มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2287

“ค่ายกลคุ้มกันแบบนี้สามารถต้านทานการโจมตีของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพทั้งสี่ได้สองครั้ง ซึ่งหมายความว่าหากในช่วงเวลานี้ไม่สามารถใช้ค่ายวาร์ปเพื่อจากไป งั้นค่ายกลคุ้มกันจะถูกทำลาย”

หลัวซิวกล่าวเช่นนั้น แม้ว่าเขาจะรับผิดชอบค่ายกล และความสำเร็จของเขาในค่ายกลนั้นไม่มีใครเทียบได้ แต่ระดับผลการฝึกฝนของเขาไม่สูง ซึ่งสุดท้ายแล้วจำกัดความสามารถของเขา

“การโจมตีสองครั้ง?” ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนขมวดคิ้ว “ความเร็วของการโจมตีของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพนั้นเร็วนัก ชีวิตและความตายนี้แขวนอยู่บนเส้นด้ายแล้วไม่ใช่รึ?”

“นี่เป็นขีดจำกัดของข้าแล้ว ข้าไม่สามารถสร้างค่ายกลที่แข็งแกร่งกว่านี้ได้ เว้นแต่เจ้าจะเชิญมหาปรมาจารย์ค่ายกลมาได้” หลัวซิวยักไหล่และพูด

ในมหาโลกาพันสามกว้างใหญ่ จำนวนมหาปรมาจารย์นั้นหายากมาก ในบรรดามหาปรมาจารย์ค่ายกลนั้นหายากที่สุด มีทั้งหมดไม่เกินห้าคน และส่วนใหญ่จะเก็บตัวไม่ออกมา

มีมหาปรมาจารย์มากมายในมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งแปด แต่เป็นไปไม่ได้ที่ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนจะกลับไปเชิญใครอีกในตอนนี้ คนที่สามารถเป็นมหาปรมาจารย์ค่ายกลได้อย่างน้อยจะต้องมีผลการฝึกฝนระดับจ้าวมหาเทพ และส่วนใหญ่เป็นจักรพรรดิเทพ ผู้แข็งแกร่งในระดับนี้จะไม่อยู่ในการควบคุมของเขา

ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนยังรู้ชัดว่ามันไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะหาปรมาจารย์ค่ายกลได้ในมหาโลกาพันสามที่มีระดับเหมือนหลัวซิว ปรมาจารย์ค่ายกลส่วนใหญ่ แม้ว่าพวกเขาจะมีวัสดุระดับสูงสุดก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจารึกค่ายกลระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ออกมาได้

“ค่ายกลเสร็จสมบูรณ์ แต่ยังขาดเหยื่อล่อ ความเร็วของเหยื่อต้องเร็วพอ ก่อนที่จักรพรรดิเทพทั้งสี่จะฝ่าค่ายกลป้องกัน เราต้องใช้ค่ายวาร์ปเพื่อหลบหนีไป” หลัวซิวกล่าวช้าๆ

ในขณะที่พูด ดวงตาของหลัวซิวมองไปที่ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนด้วยรอยยิ้มบางๆ ในบรรดาสามคนนี้ ชีชีเป็นสตรี และหลัวซิวก็ไม่เต็มใจที่จะเสี่ยงด้วยตัวเองอยู่แล้ว ภารกิจของเหยื่อล่อนี้ จึงตกอยู่กับลิ่งฮู๋จื่อเซวียน

มุมปากของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนกระตุก แน่นอนว่าเขาเข้าใจความหมายของหลัวซิวและหยอกล้อ “ข้าว่านะศิษย์พี่ไท่ซ่าง เจ้าเป้นคนสร้างค่ายกลนี้ ไม่มีใครรู้จักค่ายกลเหล่านี้ดีไปกว่าเจ้า ข้าคิดว่าเหยื่อล่อนี้ เจ้ามาทำมันเหมาะมากกว่าข้า”

“ข้าว่านะศิษย์พี่ลิ่งฮู๋ ข้าเป็นคนสร้างค่ายกล ยังให้ข้าไปเป็นเหยื่อล่ออีก ในเมื่อข้าทำทุกอย่างแล้ว งั้นศิษย์พี่ลิ่งฮู๋คิดที่จะนั่งรอผลประโยชน์โดยไม่ทำอะไรเลยรึ?”

หลัวซิวไม่สนใจและเม้มริมฝีปาก “ไม่มีของดีแบบนี้ในโลก ถ้าเจ้ากลัวความตาย ให้ข้าเป็นเหยื่อล่อก็ได้ สี่ส่วนของสิ่งที่หามาได้ก็ไม่พอ ข้าเอาหกส่วน!”

“ให้ตายเถอะ!” ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนแทบจะกระโดดขึ้นมา “ศิษย์พี่ไท่ซ่างเอาเยอะเกินไปแล้วรึเปล่า? เจ้าคนเดียวเอาหกส่วนแล้วปล่อยให้ แม่นางชีชีและข้าดื่ม กินลมเปล่ารึ?”

“คนที่มีความสามารถจะทำงานมากกว่า และข้าทำงานมากกว่าข้าก็ต้องได้เยอะอยู่แล้ว หลัวซิวพูดเรียบ ๆ

“เจ้า...” ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนพูดไม่ออก แต่เขาไม่สามารถหาอะไรมาหักล้างได้ อันที่จริง เขาต้องการให้หลัวซิวเป็นเหยื่อล่อ และเขายังต้องการทดสอบเพื่อดูว่าผู้ชายที่ชื่อไท่ซ่างคนนี้มีความสามารถอะไร

เพราะเมื่อถึงเวลานั้นถูกตามล่าโดยผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิเทพทั้งสี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หากไม่ระวัง มีโอกาสที่จะตายอยู่ที่นี่แล้ว

“ท่านชายทั้งสองอย่าโต้เถียงกันเลย ข้าคิดว่าสิ่งที่ท่านชายไท่ซ่างพูดนั้นสมเหตุสมผลมาก ผู้ที่มีความสามารถทำงานมากกว่าและผู้ที่ทำงานจะได้รับมากกว่า ท่านชายไท่ซ่างใช้เวลากว่าสามเดือนในการสร้างค่ายกลซึ่งสามารถกล่าวได้ว่าเป็นความพยายามใหญ่หลวง สามารถเอาสี่ส่วนได้ ภารกิจเหยื่อล่อนี้อันตรายมาก และใครก็ตามที่เป็นเหยื่อล่อจะต้องรับเพิ่มอีกหนึ่งส่วนโดยธรรมชาติ”