มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1459

ภายในขอบเขตค่ายสังหาร ปีศาจหมาป่าจำนวนมากถูกแรงระเบิดสังหาร จากนั้นนักยุทธ์ที่ผลการฝึกตนอยู่ตั้งแต่ระดับเทพฟ้าเป็นต้นไปก็พากันลงมือโจมตีเช่นกัน อาศัยความสะดวกสบายของค่ายกล ปล่อยพลังงานอมตะและเรียกอาวุธออกมา ก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปสังหารฝูงปีศาจหมาป่า

“ฟึ่บ!”

แสงเลือดแสงหนึ่งกระพริบผ่านไป นักยุทธ์เทพฟ้าขั้น 5 คนหนึ่งตอบสนองกลับมาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ร่างกายก็ถูกแสงเลือดหลายแสงโจมตีพร้อมกัน มากกว่านั้นคือเขาไม่ทันได้กรีดร้องอะไรด้วยซ้ำ ร่างกายก็กลายเป็นน้ำหนองในพริบตา แม้กระทั่งช่องจิตก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย 

“คุ้มกัน!”

จี้ซิวตะคอกเสียงดังลั่น กองกำลังใต้บังคับบัญชาของตำหนักหลักเมือง มีกลุ่มเทพฟ้าที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดีจำนวนมากหนึ่งกลุ่ม 

เทพฟ้ากลุ่มหนึ่งพากันพุ่งตรงเข้าไป ต่างเรียกสมบัติคุ้มกันของตัวเองออกมา ต้านทานการโจมตีจากฝูงปีศาจหมาป่า

“โจมตี!”

ภายใต้เสียงคำสั่งของจี้ซิวที่ดังขึ้นมาอีกครั้ง เจ้านภาทั้ง 30 คนก็ลงไปโจมตีสุดกำลังสามารถพร้อมกัน ใช้อาวุธสงครามและพลังอมตะที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเองโจมตีฝูงปีศาจหมาป่าอย่างสุดกำลังสามารถ ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวก็มีปีศาจหมาป่าจำนวนมากถูกสังหาร 

“เจ้าเมืองน้อย จำนวนฝูงปีศาจหมาป่ามีเยอะเกินไปจริง ๆ ขอรับ!” 

ฝูงปีศาจหมาป่าเหมือนดั่งมหาสมุทรสีเลือด ตัวข้างหน้าล้มลงไป ตัวข้างหลังก็กระโจนเข้ามาสู้อย่างไม่ขาดสาย จำนวนมีมากกว่าหนึ่งหมื่นตัว ค่ายกลจำนวนมากที่ถูกจัดวางโดยนักค่ายเทพถูกโจมตีจนพังทลายไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อจำนวนของมันสูงถึงระดับที่แน่นอนแล้ว ก็สามารถก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านคุณภาพเช่นกัน เมื่อเปรียบเทียบกับจำนวนปีศาจหมาป่าที่มีนับหมื่นตัวแล้ว ฝั่งกองกำลังใหญ่ทั้งสองกลับมีคนเพียงพันกว่าคนเท่านั้น ในจำนวนนั้นยังมีกรรมกรขุดเหมืองไม่น้อยด้วย ซึ่งผลการฝึกตนพวกเขาเป็นเพียงเทพมาร

“เหอเฟิง ข้าต้องการคำอธิบาย!”

จี้ซิวมองไปทางหัวหน้าแก๊งสมาคมจรัสนภาอย่างเย็นเยือก“จากข้อมูลที่เจ้าเสนอให้ข้าเมื่อครั้งก่อน ไม่ได้พูดถึงว่าระหว่างทางต้องปะทะกับฝูงปีศาจหมาป่าตาเลือด”

เหอเฟิงอมยิ้ม“เหตุใดเจ้าเมืองน้อยถึงต้องพิโรธด้วยเล่า? ขอเพียงสามารถฝ่าฟันวงล้อมของฝูงปีศาจหมาป่าออกไปได้ ก็จะไปถึงตำแหน่งที่ตั้งของเหมืองแก้วเทวเอง”