มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2776

มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 2776 ตำหนักกิ่งโยงพลัง

หลังจากขึ้นเรือ หนิงหานหลิงและฮู๋ชิงชิงไม่ได้อยู่ในห้องของตัวเอง แต่มาที่ห้องของหลัวซิว

หลัวซิววางม้วนหยกไว้ข้างหน้าพวกนาง และแต่ละคนก็ปล่อยตัวสำนึกออกมาเพื่อตรวจสอบสิ่งที่อยู่ในม้วนหยก

ตามบันทึกในม้วนหยก มิติสมรภูมิกู่ไท่ไม่ได้อยู่ในโลกสวรรค์ แต่อยู่ในอนัตตาไม่สิ้น

ในเมื่อวิวัฒนาการของดาราจักรวาลได้ให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ได้ผ่านยุคสมัยโบราณมามากมาย

ยุคที่โลกรู้จักในปัจจุบัน ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ได้แก่ ยุคไท่ชู ยุควัฏสงสารและยุคมหาศักดิ์ของปัจจุบัน

ในยุคไท่ชู ภูตสวรรค์สิบสองปกครองห้วงดาราทวยเทพ และในยุควัฏสงสารมีจ้าววัฏสงสารแปดรุ่นมาก่อน ในยุคมหาศักดิ์ตอนนี้ ไม่มีใครควบคุมเกณฑ์การทำงานปกติของกฎทวยเทพธรรมได้ ในทางกลับกัน มีผู้แกร่งเลิศแปดท่านปกครองอยู่คนละโลก

ทุกยุคทุกสมัยมีภัยพิบัติที่สั่นสะเทือนโลก เมื่อหายนะเกิดขึ้น ไม่มีดินแดนใดในดาราจักรวาลทั้งหมดที่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และโลกมหาศักดิ์แปดทิศเป็นสนามรบที่สำคัญที่สุด

อย่างไรก็ตาม มีบันทึกทางประวัติศาสตร์ในโลกสวรรค์ว่าการปรากฏของมิติสมรภูมิกู่ไท่เกิดขึ้นก่อนไท่ชู ซึ่งเป็นยุคที่ถูกเรียกว่าต้าเหยียน

มิติสมรภูมิกู่ไท่เป็นสนามรบของยุคต้าเหยียน การต่อสู้ครั้งนั้นทำลายโลกสวรรค์และส่วนหนึ่งของโลกสวรรค์ตกลงสู่อนัตตา กลายเป็นมิติสมรภูมิกู่ไท่

ว่ากันว่าตั้งแต่ยุคไท่ชู เพื่อประมุขเต๋าสวรรค์รุ่นที่หนึ่ง ชิงเทียนค้นพบมิติสมรภูมิกู่ไท่ด้วยผลการฝึกตนอันสูงสุดของเขา ทำให้นักยุทธ์รุ่นต่อ ๆ ไปเข้าสู่สนามรบโบราณเพื่อหาประสบการณ์และตามล่าหาสมบัติได้

เพราะมันเป็นสนามรบของยุคต้าเหยียนที่ผ่านมาเนิ่นนานมากนัก และความลับที่น่าตกตะลึงมากมายถูกปิดผนึกไว้ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพระดับเก้าหรือมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับเก้าก็อาจตายอยู่ในนั้นได้หากพวกเขาไม่ระวัง

ในทำนองเดียวกัน มิติสมรภูมิกู่ไท่ได้สร้างผู้แข็งแกร่งออกมานับไม่ถ้วน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากผ่านยุควัฏสงสาร ผู้แข็งแกร่งในโลกได้ตายไป มีผู้แข็งแกร่งมากมายจากโลกสวรรค์ที่ได้รับโอกาสที่ดีในมิติสมรภูมิกู่ไท่ และแม้กระทั่งกลายเป็นเจ้าแห่งสถานที่หนึ่ง

กองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในโลกสวรรค์ในปัจจุบัน คือเผ่าฟ้านั่นเอง เผ่าฟ้ามีสิบสองแยกแขนงหลัก ซึ่งสอดคล้องกับวังนภาทั้งสิบสองแห่ง ซึ่งสืบทอดจากประมุขเต๋าสวรรค์ทั้งสิบสองท่าน

