มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1844

เฒ่าประหลาดเทียนหยุนเป็นคนอย่างไร? นั่นมันอาจารย์ของสำนักเซียนเทียนหยุนในยุคปัจจุบันเชียวนะ เป็นผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานที่ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนจ้าวมหาเทพ

ใช้ตัวตนของเฒ่าประหลาดเทียนหยุนเรียกแทนว่าผู้เพื่อนยุทธ์ อีกทั้งยังเป็นชื่อของผู้อาวุโสเสวียนคงด้วย หากเจ้าสำนักเซียนรวมไปถึงเหล่าผู้อาวุโสยังคาดเดาตัวตนของผู้มาเยือนไม่ได้ละก็ เช่นนั้นพวกเขาก็คงจะโง่จริง ๆ แล้วล่ะ!

มหาปรมาจารย์ยาเซียนเพียงหนึ่งเดียวในมหาโลกายอดอัมพร จีเสวียนคง!

“ที่ผู้เพื่อนยุทธ์เสวียนคงลงมือต่อผู้น้อย นี่มันเพราะเหตุใดกันหรือ? หรือว่าลูกหลานในสำนักเซียนเทียนหยุนของข้าทำเรื่องที่รุกรานผู้เพื่อนยุทธ์หรือ?”

เฒ่าประหลาดเทียนหยุนที่อยู่ในชุดคลุมยาวเขียวยิ้มถามพลาง ภายในคำพูดไม่มีความหมายในการซักถามด้วยน้ำเสียงตำหนิติเตียน ยิ่งกว่านั้นคือเขายังดูเกรงอกเกรงใจมากอย่างเห็นได้ชัดด้วย 

ตัวตนของมหาปรมาจารย์ยาเซียน ได้ลิขิตไว้แล้วว่าตัวตนของจีเสวียนคงที่อยู่ในมหาโลกายอดอัมพรนั้นพิเศษ เว้นเสียแต่ว่ามีส่วนได้ส่วนเสียกับความถูกผิด โดยทั่วไปแล้วผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพก็มักจะไว้หน้าเขาอยู่บ้าง 

จีเสวียนคงเสียงหึอย่างเยือกเย็น “ข้าว่านะเฒ่าประหลาดเทียนหยุน หากมีคนจับกุมตัวพ่อแม่ญาติพี่น้องของเจ้าไป แล้วนำคนเหล่านั้นมาข่มขู่เจ้า เจ้าคิดว่าคนดังกล่าวสมควรตายหรือไม่?”

“ผู้ใดบังอาจเหิมเกริมทำเลวเช่นนี้?”

สีหน้าของเฒ่าประหลาดเทียนหยุนหม่นหมองลงไป เขาจักยังไม่เข้าใจในความหมายของจีเสวียนคงได้อย่างไร? เห็นได้ชัดเจนเลยว่ามีคนในสำนักเซียนเทียนหยุนที่ไม่รู้จักความเป็นความตาย จับกุมตัวพ่อแม่ญาติพี่น้องของศิษย์จีเสวียนคงนี่ไป อีกทั้งยังข่มขู่เขาด้วย

แต่ทว่าตาแก่จีเสวียนคงนี่รับศิษย์ตั้งแต่เมื่อใด?

ถึงแม้จะมีคำถามในใจ แต่สายตาของเฒ่าประหลาดเทียนหยุนกลับจ้องมองไปทางเจ้าสำนักเซียนพร้อมกับนัยยะสอบถามโดยตรง 

จิตใจเจ้าสำนักเซียนสะดุ้ง ก่อนจะรีบเดินขึ้นไป “เรื่องดังกล่าวศิษย์ไม่ทราบนะขอรับ โปรดอาจารย์ลงโทษด้วยขอรับ”

“เจ้าต้องไม่ทราบเรื่องนี้อยู่แล้ว หากเจ้าทราบเรื่องนี้ละก็ แม้จะมอบความกล้าให้เจ้าอีกร้อยเท่า เจ้าก็ไม่กล้าจับกุมตัวพ่อแม่และญาติพี่น้องของศิษย์ข้าไปหรอก”