มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1986

เซวียนจิงหยุนชอบหญิงงาม นี่เป็นเรื่องที่ทุกคนในจินเฮ่าซิงรู้กันดี

“คารวะท่านชายเซวียน” จอมยุทธ์วัยกลางคนทั้งสองประสานมือคารวะเซวียนจิงหยุนที่นั่งอยู่บนรถม้าปีกฟ้ากลางอากาศ

เซวียนจิงหยุนพยักหน้าเบา ๆ “พวกเจ้าทั้งสองข้าพอจะจำได้ ในเมื่อบังเอิญเจอเข้ากับข้าแล้ว พวกเจ้าทั้งสองก็ไสหัวไปเถอะ。”

เซวียนจิงหยุนพูดเรียบง่ายมาก บอกให้ผู้อื่นไสหัวไปได้หน้าตาเฉยเช่นนนี้ ทำให้จอมยุทธ์วัยกลางคนทั้งสองคนหน้าเขียวขึ้นมา

แต่ว่าพวกเขาก็ไม่กล้าต่อกรกับเซวียนจิงหยุน หมุนตัวเดินหายไปโดยไม่พูดสิ่งใดสักคำ

“ขอบคุณท่านชายเซวียน”

เมื่อเห็นเซวียนจิงหยุนพูดแค่สองสามประโยคก็สามารถทำให้ยอดฝีมือที่มีผลการฝึกตนกึ่งมกุฎเทพถอยไปได้ ในใจของฉียู่หรงกลับไม่ได้วางใจลงเลยแม้แต่น้อย

ความฝักใฝ่ในกามของท่านชายเซวียน มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วจินเฮ่าซิง ฉียู่หรงอยู่ที่จินเฮ่าซิงมาก็เนิ่นนานแล้ว จะเป็นไปได้หรือที่จะไม่เคยได้ยินคำพูดเช่นนี้?

“เฮอ ๆ เจ้าดูเหมือนจะเกรงกลัวข้าเหลือเกิน?” เซวียนจิงหยุนเผยรอยยิ้มบนใบหน้า ยิ้มและพูดอย่างสุภาพ

“ข้าเพียงแค่ประหม่านิดหน่อย ขอบคุณท่านชายเซวียนที่ช่วยชีวิตข้า” ฉียู่หรงกล่าวด้วยความเคารพ

“แม่นางเกรงใจเกินไปแล้ว ข้าสงสัยว่าเจ้าจะถอดผ้าคลุมหน้าออก ให้ข้าได้ยลโฉมสักนิดได้หรือไม่?” เซวียนจิงหยุนเขาหรี่ตาลงและพูด ในไม่กี่คำ เขาก็ได้เผยสัญชาตญาณที่แท้จริงของเขาออกมาแล้ว

สำหรับเขา โดยปกติแล้วเขาไม่มีทางที่จะมองผิดว่าแม่หญิงคนหนึ่งใช่แม่หญิงชั้นยอดหรือไม่ ถ้าเอาผ้าคลุมหน้าออกแล้วความงามนั้นอยู่ในกลุ่มธรรมดา เซวียนจิงหยุนก็จะหมุนตัวกลับไป ถือเสียว่าใช้อำนาจในเรื่องดีก็แล้วกัน

แต่หากเป็นหญิงที่งดงามเย้ายวนผู้คนทั้งเมือง นั่นก็ต้องเป็นอีกเรื่องหนึ่งแน่นอน

เมื่อเห็นว่าหลังจากที่พูดจบ อีกฝ่ายกลับไม่ได้รีบร้อนถอดผ้าคลุมออกเป็นเวลานาน เซวียนจิงหยุนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ，“ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้ครั้งหนึ่ง คำขอที่ง่ายดายเช่นนี้ แม่นางก็ยังไม่ยินยอมให้ข้าหรือ?”

ฉียู่หรงได้ยินคำพูดเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา ค่อย ๆ ยกมือขึ้น ถอดผ้าคลุมหน้าออก