มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2123

แม้จะมีผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้น 7 แต่เห้อเหลียนชิงกลับไม่กล้าดูถูกจีเสี่ยวจื่อที่เป็นมกุฎเทพขั้นปฐมภูมิ ด้วยเหตุนี้ทันทีที่ขึ้นมา เขาก็ทุ่มสุดกำลังสามารถเลย

“ตู้ม!”

พลังอำนาจซัดสาดราวกับน้ำหลากระเบิด ทันทีที่เข้ามาเห้อเหลียนชิงก็กระตุ้นพลังแห่งสายเลือด มีเงาลวงที่น่ากลัวปรากฏด้านหลังเขาหนึ่งร่าง เหมือนดั่งมังกร ทว่าไม่มีเขามังกรและมีดวงตาสามดวง

เห็นได้ชัดเจนเลยว่าร่างดั้งเดิมของเห้อเหลียนชิงนี่คือมังกรเจียวสามเนตร ในระหว่างที่ลงมือโจมตี มังกรเจียวคำรามเสียงดังพลางขย้ำไปทางจีเสี่ยวจื่อ 

“เข้ามาได้ดีเสียจริง!”

จีเสี่ยวจื่อพลิกมือที่ขาวดุจหยก หยิบหอกมังกรแดงมืดออกมา ภายใต้การถ่ายเทกฎปริภูมิเข้าไปภายในหอก แสงหอกจึงฉีกกระชากจนเกิดเป็นรอยสีดำสนิทหนึ่งจุด

เมื่อเผชิญหน้าหอกดังกล่าวของจีเสี่ยวจื่อ มีกรงเล็บที่เฉียบคมดีดออกมาจากมือทั้งสองข้างของเห้อเหลียนชิง ร่างดั้งเดิมของเขาคือมังกรเจียวสามเนตร ซึ่งมีสายเลือดมังกรแท้ ร่างเนื้อเกะกะระรานตั้งแต่กำเนิด พลานุภาพของกรงเล็บคู่นี้ของเขาไม่ด้อยไปกว่าศัตราวุธราชาชั้นสูง

เสียงเตี๊ยงดังขึ้น กรงเล็บที่เฉียบคมและหอกมังกรพุ่งชนเข้าด้วยกันโดยไม่มีอะไรผิดพลาดแม้แต่น้อย ถัดจากนั้นทันทีที่เงาร่างของทั้งสองสัมผัสด้วยกันก็ดีดถอยกลับมาในทันที 

พวกเซียวอันอดไม่ได้ที่จะตั้งสมาธิเพ่งมองออกไป แต่กลับพบว่ากรงเล็บข้างขวาของเห้อเหลียนชิงหักไปแล้วหนึ่งนิ้ว โกวหมิงเฉินจึงซี๊ดปากในทันที

ในฐานะที่เป็นเพื่อนพ้องร่วมขบวน โกวหมิงเฉินเข้าใจดีมาก ๆ ว่ากรงเล็บของเห้อเหลียนชิงนั้นแข็งแรงมากเพียงใด แค่กรงเล็บเดียวก็สามารถฉีกกระชากอัญมกุฎเทพระดับชั้นกลางให้แหลกสลายได้แล้ว 

อย่างไรก็ตามมีสถานการณ์หนึ่งที่แน่นอนอย่างไร้ข้อสงสัยเลยก็คือผู้ที่ฝึกกฎสองประเภทนั้น ต้องแข็งแกร่งกว่าผู้ที่ฝึกกฎเพียงประเภทเดียวอย่างแน่นอน โดยเฉพาะในกฎสองประเภทที่จีเสี่ยวจื่อฝึกนั้น ยังมีอีกหนึ่งประเภทที่เป็นกฎชั้นยอด!

สำหรับการจู่โจมอย่างฉับพลันโดยการใช้กฎปริภูมิของจีเสี่ยวจื่อนั้น เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเห้อเหลียนชิงมีการเตรียมป้องกันมาก่อน มังกรเจียวสามเนตรที่เขากระตุ้นพลังแห่งสายเลือดแล้ววิวัฒนาการออกมาแหงนหน้าขึ้นฟ้าคำรามเสียงดัง ทันใดนั้นเองมันก็ทำการบีบรัดหอกมังกรของจีเสี่ยวจื่อไว้เหมือนเชือกเส้นหนึ่งทันที 

ในขณะที่มังกรเจียวสามเนตรใช้ลำตัวบีบรัดหอกมังกร ศีรษะที่ใหญ่โตของมันก็ยื่นออกไป อ้าปากพลางขย้ำไปทางจีเสี่ยวจื่อเช่นกัน 

“ระวัง!”เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าว ก็มีรังสีแห่งความกังวลปรากฏบนใบหน้าฉียู่หรงและหนิงหานยู่อย่างควบคุมไม่ได้ 

เห็นได้ชัดเจนเลยว่าจีเสี่ยวจื่อก็นึกไม่ถึงเช่นกันว่าฝ่ายตรงข้ามจะใช้กระบวนท่าเช่นนี้ ภายในเวลาชั่วขณะจึงตอบโต้ไม่ค่อยทัน ทว่ากลับไม่ยอมทิ้งหอกแล้วถอยกลับ ฉะนั้นนางจึงตัดสินใจโคจรกฎปริภูมิและเพลิงอัคคี ถ่ายเทพลังเข้าไปในหอกยุทธ์