มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2071

สรุปบท บทที่ 2071: มหายุทธ์ สะท้านภพ

ตอน บทที่ 2071 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 2071 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“ตกลง!”

หนิงหานยู่ยิ้มบางๆ ยกเว้นว่านางได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากการต้านทานการโจมตีนับไม่ถ้วนในตอนเริ่มต้น ต่อมานางรู้สึกผ่อนคลายมาก และไม่มีใครสามารถทำลายชีวีพิทักษ์ของนางได้

หืม!

ค่ายกลชีวิตเปิดออกและเจ้าสำนักเทวพยัคฆ์ที่ถูกขังอยู่ภายในก็พุ่งออกมาด้วยโทสะพร้อมเสียงคำราม

แต่สิ่งที่ต้อนรับเจ้าสำนักเทวพยัคฆ์คนนี้คือสำนักเต๋าเสวียนเทียนที่เปิดอยู่ เหมือนกับการโยนตัวเองเข้าไปในกับดักและปราบปรามเขาอย่างง่ายดาย

“กล้านัก!”

มีเสียงคำรามด้วยความโกรธดังมา จากนั้นชายชราร่างกำยำก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศพร้อมกับยื่นมือใหญ่ออกมาจับจีเสี่ยวจื่อ

ชายชราคนนี้มีออร่าที่แข็งแกร่ง โจมตีน่าตกใจ ความแข็งแกร่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้

“บรรพอาจารย์!”

เมื่อผู้รอดชีวิตจากสำนักเทวพยัคฆ์เห็นชายชรา พวกเขาก็ตื่นเต้นและทำความเคารพทันที

อย่างนี้แล้วฐานะชายชราคนนี้ก็ถูกเปิดเผย เขาเป็นบรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ที่หายตัวไปเป็นเวลาหลายปีและไม่ออกมายุ่งเรื่องข้างนอกนานแล้ว

บรรพอาจารย์นี้เป็นผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพช่วงปลายก่อนที่ไม่ออกมายุ่งเรื่องข้างนอก เนื่องจากอายุมากหมดแรงเขาจึงไม่ค่อยได้ออกมาต่อสู้

“มกุฎเทพขั้นสูง!”

ดวงตาของหลัวซิวเป็นประกายโหดเหี้ยม คู่ต่อสู้ในระดับนี้ไม่ใช่พวกจีเสี่ยวจื่อสามารถรับมือได้อีกต่อไป

เพียงมือใหญ่ก็ทำลายแสงหอกของจีเสี่ยวจื่อทั้งหมด และไม้เซียนยอดอัมพรที่ฉียู่หรงสร้างด้วยเคล็ดเซียนก็ถูกทำลายเช่นกัน

บรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ล็อคเป้าหมายไปที่สำนักเต๋าเสวียนเทียน ซึ่งดูเหมือนจะทำลายของขลังนี้และช่วยเจ้าสำนักเทวพยัคฆ์ที่อยู่ข้างในออกมา

เลือดที่ร้อนผ่าวได้กระเซ็นเปรอะเปื้อนท้องฟ้า ทำให้ทุกคนตกตะลึง!

นั่นคือบรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ ในปัจจุบันนี้ เว้นแต่ว่าสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับจ้าวมหาเทพไม่ปรากฏตัวออกมา เกือบจะเป็นผู้ที่อยู่ยงคงกระพันในโลกามนุษย์แล้ว!

การดำรงอยู่เช่นนี้ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของผู้น้อย เป็นไปได้อย่างไร?

“คนหนุ่มช่างเก่งกาจเสียจริง!”

บรรพอาจารย์สำนักเทวพยัคฆ์ชักมือใหญ่หลับ ใบหน้าของเขาเคร่งขรึม เขาจ้องมองที่หลัวซิวด้วยสายตาที่น่าเกรงขาม

หลัวซิวก็ชักนิ้วออกช้า ๆ การโจมตีครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะได้เปรียบ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น บรรพอาจารย์ของสำนักเทวพยัคฆ์ก็เป็นอสูรเสือตัวหนึ่งที่ฝึกฝนสำเร็จ ในฐานะเผ่าพันธุ์มาร ร่างเนื้อแข็งแกร่งตั้งแต่เกิด เด้วยแดนมกุฎเทพขั้นสูงของเขา ร่างเนื้อเทียบได้กับศัตราวุธราชาชั้นสูงได้อย่างแน่นอน

ดังนั้นการโจมตีเมื่อครู่นี้จึงเท่าเทียบกัน นิ้วของหลัวซิวก็หักแล้วเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แตกต่างคือหลัวซิวเชี่ยวชาญกฎชีวิต เหมือนการบาดเจ็บอย่างกระดูกนิ้วที่หัก เขาสามารถฟื้นตัวได้เพียงแค่หายใจเดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