มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2332

ถึงขนาดที่ว่าในกลุ่มคนที่อยู่ในภาพฝาผนัง มีบางคนที่ให้ความรู้สึกกับพวกเขาว่า ถึงขั้นแข็งแกร่งกว่าเทพมารระดับเก้า เป็นที่น่ากลัวยิ่งกว่าอีก

สำหรับเงาร่างเลือนรางที่ยืนอยู่กลางอากาศนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าอีก มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นผู้สูงส่ง หรือไม่ก็แข็งแกร่งกว่าผู้สูงส่ง เสียอีก!

“ที่แท้ก็ผังปรปักษ์สวรรค์นี่เอง!”

ไม่เหมือนกับลิ่งฮู๋จื่อเซวียนกับชีชี สำหรับภาพที่แสดงออกมาจากภาพฝาผนังนี้ ได้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปกับหลัวซิว

เขาเดาว่า เงาร่างเลือนรางที่ยืนอยู่อย่างอากาศร่างนั้น บางทีอาจจะเป็นภูตสวรรค์ผู้หนึ่งในยุคไท่ชู ผู้คนมากมายที่ยืนอยู่บนพื้นดินอันกว้างใหญ่ ก็คือปีศาจแห่งปรปักษ์สวรรค์ คนพวกนี้ คิดจะทวนฟ้า ต่อต้านสวรรค์!

หากบอกว่าบนโลกใบนี้มีการดำรงอยู่ที่แข็งแกร่งกว่าผู้สูงส่ง เช่นนั้นก็มีเพียงแค่ภูตสวรรค์ในยุคไท่ชู หรือไม่ก็จ้าววัฏสงสารในสมัยวัฏสงสารแล้ว

หลัวซิวได้เปลี่ยนไปดูภาพฝาผนังภาพที่สอง ตัวสำนึกหล่นลงไปบนภาพฝาผนัง ทันใดนั้นเองแผ่นดินก็กลับหมุนตาลปัตร เหมือนเขาได้อยู่ในอีกโลกหนึ่ง ราวกับได้ข้ามแม่น้ำแห่งกาลเวลาอันยาวนาน กลับคืนสู่ยุคไท่ชูที่ไกลแสนไกล!

ยังคงเป็นแผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาล แต่ที่แตกต่างไปจากผังปรปักษ์สวรรค์ภาพแรกก็คือ ทั่วทั้งแผ่นดินเต็มไปด้วยเลือดสด ๆ เลือดไหลเป็นสายน้ำ เหมือนดั่งอเวจี

บนท้องฟ้า เงาร่างอันเลือนรางนั่นก็ได้ถูกเลือดสด ๆ ย้อมไปทั่วร่าง แม้กระทั่งท้องฟ้า ยังถูกเลือดย้อมให้เป็นสีแดง มีสีเลือดไปทั่วทุกหนแห่ง ช่างสลดยิ่งนัก

แต่ว่าบนท้องนภา ยังมีเงาร่างอีกอีกสองสามร่างยืนประจัญบานกับเงาร่างเลือนรางนั่นอยู่ เงาร่างพวกนี้มีสีดำ รัศมีมหึมาแผ่ซ่านไปทั่วร่าง

“ภาพจ้านเทียน!”

หลัวซิวเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง ภาพแรกเป็นผังปรปักษ์สวรรค์ แฝงไว้ด้วยความหมายของการไม่ยอมแพ้และแรงสังหารของการทวนฟ้าอันน่าภูมิใจ

ภาพที่สองภาพจ้านเทียน นั่นคือจิตวิญญาณการต่อสู้ชั้นฟ้าถึงตายก็ไม่เสียใจ กล้าที่จะต่อสู้กับสวรรค์