มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 194

“มีอะไร ?” หลัวซิวถาม

“ศิษย์พี่หลัว อาจารย์ให้ข้ามาบอกท่านว่า พรุ่งนี้เป็นการประลองยุทธ์เพื่อแย่งชิงสิทธิ์รอบสุดท้ายแล้ว เขตการปกครองชิงฮัวกำลังจะจัดงานประมูลขึ้น น่าจะมีสมบัติหลายอย่างปรากฏขึ้น ท่านจะไปหรือไม่”

ท่าทีที่หลินเจียเอ๋อร์มีต่อหลัวซิวในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าดีกว่าแต่ก่อนมาก อีกทั้งยังแสดงออกถึงความเคารพและความอ่อนน้อมถ่อมตนอีกด้วย

“งานประมูล ?”

เดิมทีหลัวซิวตั้งใจจะพูดว่าไม่อยากไป แต่หลังจากนั้นแววตาก็เป็นประกายทันที “ข้าจะตามไปเดี๋ยวนี้”

จากนั้น เขาก็หันหลังแล้วเดินกลับไปที่ห้องลับ จากนั้นจึงหยิบยาที่ทิ้งอยู่บนพื้นกลับขึ้นมาอีกครั้ง ยาพวกนี้คือขยะสำหรับเขา แต่ถ้าหากนำไปที่งานประมูล จะต้องมีคนจำนวนมากที่ยินดีซื้ออย่างแน่นอน

สำหรับหลัวซิวแล้ว นี่เรียกว่าการนำของไร้ค่ามาใช้ให้เกิดประโยชน์ นำขยะมาเปลี่ยนเป็นหินพลังจิต สามารถนำไปซื้อยาวิเศษได้ และนำมากลั่นเป็นยาบริสุทธิ์ด้วยตัวเอง

ด้วยการนำทางของเสิ่นหยวนหนาน หลัวซิวเรียกให้ลู่เมิ่งเหยาเดินทางไปงานประมูลกับเขาด้วย

เสิ่นหยวนหนานเหลือบมองหลัวซิวอยู่ตลอดเวลา เขารู้สึกสงสัยในใจว่าหลัวซิวได้รับรางวัลอะไรจากการผ่านชั้นที่ 7 ของหอคอยมังกรบิน แต่เรื่องแบบนี้ถือเป็นเรื่องส่วนตัว เขาจึงไม่สะดวกที่จะถาม

หลัวซิวไม่ได้พูดเรื่องนี้กับใคร ไม่ว่าเขาจะบอกว่าตนเองได้รับรางวัลอะไร ก็ล้วนแต่ดึงดูดความอยากรู้อยากเห็นและความโลภได้นับไม่ถ้วน เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่พูดเสียจะดีกว่า ใครจะคิดอย่างไรก็ช่าง

อีกทั้งเขาเริ่มฝึก《วิชาพลังมังกรแท้》แล้ว ต่อไปเวลาต่อสู้กับผู้อื่น คนอื่นก็จะสามารถมองวิธีการต่อสู้ของเขาออกว่าไม่เหมือนกับแต่ก่อน และก็น่าจะพอเดาออกว่าสิ่งที่เขาได้รับก็คือวรยุทธ์วิชาหนึ่ง

ในงานประมูลมีผู้คนคับคั่ง ราชายุทธ์ผู้แข็งแกร่งจำนวนมาก เมื่อเห็นพวกของเสิ่นหยวนหนาน ต่างก็ทักทายอย่างยิ้มแย้ม ถึงขั้นยอมวางฐานะที่สูงส่งของราชายุทธ์ผู้แข็งแกร่งลง ต่างหันไปพยักหน้าและยิ้มให้กับหลัวซิว

ตอนนี้ เรียกได้ว่าหลัวซิวเป็นยอดฝีมือหนุ่มที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุด ตลอดเส้นทางที่เดินผ่าน สามารถดึงดูดสายตาของผู้คนนับไม่ถ้วน

ลู่เมิ่งเหยาเดินเคียงข้างหลัวซิวด้วยความตื่นเต้น จู่ ๆ นางก็ตระหนักได้ว่า ช่องว่างระหว่างตนเองและหลัวซิว นับวันจะยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ สิ่งนี้ทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ด้วยฐานะราชายุทธ์ผู้แข็งแกร่งของเสิ่นหยวนหนาน จึงย่อมได้รับห้องส่วนตัวในงานประมูล

ในห้องส่วนตัว หลัวซิวเรียกบริกรเข้ามาคนหนึ่ง แล้วถามว่า : “ข้าจะนำของบางอย่างออกประมูลได้หรือไม่ ?”

“ได้แน่นอนครับ แต่จะต้องได้รับการยืนยันจากเจ้าหน้าที่ประมูลของเราเสียก่อนว่าของที่จะนำมาประมูลนั้นเป็นของมีค่า” บริกรเอ่ยตอบด้วยคามเคารพ

“เอ๊ะ ? เจ้าคิดจะเอาอะไรออกมาประมูลอย่างนั้นหรือ ?” เสิ่นหยวนหนานหันมองด้วยความอยากรู้

“ตอนนี้การเงินฝืดเคือง จึงคิดจะขายของบางอย่างเพื่อนำไปแลกกับหินพลังจิตครับ” หลัวซิวพูดด้วยรอยยิ้ม

“เจ้านะหรือการเงินฝืดเคือง ?” เสิ่นหยวนหนานแสดงท่าทีโมโหออกมา เขารู้ว่าในช่วงนี้เด็กหนุ่มได้รับของมีค่ามากมาย และมีฐานะที่มั่งคั่งอย่างมาก

“เชิญท่านชายตามข้ามา”

ตอนนี้เอง บริกรพูดด้วยความเตารพ “ข้าจะพาท่านไปทำสัญญาขายสมบัติ”

“อืม นำทางไปเถอะ” หลัวซิวพูดพลางพยักหน้า

หลัวซิวหันไปบอกกล่าวกับเสิ่นหยวนหนานและลู่หมิงเหยา จากนั้นจึงเดินตามบริกรออกจากห้องส่วนตัวไป

ในห้องที่สว่างไสว หลัวซิวหยิบยาที่อยู่ในแหวนเก็บของทั้งหมดออกมา จากนั้นจึงวางลงต่อหน้าชายชรามีที่เส้นผมและหนวดเคราสีขาว

“ยาไขกระดูกหยกระดับ 4 ยาพระแสงระดับ 5 ?”

ชายชราผู้นี้เป็นปรมาจารย์ฝึกจิต เมื่อจู่ ๆ ได้เห็นยาระดับ 4 ขึ้นไปอันล้ำค่าจำนวนมากขนาดนี้ ก็รู้สึกตกใจ

หลังจากเขาหยิบขวดหยกขวดสุดท้ายขึ้นมาดม มือที่เหี่ยวย่นของเขาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นเทา “สวรรค์ นี่มันยาหิมะแย้มระดับ 6 ไม่ใช่หรือ ?”

ยาที่หลัวซิวนำออกมาเหล่านี้ ล้วนแล้วแต่มีฤทธิ์ในการรักษาอาการบาดเจ็บ โดยมากมาจากตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บอยู่ในหอคอยมังกรบิน ผู้มีอำนาจที่ต้องการผูกมิตรกับเขาเหล่านั้น จึงได้มอบยาเหล่านี้ให้แก่เขา

ในบรรดายาระดับเดียวกันแต่ออกฤทธิ์ต่างกัน ยาที่ใช้สำหรับรักษาอาการบาดเจ็บ ถือว่าเป็นยาที่มีมูลค่ามากที่สุด