มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 461

นอกเหนือจากหยูชุนชิว ตระกูลหยูยังมีจักรพรรดิยุทธ์อีกสามคนอยู่ที่นี่ด้วย หยูเจินคือจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสาม หยูโช่วคือจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสอง และยังมีผู้อาวุโสร่างท้วมอีกคนหนึ่ง คือจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสี่

“คนผู้นี้ฝึกร่างยุทธ์ระดับจักรพรรดิ มอบให้ข้าจัดการ หยูโช่วเจ้าไปจัดการหลินจื่อเฟิง หยูเจินเจ้าไปขวางเย่เฟยเทียนเอาไว้ อย่าให้มันหนีไปได้” ผู้อาวุโสร่างท้วมกล่าวเสียงเข้ม

เมื่อหลัวซิวได้ยินคนผู้นี้สั่งการ ก็รู้สึกขบขันขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “พวกเจ้าอย่าแบ่งอีกเลย เข้ามาพร้อมกันเถอะ”

สำหรับหลัวซิว ตราบใดที่ความสามารถของอีกฝ่ายไม่เกินกว่าจักรพรรดิยุทธ์ขั้นเจ็ด เพียงแค่เขาใช้พลังของลูกแก้วเสวียนดำ ก็สามารถต่อกรได้แล้ว

ถ้าหากคู่ต่อสู้คือจักรพรรดิยุทธ์ขั้นเจ็ดขึ้นไป ก็คงต้องใช้กฎเบญจธาตุและลูกแก้วเสวียนดำพร้อมกันแล้ว

ผู้อาวุโสร่างท้วมได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะเยาะขึ้นมา “ไร้ยางอาย!”

หลัวซิวไม่เห็นเป็นเช่นนั้น เขายิ้มอ่อน ๆ พลังอันยิ่งใหญ่ทะลักออกมาจากลูกแก้วเสวียนดำที่อยู่ในจุดตันเถียน

ฉับพลันทันที รัศมีพลังบนร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในระหว่างที่หายใจเพียงสองสามครั้ง การเคลื่อนไหวของพลังจิตแท้ ก็บรรลุถึงระดับที่ทัดเทียมกับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้าได้

“เป็นไปได้ยังไงกัน? ราชายุทธ์คนหนึ่ง สามารถระเบิดรัศมีพลังที่ทัดเทียมกับจักรพรรดิยุทธ์ออกมาได้อย่างไรกัน?” ฝ่ายตรงข้าม จักรพรรดิยุทธ์ทั้งสามของตระกูลหยู ต่างก็มีท่าทางเคร่งขรึม

พวกเขาไม่เชื่อว่าจะมีเคล็ดลับอะไรที่สามารถทำให้กระแสพลังของคนคนหนึ่งเพิ่มขึ้นมาหนึ่งแดนใหญ่ได้พายในพริบตา โดยเชื่อในสิ่งที่ได้ยินมาก่อน เลยคิดว่าหลัวซิวได้ปิดบังฝีมือที่แท้จริงของตนเอง

ในตอนนี้เอง หลัวซิวก็ได้ลงมือแล้ว เขายื่นมือขวาออกมา กางนิ้วทั้งห้า เพลิงมรณะก็ได้พุ่งออกมา ครอบคลุมหยูเจิน หยูสิ้นใจ และผู้อาวุโสร่างท้วม จักรพรรดิยุทธ์ทั้งสามเอาไว้

พวกหยูเจินทั้งสามคนร้องตวาดออกมาด้วยความโมโห ต่างแสดงทักษะยุทธ์ของตนเอง ฟาดฟันพลังกระบี่ออกมา ต้องการทำลายเพลิงมรณะของหลัวซิว

ทว่าในตอนนี้เอง เพลิงมรณะสีดำทมิฬพลันเปลี่ยนไป แปลงเป็นกระดูกญาณขนาดมหึมา กระแสมรณะอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายออกมา

ภายใต้อิทธิพลของห้วงยุทธ์มรณะ พวกหยูเจินทั้งสามคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาอยู่ในอเวจีของหลัวซิว ผีร้ายมากมายกรีดร้องกระโจนเข้าหา ฉีกกัดเลือดเนื้อบนร่างกาย กลืนกินวิญญาณของพวกเขา

ความรู้สึกว่าต้องสิ้นใจแน่นอนทะลักเข้ามาในหัว ทำให้พวกเขาท้อแท้ใจ สิ้นหวังอย่างที่สุด คิดจะเลิกต่อต้านโดยสัญชาตญาณ