสำนักเทียนช่ารวมถึงคนที่เกี่ยวข้องกับหลัวซิวไปเสียดีกว่า” ผู้อาวุโสไท่ซ่างผู้หนึ่งพูดเสียงเรียบ

“ใช่แล้วจ้าวศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเทียบกับความเป็นความตายของสำนักศักดิ์สิทธิ์ เสียสละกบฏสำนักเทียนช่ากับศิษย์อีกหนึ่งคน ย่อมคุ้มค่ากว่าเป็นแน่” ผู้อาวุโสไท่ซ่างอีกคนหนึ่งเสนอความคิดเห็น

“ราชาเทพซือถูผู้นี้ดูเหมือนจะพุ่งเป้ามาที่หลัวซิว ไม่รู้ว่าไอ้เดียรัจฉานนั่นไปก่อเรื่องใดไว้ด้านนอกอีก แล้วเรื่องนี้สำนักศักดิ์สิทธิ์ของพวกเราจะช่วยเขาได้เช่นไร?” ผู้อาวุโสไท่ซ่างคนอื่น ๆ อีกหลายคนต่างมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก