มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 161

ประการแรกเพื่อทำให้หังเซี่ยงเฉินระมัดระวังตัวน้อยลง และเกิดความประมาท จากนั้นตนเองจึงอาศัยโอกาสนี้เคลื่อนไหวพลังแปรเสวียนเทียน และใช้กระบี่ฆ่าศัตรูด้วยพลังที่รวดเร็วและรุนแรงปานสายฟ้า

ประการที่สอง และเพื่อกระตุ้นผู้เป็นอมตะ

เพียงแต่ว่าอาการบาดเจ็บในครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่รุนแรงเท่ากับคราวที่ถูกมังกรเจียวเขาเดียวเกล็ดม่วงไล่ฆ่า ไม่ถึงขั้นบาดเจ็บจนอาจถึงแก่ชีวิต ผู้เป็นอมตะจึงไม่ถูกกระตุ้น ผลการฝึกตนจึงไม่พัฒนาขึ้นแม้แต่น้อย

ครั้งนี้หลัวซิวใช้เวลาสามวันในการฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ แต่กลับหมดคำจะพูด เพราะเท่ากับว่าครั้งนี้ถูกแทงโดยเปล่าประโยชน์

ทว่าหลังจากการทดลองในครั้งนี้ ก็ทำให้เขารู้วิธีกระตุ้นผู้เป็นอมตะ จะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ได้รับบาดเจ็บจนอาจถึงแก่ชีวิต และใช้ความคิดที่แน่วแน่ในการเอาชีวิตรอด ประคองร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บเอาไว้ได้โดยไม่ตาย ผู้เป็นอมตะจึงจะถูกกระตุ้น

กระตุ้นผู้เป็นอมตะ ข้อดีนั้นคงไม่ต้องพูดถึง แต่นั่นเท่ากับการเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยง หากไม่ระวัง อาจจะต้องตายจริง ๆ ก็ได้ !

“ข้าสัมผัสได้ถึงต้นแบบบางส่วนของห้วงกระบี่แล้ว แต่ที่ยังขาดอยู่ก็คือพลังของการสำนึก !”

การผสมผสานระหว่างไอสังหารและวิชากระบี่ ทำให้หลัวซิวคว้าโอกาสนี้เอาไว้ได้อย่างเฉียบขาด

ดังนั้นหลังจากการฟื้นฟูอากรบาดเจ็บ เขาก็หลบซ่อนตัวอยู่ในเทือกเขากวนเหลย และตั้งใจฝึกตนพลังก่อรวมวิญญาณ

นี่เป็นวรยุทธืการึกวิญญาณระดับ 8 ซึ่งมีค่ายิ่งกว่าวิชาวัชรยักษ์ครองร่าง และพลังทมิฬซวนโหลวมากนัก

เวลาค่าย ๆ ผ่านไป หลัวซิวซึ่งกำลังหมกมุ่นอยู่กับการฝึกตน ไม่รู้ว่าวันเกิดครบรอบสิบห้าปีของเขานั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว

เขาอยู่ในเทือกเขากวนเหลย ใช้เวลาฝึกฝนสามเดือนเต็ม !

ประการแรกคือผลการฝึกตน เพิ่มขึ้นจากแดนพรสวรรค์ขั้น 6 เป็นแดนพรสวรรค์ขั้น 8 ภายในแหวนเก็บของ หินพลังจิตหายไปกว่าครึ่ง เพราะต้องเก็บบางส่วนเอาไว้ใช้งาน ประกอบกับหินพลังจิตที่เหลืออยู่ก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาบรรลุถึงขั้น 9 ได้

หลัวซิวเชื่อว่าตนเองจะใช้เวลาไม่นานเพื่อไปถึงแดนพรสวรรค์ขั้น 9 เมื่อไปถึงแดนจอมยุทธ์ใหญ่ขั้นเก้า สิ่งที่เขาต้องเผชิญหน้าก็คือ บรรลุการฝึกจิต

