มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2411

กระอักเลือดอีกครั้ง สีหน้าของหลัวซิวขาวซีดมาก ๆ เขาทิ้งร่างสตรีที่นอนสลบไสลนั่นไว้ข้าง ๆ โดยไม่คิดอะไรมาก

ความเจ็บปวดที่น่าเวทนาจากการที่ร่างกายใกล้จะแตกสลาย ทำให้หลัวซิวขมวดคิ้วลงเล็กน้อยอย่างสังเกตเห็นได้ยาก ทว่าถัดจากนั้นสายตาของเขาก็ถูกไผ่เทวดวงครามที่สตรีสลบไสลนั่นกำไว้ในมือดึงดูดไป 

สตรีนางนี้ก็ทุ่มสุดกำลังสามารถถึงจะพุ่งไปถึงข้างไผ่เทวดวงคราม แม้นางจะได้รับไผ่เทวต้นนี้มา แต่กลับไม่ทันได้เก็บมันเข้าไปก็สลบไสลไปก่อนแล้ว 

ยื่นมือออกไปคว้า หลัวซิวก็เก็บไผ่เทวดวงครามมาแล้ว เขาช่วยชีวิตสตรีนางนี้เอาไว้ การที่เอาไผ่เทวดวงครามไปนั้นก็เป็นเรื่องธรรมชาติที่สมเหตุสมผลอยู่ มิเช่นนั้นละก็ เขาสามารถมองดูนางตายไปต่อหน้าต่อตาได้ หลังจากรอสตรีนางนี้ตายไปแล้ว เขาก็เอาไผ่เทวดวงครามมาได้อยู่ดี

สำหรับเรื่องนี้นั้น หลัวซิวไม่มีจิตใจที่รู้สึกผิดและเกรงใจแม้แต่น้อย

ไผ่เทวดวงครามคือหินหยกกายสิทธิ์ในการกลั่นร่าง หลัวซิวกำมันไว้ในมือ ก็สามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าภายใต้ผลกระทบจากออร่าไผ่เทวดวงคราม ทำให้ร่างยุทธ์ร่างเนื้อเขาเกิดการแปรเปลี่ยนโดยไม่รู้ตัว

สตรีนางนั้นบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถฟื้นคืนมาภายในระยะเวลาสั้น ๆ หลัวซิวจึงถอนสภาวะอภินิหารรวมร่างออก เนื่องจากระยะเวลาในการรวมร่างไม่นาน ดังนั้นสภาวะของอสูรดูดจิตก็ไม่ค่อยแย่เท่าไหร่นัก ฉะนั้นหลัวซิวจึงให้อสูรดูดจิตคอยคุ้มกันเขา ก่อนที่เขาจะกำไผ่เทวดวงครามไว้ในมือแล้วเริ่มฝึกตน

เวลาค่อย ๆ ล่วงเลยไปอย่างช้า ๆ หลัวซิวสามารถสัมผัสได้อย่างลึกซึ้งเลยว่าร่างยุทธ์ร่างเนื้อตัวเองยิ่งอยู่ยิ่งแข็งแกร่ง ยิ่งกว่านั้นคือภายใต้ผลกระทบจากไผ่เทวดวงคราม เขาก็สามารถดูดซับพลังบางส่วนจากแสงดำที่ตลบฟุ้งอยู่ในแถบชายขอบเขาผีเก้าได้เช่นกัน 

แคว็ก!

อ้างอิงจากแผนการในตอนแรกของเขา การที่จะให้แดนกลั่นร่างบรรลุถึงจ้าวมหาเทพช่วงปลายนั้น อย่างต่ำสุดก็ต้องใช้เวลาประมาณสิบกว่าปีถึงจะทำได้

หลัวซิวเคลื่อนไหวร่างกายตัวเองอย่างเรื่อยเปื่อย จากร่างยุทธ์ร่างเนื้อจ้าวมหาเทพขั้น 7 บวกกับการปลุกเสกจากยันต์ค่ายระดับเจ้ายุทธจักร 99 ยันต์ พลังร่างเนื้อของเขา มาตรแม้นว่าเปรียบเทียบกับจ้าวมหาเทพขั้นสูงแล้ว ก็มีแต่จะแข็งแกร่งกว่า

แสงที่กระพริบบนไผ่เทวดวงครามหม่นหมองลงเล็กน้อย หลัวซิวนำมันเข้าไปเพาะปลูกในโลกาจุดลมปราณของตัวเอง จะใช้สมุนไพรเพิ่มพลังประเภทนี้ให้หมดในรวดเดียวไม่ได้อยู่แล้ว เขาที่ยึดกุมคัมภีร์โอสถฉบับสมบูรณ์ สามารถใช้ประสิทธิผลที่ดีเลิศที่สุดของไผ่เทวดวงครามได้อย่างถึงอกถึงใจ

กระทั่งบัดนี้ หลัวซิวถึงจะมีเวลาว่างไปสนใจสตรีที่เขาช่วยกลับมา ตลอดช่วงเวลาที่เขาอาศัยไผ่เทวดวงครามฝึกตน สตรีนางนี้ก็อยู่ในสภาวะสลบไสลมาโดยตลอด ทำให้เห็นเลยว่านางได้รับบาดเจ็บไม่เบาจริง ๆ ทว่ากลับไม่มีกฎชีวิต ฉะนั้นแค่อาศัยความสามารถในการฟื้นฟูของตนเอง ยังไม่สามารถฟื้นคืนมาได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