มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 198

เฉิงเซวียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ใบหน้าของเขาซีดและพูดอย่างไม่เต็มใจ

เสียงปรบมือดังขึ้นจากล่างเวทีแข่งขัน เนื่องจากการต่อสู้นั้นยอดเยี่ยมมาก หลัวซิวได้แสดงความแข็งแกร่งของตนเองออกมาอย่างแท้จริง และด้วยดาบที่ทำจากพลังจิตแท้ของเขา เอาชนะปรมาจารย์นักค่ายกลระดับ 4 ได้

การแข่งขันดำเนินต่อไป และในไม่ช้าก็ถึงตาเหยียนซีโร่ว

คู่ต่อสู้ที่นางเลือกคือจอมยุทธ์นักฝึกจิตขั้น 2 ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 7 ในบรรดาจอมยุทธ์อายุน้อย ชื่อ หวางฉวน

เหยียนซีโร่วก้าวเข้าสู่เวทีแข่งขัน ทันใดนั้นก็ดึงดูดความสนใจของทุกคน นางสวมชุดยาวสีขาว ถือดาบอยู่ในมือ ชุดของนางกระพือไปมาราวกับนางฟ้า

“คนงาม แม้ว่าพลังของเจ้าไม่ได้อ่อนแอ แต่เลือกข้าเป็นคู่ต่อสู้ คือความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของเจ้า”

บนหลังของหวางฉวน แบกหอกสงความสีเขียวอยู่ข้างหลังเขา ดวงตาของเขาเฉียบคมราวกับมีด

เหยียนซีโร่วไม่พูดอะไร แค่ลูบกระบี่ยุทธ์ที่หลัวซิวมอบให้ ดูเหมือนว่ามีกระบี่ยุทธ์เล่มนี้อยู่เคียงข้าง สามารถทำให้นางไม่เกรงกลัวความยากลำบากใดๆ

“เริ่มเถอะ” ดวงตาคู่สวยเผยความเฉยเมย จ้องไปที่คู่ต่อสู้อย่างเย็นชา

“บูม!”

หวางฉวนส่งเสียงเย็นชาออกมา เหยียบพื้นด้วยฝ่าเท้าของเขา และหอกสงครามพุ่งออกไปราวกับมังกรเขียวคำรามอย่างดุดัน พุ่งเข้าหาเหยียนซีโร่ว

“แคร่ง!”

กระบี่ยุทธ์ของเหยียนซีโร่วออกมาจากฝัก ดาบเคลื่อนตัวราวกับสายน้ำ และมีเจตนาฆ่าที่ซ่อนอยู่ในความงาม

ในช่วงเวลาสั้นๆ ทั้งสองต่อสู้บนเวทีหลายสิบรอบ

ร่างของหวางฉวนถอยกลับ จ้องไปที่หอกสงครามในมือด้วยสีหน้าขรึม และเห็นว่ามีรอยดาบและรอยแตกบนนั้น ได้รับความเสียหายในการต่อสู้

“ดาบคมอะไรอย่างนี้!”

หลายคนที่ดูการต่อสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีแข่งขัน ต่างก็มองเห็นเบาะแสเช่นกัน

หอกสงครามของหวางฉวนเป็นอาวุธระดับล่างขณะนี้ ได้รับความเสียหายหลังจากต่อสู้หลายสิบรอบ หมายความว่าดาบในมือของ เหยียนซีโร่ว เป็นอาวุธระดับสูง?

จอมยุทธ์นักฝึกจิตช่วงปลายจำนวนมากต่างเปร่งกระกายเร่าร้อนออกมา เพราะอาวุธระดับสูงเป็นอาวุธที่ราชายุทธ์ใช้กัน ปรมาจารย์ฝึกจิตส่วนมากจะใช้อาวุธระดับกลาง บางคนที่มีเบื้องหลังใหญ่ถึงจะได้ใช้อาวุธสูงเท่านั้น

อาวุธแข็งแกร่งอยู่ในมือ สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของตนเองได้มากกว่าสองหรือสาม

และดาบในมือของเหยียนซีโร่ว เป็นดาบที่ก่อนหน้านี้หลัวซิวให้นางยืม หลัวซิวไม่ใช่อาวุธก็แข็งแกร่งแล้ว หากยังใช้อาวุธระดับสูง งั้นก็ต้องแข็งแกร่งกว่าเดิมสิ

แต่ทุกคนไม่รู้ว่าระดับของกระบี่ยุทธ์เล่มนี้ จริงๆแล้วเป็นอาวุธระดับกลาง ไม่ใช่ระดับต่ำ

แต่การฝึกฝนของเหยียนซีโร่วนั้นไม่เพียงพอที่จะกระตุ้นพลังของดาบระดับสูงนี้ ดังนั้นทุกคนจึงนึกว่ามันเป็นดาบระดับต่ำ

ดาบระดับต่ำเล่มหนึ่ง ถึงแม้ราชายุทธ์จะอยากได้ แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะเกิดความโลภ แต่ถ้าเป็นดาบระดับกลางก็จะอีกเรื่องหนึ่ง เพราะมันคืออาวุธที่ราชายุทธ์จะใช้กัน

“แคร่ง! แคร่ง! แคร่ง!”

บนเวที อาวุธประทะกันจนเกิดประกายไฟ เงาของหอกและดาบไขว้กัน ฉีกอากาศ พลังจิตแท้ผันผวนอย่างรุนแรง

หากพูดถึงความแข็งแกร่งจริง เหยียนซีโร่วแย่กว่าหวางฉวนเล็กน้อย แต่ดาบระดับกลางเล่มหนึ่ง ก็เพียงพอที่จะชดเชยช่องว่างที่ไม่ได้ห่างกันมากนักได้

“ แคร่งแคร่ง!”

เสียงคมชัดดังมาจากเวทีแข่งขัน หลังจากประทะกันนับไม่ถ้วน หอกสงครามของฉวน ไม่สามารถต้านทานการฟันของกระบี่ยุทธ์ระดับกลางได้ เสียงหักดังขึ้นมา