ทั่วทั้งประเทศเทียนหวู ปรมาจารย์ยุทธ์ฝึกจิตมีอยู่เป็นจำนวนน้อย เพราะแดนพรสวรรค์สามารถฝึกตนได้ง่าย แต่ถ้าหากคิดจะบรรลุถึงการฝึกจิต ถือว่าเป็นเรื่องยากกว่าหลายเท่าตัวนัก

จอมยุทธ์แดนพรสวรร๕มีอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ปรมาจารย์ยุทธ์ฝึกจิตกลับมีอยู่เพียงหยิบมือ แต่ละคนเมื่ออยู่ในกองกำลังหลัก ล้วนแล้วแต่เป็นศูนย์กลางของพลังและมีอำนาจสูงสุด

ไม่รู้ว่ามีผู้ฝึกตนจำนวนเท่าไหร่ที่ต้องติดอยู่ในแดนพรสวรรค์ขั้น 9 และฝึกจิตครึ่ง และในที่สุดก็ไม่อาจผ่านพ้นไปได้

สถานที่ที่หลัวซิวเลือดฝึกตนปิดขัง คือส่วนลึกของเทือกเขากวนเหล่ย

ระยะเวลาสามเดือน นอกจากผลการฝึกตนที่เพิ่มขึ้นถึงแดนพรสวรรค์ขั้น 8 แล้ว เขาฝึกตนพลังก่อวิญญาณ ก็ทำให้การรับรู้จิตวิญญาณแข็งแกร่งขึ้น จนเกือบจะรวมตัวเป็นการสำนึก

และหากต้องการบรรลุแดนฝึกจิต การฝึกฝนการสำนึกออกมาได้ก็ถือเป็นก้าวแรก เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็คือแดนฝึกจิตครึ่ง

ก้าวที่ยากที่สุดในการบรรลุการฝึกจิตก้าวที่สองก็คือ การรวมตัวปราณแท้แดนพรสวรรค์ให้เป็นพลังจิตแท้

การรวมตัวพลังจิตแท้จะต้องอาศัยทรัพยากรสมบัติมากมาย หรือไม่ก็ยา หรืออาจจะเป็นสมบัติล้ำค่าจากสวรรค์และโลก ไม่มีสิ่งใดเลยที่ไม่ใช่ของล้ำค่า

แม้แต่ผู้มีอำนาจอย่างสำนักเหลยหวู่ การจะฝึกฝนปรมาจารย์ยุทธ์ฝึกจิตออกมาสักคน ก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายเลย

แต่ทรัพยากรที่หลัวซิวจำเป็นต้องใช้ในการฝึกกลั่นร่างวรยุทธ์วิชาวัชรยักษ์ครองร่าง ประกอบกับการบรรลุผลการฝึกตน ถือว่าเป็นจำนวนที่มากมายมหาศาล

หากไม่มีกองกำลังหลักคอยสนับสนุน หากต้องการทรัพยากรที่เพียงพอต่อการฝึกตนของตนเองมาไว้ในมือ คงจะเป็นเรื่องที่ยากลำบากมากอย่างไม่ต้องสงสัย

อีกทั้งยิ่งเป็นทรัพยากรในการฝึกตนระดับสูง ก็ยิ่งหาได้ยาก และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมบรรดาผู้ฝึกตนจึงมักเกิดเรื่องเข่นฆ่ากันเพื่อแย่งชิงทรัพยากรสมบัติ

หากไม่คว้าโอกาสที่จะได้ครอบครองสมบัติ ทำเพียงแค่เดินผ่านไป คนอื่นก็จะพัฒนาไปข้างหน้า ส่วนตนเองนั้นก็ต้องย่ำอยู่ที่เดิม

ผู้แข็งแกร่งเป็นที่เคารพนับถือ ส่วนผู้ที่ชนะจึงจะอยู่รอด นี่คือความจริง

เคลื่อนไหววิชาวัชรยักษ์ครองร่างเพื่อปลอมตัว จากนั้นหวังซิวจึงเดินทางออกจากเทือกเขากวนเหลย