แต่เมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนาน ในเมื่อการสูญเสียและความเสียหายของอัญสมบัติสวรรค์จำนวนนวนมาก ในบรรดาสิบสองแยกแขนงของเผ่าฟ้า มีเพียงการสืบทอดของวังอัมพรสามแห่งที่เหลืออยู่เท่านั้นที่ยังคงรุ่งโรจน์

วังอัมพรทั้งสามแห่ง ได้แก่ วังชิงเทียน วังสิงเทียน และวังเวหา

อัมพรสามแห่ง ต่างมีผู้แกร่งเลิศปกป้อง ต่างกับโลกมหาศักดิ์เจ็ดทิศอื่น ๆ ซึ่งภายนอกมีผู้แกร่งเลิศคนเดียว ตามให้รู้กันภายนอก โลกสวรรค์ก็มีผู้แกร่งเลิศสามคน!

ในยุคนี้ที่ไม่มีประมุขเต๋า ผู้แกร่งเลิศก็คือผู้ที่บรรลุจุดสูงสุดของห้วงยุทธ์แล้ว

แม้ว่าเรืออนัตตาที่หลัวซิวทั้งสามคนนั่งนั้นกำลังมุ่งหน้าไปยังมิติสมรภูมิกู่ไท่ แต่ก็เป็นเพียงทางเข้าสู่มิติสมรภูมิกู่ไท่เท่านั้น

หากต้องการเข้าสู่มิติสมรภูมิกู่ไท่ ต้องใช้ค่ายวาร์ป และค่ายวาร์ปอยู่ในมือของวังชิงเทียน

ในเมื่อว่าค่ายวาร์ปนี้ถูกทิ้งไว้ให้โดยประมุขเต๋าชิงเทียนและเป็นทรัพย์สินของวังชิงเทียน

ตำแหน่งเดิมของค่ายวาร์ปได้พัฒนาและทวีคูณขึ้นเป็นเมืองที่พลุกพล่านหลังจากเวลาผ่านไปนาน ในเมืองก็เต็มไปด้วยผู้คนที่สัญจรไปมา

ในสถานที่เช่นนี้ แม้แต่หลัวซิวก็ยังไม่กล้ากระทำการโดยประมาทด้วยตัวสำนึก เพราะผู้ที่ไปที่มิติสมรภูมิกู่ไท่เพื่อฝึกฝนและแสวงหาโอกาสนั้น อย่างน้อยจะเป็นผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพระดับเก้าหรือมหาจักรพรรดิยุทธ์ หากไม่ระวังทำให้คนพวกนี้ไม่พอใจก็จะเป็นปัญหาใหญ่อย่างแน่นอน

“เราไปมิติสมรภูมิกู่ไท่ตอนนี้เลยกันเถอะ” ฮู๋ชิงชิงกล่าวอย่างกระวนกระวายใจทันทีที่เข้าไปในเมือง

หลัวซิวรู้ว่านางกังวลมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของลู่เมิ่งเหยา อันที่จริงเขาก็กังวลเช่นกัน อย่างไรก็ตาม มิติสมรภูมิกู่ไท่นั้นเต็มไปด้วยอันตราย และปริภูมิภายในนั้นกว้างใหญ่นัก การตามหาคนหนึ่งคนที่อยู่ข้างในก็เหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร

“เราไปหาที่ถามกันก่อนเถอะ” หลัวซิวพูด

เมื่อได้ยินหลัวซิวพูดแบบนี้ ฮู๋ชิงชิงก็ตอบสนองทันทีเช่นกัน เพราะนางนึกถึงที่พักผ่อนโรงน้ำชา ที่หลัวซิวพบเมื่อตอนที่อยู่ในเมืองทรายดูด

“ข้าใจร้อนเกินไป” ฮู๋ชิงชิงพูดด้วยความลำบากใจ หากนางสามารถหาซื้อเบาะแสเกี่ยวกับลู่เมิ่งเหยาได้ นั่นจะเป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการค้นหาใครบางคน

แม้จะพูดแบบนี้ แต่หลัวซิวก็เดินอยู่ในเมืองนี้เป็นเวลานาน ก็ยังไม่พบที่พักสักแห่ง

ทันใดนั้น หลัวซิวเห็นอาคารที่สูงที่สุดในเมือง ในเมืองนี้ มีเพียงวังแห่งนี้เท่านั้นที่ใหญ่และสูงที่สุด ซึ่งครอบครองพื้นที่เกือบทั้งหมดใจกลางเมือง เขาเห็นคนจำนวนมากเข้าไป และมีคนจำนวนมากออกมา