มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 457

ด้วยเหตุนี้ยาเสวียนจือจึงเป็นยาล้ำค่า เมื่อจุดตันเถียนของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธิ์หลายคนได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อีกและตรอมใจตายไปในที่สุด

และนี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมในตอนนั้นที่สวีจิงเหนียนพยายามเก็บรวบรวมวัตถุดิบสำหรับกลั่นยาเสวียนจือไว้เป็นจำนวนมาก แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถหายามารักษาได้สักเม็ด

หากไม่ได้มาพบกับหลัวซิวเข้า อาการบาดเจ็บของสวีจิงเหนียนคงยากจะฟื้นฟูกลับมา และตระกูลสวีคงโดนตระกูลฝานกำจัดทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว

เมื่อได้ยินว่าเป้าหมายที่แท้จริงของอีกฝ่ายคือยาเสวียนจือเพียงเม็ดเดียว หลัวซิวก็ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร เพราะสำหรับเขาการกลั่นยาเสวียนจือเป็นเรื่องเล็กๆ ที่ทำได้ง่ายเพียงกระดิกนิ้ว

เขาใช้มือแตะที่แหวนเก็บของเบาๆ ขวดหยกงามประณีตขวดหนึ่งก็ปรากฏอยู่บนมือของหลัวซิวแล้ว จากนั้นเขาจึงนำมันวางไว้บนแผง

เจ้าของแผงวัยกลางคนชะงัก ก่อนจะยื่นมือออกไปหยิบขวดหยกขึ้นมาอย่างสงสัยใคร่รู้ เมื่อเปิดจุกขวดออก สีหน้าของเขาก็ชะงัก

“ยาเสวียนจือ!?”

เจ้าของแผงวัยกลางคนมองหลัวซิวอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา เขาสงสัยว่าเด็กหนุ่มผู้นี้แท้จริงแล้วเป็นใครมาจากไหน ฝึกตนเพียงราชายุทธ์ แต่กลับครอบครองยาเสวียนสามระดับ 7 และยาล้ำค่าอย่างยาเสวียนจือ

หากวัดกันด้วยระดับยาเสวียนจือสู้ยาเสวียนสามไม่ได้ แต่หากวัดกันด้วยระดับความหายากแล้ว ยาเสวียนจือกลับหายากกว่า

ไม่ว่าจะเป็นยาระดับไหน ยาที่ใช้ในการรักษาโดยส่วนใหญ่แล้วจะมีมูลค่าสูงกว่า เพราะเป็นสิ่งของที่ช่วยในการรักษาชีวิตเอาไว้

การฝึกตนสามารถฝึกฝนไปอย่างช้าๆ ได้ แต่มีอาการบาดเจ็บบางอย่างหากไม่สามารถฟื้นฟูได้ จะส่งผลกระทบไปตลอดทั้งชีวิต

เจ้าของแผงวัยกลางคนไม่ลังเล เขารีบหยิบของออกจากแหวนเก็บของแล้วส่งให้หลัวซิว “นี่เป็นดินเหลืองเสวียนทั้งหมดที่ข้ามี ขอใช้แลกกับยาเสวียนจือของท่านได้หรือไม่”

หลัวซิวยื่นมือออกไปรับมา เขาใช้ตัวสำนึกสำรวจจึงพบว่าดินเหลืองเสวียนด้านในมีปริมาณ 7 โลกว่า มากกว่าปริมาณที่เขาต้องการเกือบครึ่ง