มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2392

เงาสะท้อนวัฏสงสารถูกทำลายจนดับมอดครั้งแล้วครั้งเล่า สีหน้าของหลัวซิวก็ยิ่งทวีความซีดเผือดขึ้น แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะคลายความระมัดระวังลงแม้แต่น้อย รีบตรงไปยังที่ทางขึ้นบันไดที่ใช้ผ่านเข้ามาก่อนหน้านี้

“นายท่าน ให้ข้าช่วยต่อสู้กับท่านเถอะ” อสูรกลืนจิตพาดตัวอยู่บนบ่าของหลัวซิวมาตลอด รอคอยคำสั่งเพื่อที่จะสำแดงอภินิหารรวมร่างกับหลัวซิวได้ทุกเวลา

หลัวซิวไม่ได้พูดสิ่งใด เขารู้สึกแค่เพียงในเวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมแก่การสำแดงอภินิหารรวมร่าง ถึงแม้ว่าการสำแดงอภินิหารรวมร่างจะสามารถทำให้พลังรบของเขาปะทุเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งได้ภายในชั่วพริบตา แต่ก็มีข้อเสียมากมายเช่นกัน หากว่าภายในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ไม่สามารถออกไปได้ เกรงว่าคงจะได้ตายอยู่ที่นี่จริง ๆ เป็นแน่

ตูม! ตูม!

หุ่นเชิดยักษ์สองตนระเบิดออก ถึงแม้พลังและเลือดของยักษ์อัสนี ถูกทำให้พลังสามารถเพิ่มขึ้นถึงระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ แต่ก็สามารถต้านทานมือใหญ่สีดำเอาไว้ได้เพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น

ในตอนแรกที่หลัวซิวกลั่นหุ่นเชิดยักษ์ จุดประสงค์เดิมคือเพื่อเอาไว้ต่อต้านกับมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิและมหาจักรพรรดิยุทธ์จ้านเทียนทั้งสองท่าน แต่คาดไม่ถึงว่ายังไม่ได้ใช้ประโยชน์ใดกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งสองท่าน แต่กลับต้องมาสูญเสียไปในสถานการณ์เช่นนี้

มือใหญ่สีดำนั้นรวดเร็วมาก เพียงพริบตาเดียวก็สามารถตามมาได้ทันแล้ว เงาสะท้อนวัฏสงสารต้านเอาไว้ได้เพียงแค่เสี้ยววินาทีนั้น จากนั้นก็แหลกสลายไปในทันที พลังงานที่ท่วมท้นมหาศาลโจมตีเข้าไปยังร่างของหลัวซิว

ออร่าอันเย็นยะเยือกบุกรุกเข้าไปในร่างใน ราวกับมือใหญ่สีดำนั้นเข้าไปในตัวหยั่งรู้ของเขา พุ่งเข้าไปจับญาณเทวร่างมนุษย์ของเขา

“ญาณเทว? เจ้าเคยฝึกตนเคล็ดเทวกลั่นวิญญาณมาก่อน? เจ้าคือผู้สืบทอดของบรรพบุรุษจักรพรรดิ?”

น้ำเสียงแสดงถึงความตกใจก้องกังวานอยู่ภายในตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว นับแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน จอมยุทธ์ระดับเทพมารขึ้นไปต่างหลอมรวมช่องจิตไว้ภายในตัวหยั่งรู้ มีเพียงวรยุทธ์ประเภทหนึ่งที่แตกต่างออกไป นั่นก็คือเคล็ดเทวกลั่นวิญญาณ

หลัวซิวไม่มีเวลามาคิดมาก พลังแห่งวัฏสงสารโคจรภายในตัวหยั่งรู้ ยึดมั่นญาณเทวร่างมนุษย์ เขาเผาผลาญพลังและเลือดอย่างสุดชีวิต ในที่สุดก็รีบออกมาจากเส้นทางในอุโมงค์ได้ภายในคราเดียว

เงยหน้าขึ้นไปมอง หลัวซิวพบว่าตนได้กลับมายังสำนักใหญ่ที่มีแท่นศิลาสองแท่นตั้ง เพียงแค่ออกไปจากกลางสำนักใหญ่แห่งนี้ เขาก็สามารถออกไปจากวังเทียนหมิงได้แล้ว

การรับรู้ต่อหุ่นเชิดยักษ์สองตนได้หายไปแล้ว สิ่งนี้ทำให้หลัวซิวเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ในตอนนั้นเขาต้องใช้ทรัพยากรและแรงกายแรงใจมหาศาลเพื่อที่จะกลั่นหุ่นเชิดสามตนออกมา