มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2440

ในฐานะที่มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิเป็นเฒ่าประหลาดที่คงอยู่มาหลายร้อยล้านปี พอจะพูดได้เลยว่าเขาระมัดระวังถึงขีดสุด หากผู้ที่กำลังเผชิญหน้าด้วยคือคนธรรมดาทั่วไปคนหนึ่ง เขาคงลงมือไปตั้งนานแล้ว แม้ความรอบคอบระมัดระวังเช่นนี้จะทำให้เขาพลาดโอกาสบางอย่างไป ทว่าเขาก็จะไม่ทำเรื่องที่ตนไม่มั่นใจง่าย ๆ เช่นกัน 

ไม่เรียกร้องให้มีคุณงามความดี หวังแค่ว่าไม่เคยทำผิดมาก่อน ซึ่งนี่ก็คือสภาพจิตใจของมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิ และเป็นบรรทัดฐานที่ทำให้เขาคงอยู่มาได้นานเช่นนี้นี่เอง 

มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิไม่ได้เลือกที่จะลงมือต่อ ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนี้ล้วนอยู่ในการคาดหมายของหลัวซิว ถัดจากนั้นสายตาของเขาก็หันไปทางคังคงจี๋ที่เป็นผู้นำของสำนักจักรพรรดิจ้านเทียน

“ผู้อาวุโสคัง ข้าและเผ่าจี้ก็รู้สึกเสียใจต่อการดับสลายสูญสิ้นของมหาจักรพรรดิยุทธ์จ้านเทียนเช่นกัน แต่ข้าสามารถรับประกันได้เลยว่าการตายของมหาจักรพรรดิยุทธ์จ้านเทียนไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับข้าและเผ่าจี้อย่างแน่นอน จักเชื่อหรือไม่เชื่อนั้นก็ขึ้นอยู่กับเจ้า!”

หลัวซิวพูดอย่างเรียบนิ่งคำหนึ่ง แท้จริงแล้วการสูญเสียมหาจักรพรรดิยุทธ์จ้านเทียน สำนักจักรพรรดิจ้านเทียนก็ถือว่าเสื่อมลงแล้ว ถึงแม้หลัวซิวจะไม่อธิบายเรื่องนี้ แค่อาศัยสำนักจักรพรรดิจ้านเทียนในปัจจุบัน ก็ทำอะไรเขาและเผ่าจี้ไม่ได้

สีหน้าอารมณ์ของคังคงจี๋ดูอึดอัดเล็กน้อย เมื่อครู่เขายังประณามขอคำอธิบายจากเผ่าจี้อยู่เลย บัดนี้เมื่อเห็นว่าหลัวซิวและเผ่าจี้ทำให้มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิยังหวาดหวั่น เขาจึงทำได้เพียงอัดอั้นไว้ กลัวแค่ว่าจะพูดอะไรผิดพลาดแล้วรุกรานฝ่ายตรงข้าม 

มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีหนึ่ง ก่อนจะพาผู้คนในสำนักจักรพรรดิมรณะจากไป ส่วนผู้คนในสำนักจักรพรรดิจ้านเทียนก็ไม่มีทางอยู่ที่นี่ให้อึดอัดใจต่อเช่นกัน ทำได้เพียงจากไปอย่างเหงาหงอยเศร้าซึม

เรื่องราวดำเนินการจนถึงขั้นนี้แล้วจบลงด้วยผลลัพธ์เช่นนี้ ทำให้ผู้คนในเผ่าจี้ต่างถอนหายใจโล่งอก เดิมทีนึกว่าวันนี้จะมีศึกสงครามที่เลวร้ายเกิดขึ้น ไม่มีผู้ใดนึกถึงเลยว่าจากการที่หลัวซิวปรากฏตัว ทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกคลี่คลายง่ายดายเช่นนี้ 

หลัวซิวก็บินเข้าไปในแดนปริศนาเผ่าจี้เช่นกัน ก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปยังตำหนักใหญ่ของเผ่าจี้ ทันทีที่เดินเข้าไปในตำหนักใหญ่ เขาก็กระอักเลือด รัศมีที่อยู่ภายในร่างกายกระพริบระยิบระยับ ถอนอภินิหารรวมร่างออก อสูรดูดจิตก็เหมือนงูตายตัวหนึ่งแยกออกมาจากร่างกายเขา คลานอยู่ข้าง ๆ ลมปราณอ่อนแอ