มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1689

“เจ้าก็คือเย่ห้าวหราน? ท่านอาวุโสรองเสวียนเขียวของสำนักเนี่ยนซิง ถูกเจ้าฆ่าใช่ไหม?”

ฉินหวยลุกขึ้นอย่างช้าๆ รูปร่างสูง มีกระบี่เล่มหนึ่งห้อยอยู่ที่เอวของเขา กล้าหาญและดูท่าทางสง่างามที่ไม่ธรรมดา

“ใช่แล้วไง?”

หลัวซิวรู้สึกได้ชัดเจนว่าผู้มาเยือนมีเจตนาไม่ดี ดังนั้นเขาไม่ได้ถามถึงเหตุผลที่เฉพาะเจาะจง และพูดอย่างช้าๆ “เจ้ามารอข้าที่นี่เป็นพิเศษ เพื่อแก้แค้นให้ท่านอาวุโสรองเสวียนเขียว?”

“คนที่ฆ่าคนของ สำนักเนี่ยนซิงของเรา จะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของเขาเอง ความน่าเกรงขามของสำนักถูกดูหมิ่นไม่ได้!”

ฉินหวยพูดเสียงเรียบ จากนั้นก็ลงมือทันที เขาไม่ได้ใช้กระบี่ยาวที่ห้อยอยู่ที่เอว แต่เขายกมือขึ้นและใช้วิชาอมตะหนึ่ง วิวัฒนาการออกมาเป็นปราณหยินหยาง ไท่หยินและไท่หยางประสานกันราวกับมังกรเทพสองตัวคำรามพร้อมบินขึ้น

“กฎหยินหยาง?”

หลัวซิวหรี่ตาลงเล็กน้อย ระดับกฎของไท่หยินและไท่หยางทั้งสองนั้นเหนือกว่าเบญจธาตุเป็นธรรมดา ในขณะเดียวกันเขาก็เชี่ยวชาญหยินหยางสองขั้ว จะเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของคนที่อยู่ตรงหน้าเขาพิเศษเพียงใด

กฎหยินหยางสองขั้วรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน โดยพื้นฐานแล้วจะเทียบได้กับกฎชั้นยอด

หลัวซิวยกมือขึ้นและตบออกโดยไม่ลังเล มือใหญ่สีดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ ทำลายสุญญากาศ เกิดเป็นพื้นที่อากาศมืดมิด และกลืนร่างมังกรที่กลายโดยหยินหยางสองปราณเข้าไป

“บูม!”

ออร่ารอบกายของ ฉินหวยปะทุขึ้นอย่างรุนแรง กลายเป็นอาณาจักรที่มีกฎหยินหยางสองขั้ว

หลัวซิวไม่แสดงสัญญาณของความอ่อนแอ กฎปริภูมิได้วิวัฒนาการเป็นอาณาจักร ออร่าของกฎทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรงในทันที พื้นที่โดยรอบบิดเบี้ยวอย่างต่อเนื่อง จนทำให้เกิดเสียงแตก