อยู่เคียงข้างพ่อแม่ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตบนบ้านเกิดเมืองนอนแห่งนี้ บ่วงกรรมก็จะสิ้นสุดแล้ว ในส่วนของสถานภาพในอนาคตของโลกแสงดาวจะเป็นอย่างไร สำนักไท่เสวียนจะถ่ายทอดสืบสานต่อไปได้ยาวนานหรือไม่นั้น มันเป็นเรื่องของคนรุ่นหลังแล้ว
คอยอยู่เคียงข้างพ่อแม่ในหมู่บ้านชิงเมี่ยว ส่วนร่างผันร่างหนึ่งของหลัวซิวก็ล่องลอยไปมาอยู่บนแผ่นดินใหญ่ของโลกแสงดาว
ร่างผันร่างนี้คือร่างกลวัฏสงสารที่สอง จีเสี่ยวจื่อ ฉียู่หรงและหนิงหานยู่สตรีทั้งสามคอยติดตามอยู่ข้างกายเขา
เมืองชิงหยุน ยังเหมือนดังแต่ก่อนทุกประการ ช่วงระยะเวลาสองร้อยกว่าปี ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากเท่าไหร่นัก หลัวซิวได้พบเจอลู่เมิ่งเหยาที่นี่อีกครั้ง
ดูเหมือนกับว่านางเองก็หวนรำลึกถึงอดีตอยู่เช่นกัน หวนรำลึกถึงช่วงเวลาที่อ่อนเยาว์นั่น เมื่อปีนั้นเขายังเป็นเด็กหนุ่มคนนั้น ส่วนนางกลับเป็นเพียงหญิงสาวอายุ 19 ปีคนหนึ่ง
เขาและนางเพิ่งจะมีอารมณ์รัก อยู่ด้วยกันแล้วรักกันมาก ถึงตายก็ไม่เปลี่ยนแปลงเป็นอื่น มาตรแม้นว่าต่อมาเนื่องด้วยความทะเยอทะยานอันแรงกล้าของพ่อนางลู่เฟยเฉิน ก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาแยกจากกันได้
ถึงแม้ต่อมาทั้งสองจะแยกจากกัน หลัวซิวก็ไม่เคยถือโทษโกรธเคืองนางมาก่อนเลย พูดได้เพียงพวกเขาไม่มีบุพเพสันนิวาสต่อกัน
“น่าเสียดายมาก เมื่อปีนั้นหากนางติดตามท่านพี่ ต้องไม่ถูกจำกัดอยู่ในโลกาเทพฟ้าเล็ก ๆ นี้แน่นอน”ฉียู่หรงก็มองเห็นลู่เมิ่งเหยาแล้วเช่นกัน สามารถคาดคะเนได้ลาง ๆ ว่าอดีตเคยมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นระหว่างนางและหลัวซิว
“แท้จริงแล้วเรื่องเมื่อปีนั้นก็ต้องโทษข้าเช่นกัน จิตใจของข้าเมื่อครานั้นอยู่แต่กับการฝึกยุทธ์ แค่อยากให้ตัวเองมีศักยภาพที่แข็งแกร่ง จะได้ปกป้องผู้คนที่อยู่รอบกาย ส่วนนางเองก็ล้มลุกคลุกคลาน อยากมีผลการฝึกตนวิถียุทธ์ที่แข็งแกร่ง ไม่ถูกผู้อื่นข่มเหงรังแก……”
หลัวซิวส่ายหน้าและไม่ได้พูดอะไรอีก เรื่องราวในอดีตได้ผ่านพ้นไปแล้ว จากตัวธรรมในปัจจุบันของเขา ไม่มีเรื่องอะไรที่เขาคิดไม่ตก
ลู่เมิ่งเหยาเหมือนสัมผัสอะไรบางอย่างได้ จึงหันหน้ากลับมากะทันหัน ทว่าสิ่งที่มองเห็นกลับเป็นเพียงความว่างเปล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...