มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1634

เวลานี้ ปราณโลหิตจำนวนมหาศาลหลอมรวมกัน มีการเต้นของหัวใจที่แข็งแกร่งออกมาจากภายใน ทุกจังหวะ ต่างสั่นสะเทือนฟ้าดิน สั่นสะเทือนอนัตตา

ในเวลาเดียวกัน กะโหลกที่ร่วงหล่นลงมาก็ลอยขึ้น ผสานรวมกับปราณโลหิต ภายในกะโหลกศีรษะ ตัวหยั่งรู้ที่พังไปแล้วกลับกลายเป็นการผสมรวมกันจนแยกไม่ออก ตำหนักวัฏสงสารแห่งหนึ่งลอยขึ้นอย่างสงบ เหนือตำหนักวัฏสงสาร วงล้อดำเหลืองแปลกตากำลังหมุนอยู่ เหมือนกับเป็นดาราบรรพกาลดวงหนึ่งที่ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์

หลังจากนั้น ดาราสีทองสิบแปดดวง ดาราสีดำสิบแปดดวง ดาราสามสิบหกดวงปรากฏขึ้น หมุนรอบวงล้อและตำแหน่งของตำหนักวัฏสงสาร

ตัวหยั่งรู้กลายเป็นห้วงดารา! หลัวซิวทำได้แล้ว!

วงล้อโบราณนั้น ชีวิตและความตายเป็นหนึ่งวง เวลาและปริภูมิก่อตัวเป็นฐาน กลายเป็นวงล้อ เป็นแบบจำลองของวัฏสงสาร

ภายในเต็มไปด้วยความลึกลับของชีวิตและความตาย ยังมีเวลาและปริภูมิที่ให้ตามติดอดีตสู่ปัจจุบัน มองไปยังอนาคต...

ขณะนี้ เขาสัมผัสได้ถึงความลึกลับของวัฏสงสาร แต่สิ่งที่ได้สัมผัสนั้นเป็นเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น หนทางยังอีกยาวไกล กว่าจะเข้าใจความลี้ลับของวัฏสงสารที่แท้จริง

สิ่งใดคือวัฏสงสาร? นับแต่โบราณกาลจนถึงปัจจุบันต่างก็มีการอธิบายที่แตกต่างกัน……

มีคนกล่าวว่า เมื่อวิญญาณได้ถือกำเนิดขึ้น ก็จะทิ้งตราประทับไว้ที่วัฏสงสาร หลังจากที่วิญญาณตายไปแล้ว ตราประทับของมันจะเกิดใหม่ผ่านวัฏสงสาร กลายเป็นวิญญาณที่เกิดใหม่

มีบางคนกล่าวว่า วัฏสงสารคือลำดับเส้นทางของจักรวาลฟ้าดิน สรรพสิ่งล้วนมีชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครสามารถหลีกหนีได้ ต่อให้เป็นอมตะเช่นจักรพรรดิเทพ สามารถดำรงอยู่ได้เป็นพันล้านปีเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว ก็ไม่สามารถรอดพ้นจากโชคชะตาของวัฏสงสาร

มีบางคนกล่าวว่า วัฏสงสารสามารถย้อนกลับไปในอดีตและปัจจุบัน และยังสามารถมองเห็นอนาคตได้อีกด้วย

วัฏสงสารแท้จริงคือสิ่งใด นับตั้งแต่โบราณกาลมาก็ไม่ได้มีข้อสรุป เพราะยังไม่เคยมีใครเคยสัมผัสถึงระดับนี้ และไม่มีใครเคยฝึกตนกฎชีวิต ความ ตายเวลาและปริภูมิ สี่กฎใหญ่พร้อมกันในเวลาเดียว และยังสามารถฝึกตนสี่กฎใหญ่จนถึงแดนที่สูงเช่นนี้ด้วย

หลัวซิวสามารถทำได้ นับเป็นสถานการณ์พิเศษทำให้มันเป็นเช่นนั้น มันยังเกี่ยวข้องกับโอกาสมากมายที่เขาประสบด้วยตัวเอง ไม่สามารถขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปได้

“วัฏสงสารดำรงอยู่ระหว่างฟ้าดิน……”

ทันใดนั้น หลัวซิวเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ในวินาทีนี้เขาเข้าใจถึงที่ได้เห็นวัฏสงสารภายในลูกแก้วความเป็นตายแล้ว มันไม่ใช่วัฏสงสารที่แท้จริง แต่เป็นการฉายภาพของวัฏสงสาร