มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1588

แต่คนผู้นี้ก็คือยอดฝีมืออันดับหนึ่งของสำนักไท่ไหล อาจารย์ไท่ไหล ผลการฝึกตนราชาเทพช่วงกลาง อีกทั้งยังเป็นนักค่ายเทพระดับเจ็ด!

เขาคืออาจารย์ของสายนักยุทธ์ แต่สำหรับการสืบทอดของวิถีแห่งค่ายกลนั้น เขาก็เหมือนกับเสือที่จ้องตระครุบเหยื่อเช่นกัน จงใจค้นคว้าอยู่หลายปี สุดท้ายก็บรรลุถึงระดับเจ็ดแล้วเช่นกัน

หลังจากเสียงของอาจารย์ไท่ไหลที่ดังขึ้น ท้องฟ้าว่างเปล่าเหนือสำนักไท่ไหลต่างเต็มไปด้วยออร่าอันน่าหวาดกลัวถึงขีดสุด เขากำลังใช้วิชาอาถรรพณ์บังคับควบคุมค่ายใหญ่ของสำนักเขา ปิดตายทางหนีของหลัวซิว

ค่ายใหญ่ของสำนักเขาแห่งสำนักไท่ไหล คือค่ายใหญ่ที่มีค่ายกลระดับแปดมาตรฐานนับสิบค่ายล้อมเป็นวงรวมเข้าด้วยกัน

ค่ายใหญ่ระดับแปดมาตรฐานนับสิบค่ายคอยหนุนซึ่งกันและกันจนเป็นค่ายใหญ่ เมื่อทุกค่ายถูกขับเคลื่อน พลังอำนาจนั้นสามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งระดับราชาเทพช่วงปลายต้องล่าถอยไปได้

กระทั่งหากว่าค่ายกลเหล่านี้ระเบิดออกพร้อมกันจนสิ้น ก็จะสามารถสังหารผู้แข็งแกร่งระดับราชาเทพช่วงปลายให้ตายได้ในทันที

อีกทั้งค่ายใหญ่ระดับแปดมาตรฐานนับสิบค่ายนี้ ก็เคยเกิดขึ้นมาด้วยฝีมือของอาจารย์ไท่หยุน ได้กลายเป็นรากฐานที่น่าหวาดเกรงของสำนักไท่ไหล สร้างความวิตกกังวลให้กับกองกำลังต่าง ๆ ได้มากถึงขีดสุด

แต่ถึงอย่างนั้น หลัวซิวกลับยังคงสงบนิ่งไม่กระวนกระวายใด ๆ มุมปากเผยรอยยิ้มเย้ยหยันขึ้นมา “ใช้ค่ายกลของอาจารย์ที่ทิ้งเอาไว้มาต่อกรกับข้างั้นหรือ?”

เขาก้าวขึ้นไปกลางอากาศ ความเร็วราวกับสายฟ้าแลบ พุ่งตรงเข้าไปยังอาจารย์ทั้งสองอย่างไท่ซานกับไท่หลิง

อาศัยร่างเนื้ออสุราที่แข็งแกร่งขั้นสุด พลังอมตะและนักยุทธ์ที่อาจารย์ทั้งสองปล่อยออกมาต่างถูกโจมตีจนสลายไป ร่างของหลัวซิวก็พลันปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าอาจารย์ไท่ซาน

“ปัง!”

เขาเงื้อฝ่ามือขึ้น ฟาดไปยังอาจารย์ราชาเทพท่านนั้นจนกระอักเลือด ร่างกายระเบิดออกมาเป็นหมอกเลือด ร่างกายแตกร้าว

“ตาย!”

เสียงตะโกนดังก้องกังวาน พลังอำนาจของค่ายใหญ่แห่งสำนักเขาถูกกระตุ้น รัศมีเทวเจ็ดสีลำแสงหนึ่งหลอมรวมเป็นแสงดาบฟาดฟันเข้ามา บดขยี้ปริภูมิ