สรุปตอน บทที่ 1986 – จากเรื่อง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
ตอน บทที่ 1986 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดยนักเขียน หลงเซียว-มังกรคำราม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เซวียนจิงหยุนชอบหญิงงาม นี่เป็นเรื่องที่ทุกคนในจินเฮ่าซิงรู้กันดี
“คารวะท่านชายเซวียน” จอมยุทธ์วัยกลางคนทั้งสองประสานมือคารวะเซวียนจิงหยุนที่นั่งอยู่บนรถม้าปีกฟ้ากลางอากาศ
เซวียนจิงหยุนพยักหน้าเบา ๆ “พวกเจ้าทั้งสองข้าพอจะจำได้ ในเมื่อบังเอิญเจอเข้ากับข้าแล้ว พวกเจ้าทั้งสองก็ไสหัวไปเถอะ。”
เซวียนจิงหยุนพูดเรียบง่ายมาก บอกให้ผู้อื่นไสหัวไปได้หน้าตาเฉยเช่นนนี้ ทำให้จอมยุทธ์วัยกลางคนทั้งสองคนหน้าเขียวขึ้นมา
แต่ว่าพวกเขาก็ไม่กล้าต่อกรกับเซวียนจิงหยุน หมุนตัวเดินหายไปโดยไม่พูดสิ่งใดสักคำ
“ขอบคุณท่านชายเซวียน”
เมื่อเห็นเซวียนจิงหยุนพูดแค่สองสามประโยคก็สามารถทำให้ยอดฝีมือที่มีผลการฝึกตนกึ่งมกุฎเทพถอยไปได้ ในใจของฉียู่หรงกลับไม่ได้วางใจลงเลยแม้แต่น้อย
ความฝักใฝ่ในกามของท่านชายเซวียน มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วจินเฮ่าซิง ฉียู่หรงอยู่ที่จินเฮ่าซิงมาก็เนิ่นนานแล้ว จะเป็นไปได้หรือที่จะไม่เคยได้ยินคำพูดเช่นนี้?
“เฮอ ๆ เจ้าดูเหมือนจะเกรงกลัวข้าเหลือเกิน?” เซวียนจิงหยุนเผยรอยยิ้มบนใบหน้า ยิ้มและพูดอย่างสุภาพ
“ข้าเพียงแค่ประหม่านิดหน่อย ขอบคุณท่านชายเซวียนที่ช่วยชีวิตข้า” ฉียู่หรงกล่าวด้วยความเคารพ
“แม่นางเกรงใจเกินไปแล้ว ข้าสงสัยว่าเจ้าจะถอดผ้าคลุมหน้าออก ให้ข้าได้ยลโฉมสักนิดได้หรือไม่?” เซวียนจิงหยุนเขาหรี่ตาลงและพูด ในไม่กี่คำ เขาก็ได้เผยสัญชาตญาณที่แท้จริงของเขาออกมาแล้ว
สำหรับเขา โดยปกติแล้วเขาไม่มีทางที่จะมองผิดว่าแม่หญิงคนหนึ่งใช่แม่หญิงชั้นยอดหรือไม่ ถ้าเอาผ้าคลุมหน้าออกแล้วความงามนั้นอยู่ในกลุ่มธรรมดา เซวียนจิงหยุนก็จะหมุนตัวกลับไป ถือเสียว่าใช้อำนาจในเรื่องดีก็แล้วกัน
แต่หากเป็นหญิงที่งดงามเย้ายวนผู้คนทั้งเมือง นั่นก็ต้องเป็นอีกเรื่องหนึ่งแน่นอน
เมื่อเห็นว่าหลังจากที่พูดจบ อีกฝ่ายกลับไม่ได้รีบร้อนถอดผ้าคลุมออกเป็นเวลานาน เซวียนจิงหยุนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ,“ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้ครั้งหนึ่ง คำขอที่ง่ายดายเช่นนี้ แม่นางก็ยังไม่ยินยอมให้ข้าหรือ?”
ฉียู่หรงได้ยินคำพูดเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา ค่อย ๆ ยกมือขึ้น ถอดผ้าคลุมหน้าออก
“เทพธิดาท่านนั้นเล่า?” เซวียนจิงหยุนมองหาไปทั่วทั้งสี่ทิศ เหล่าผู้หญิงรอบตัวเขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกคักไม่หยุด。
“แม่นางผู้นั้นช่างงดงามราวกับเทพธิดาจริง ๆ ท่านชายเผลอมองจนเหม่อลอยไปก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้”
“ใช่แล้ว แม่หญิงที่งดงามเช่นนี้ช่างหาได้หายากยิ่ง ท่านชายพบความสุขเข้าแล้ว”
“ที่จินเฮ่าซิงแห่งนี้ ไม่ว่าแม่นางผู้ใดที่ถูกท่านชายหมายปอง ก็ถูกกำหนดให้เข้ามายังอ้อมแขนของท่านชาย ยิ่งไปกว่านั้นหากสามารถได้รับความเอ็นดูจากท่านชาย สำหรับแม่หญิงทุกคนแล้ว นั่นถือเป็นพรแห่งโชคชะตาที่มีความสุขที่สุดในสามโลก”
คำพูดเยินยอมากมายถามโถมเข้ามาไม่หยุด ทำเอาท่านชายเซวียนจิงหยุนผู้นี้แทบจะลอยขึ้นไปเป็นเซียนอยู่รอมล่อ ช่างเพลิดเพลินเหลือเกิน
ถ้าหากเป็นผู้ชายชมเชยผู้ชาย สภานการณ์คงไม่เป็นแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงก็ตาม การชมเชยและชื่นชมจากเพศตรงข้าม ต่างก็จะทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความสำเร็จไปโดยปริยาย
……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...