มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 467

“หกสิบเปอร์เซ็นต์?”

เมื่อทุกคนได้ยินคำตอบนี้ สีหน้าก็แสดงออกถึงความหนักอึ้ง โอกาสของความสำเร็จจะว่าสูงก็ไม่สูง จะต่ำก็ไม่ต่ำ และความเสี่ยงในนั้นขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนเลือกอย่างไร

ถึงอย่างนั้นหากการกลั่นล้มเหลว หินพลังจิตชั้นสูงหลายแสนก้อนก็จะหายไปในพริบตา และคนส่วนใหญ่ไม่สามารถซื้อไม่ไหวหรอก

“ในมือผู้เพื่อนยุทธ์เกามีของชั้นสูงถึงสองแสน？” จู่ ๆหลัวซิวก็พูดกับเกาเหลียนหงที่อยู่ข้าง ๆ เขา

“เจ้าสำนักต้องการซื้อยาอสูรนี้หรือ？” เมื่อเกาเหลียนหงฟังคำพูดนี้แล้ว ก็เดาถึงความตั้งใจของหลัวซิวได้

หลัวซิวพยักหน้าและไม่ได้อธิบายอะไรมาก ด้วยระดับของเขา เขาสามารถรับประกันอัตราความสำเร็จได้ 100% และใช้หลายแสนในการซื้อยาอสูรนี้มา เมื่อกลั่นเป็นยาที่สามารถปรับปรุงแดนเล็กได้ มูลค่าของมันสามารถพลิกขึ้นสามเท่า!

เกาเหลียนหงไม่รู้ว่าหลัวซิวมีระดับการกลั่นยาสูงมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร และยื่นมือถอดแหวนสำหรับเก็บของของตัวเองออกแล้วยื่นให้กับเขา

ความไว้วางใจที่ไม่ลังเลแบบนี้ทำให้หลัวซิวตกใจเล็กน้อย

เมื่อมองผ่าน ๆ หินพลังจิตในแหวนนั้นอยู่ที่ประมาณสามแสนกว่า ๆ จะเห็นได้ว่าเกาเหลียนหงนี้ถือว่าร่ำรวยในหมู่จักรพรรดิยุทธ์ ถึงอย่างนั้นเขามาถึงระดับที่เจ็ดแล้วของแดนวิชาจักรพรรดิยุทธ์

มีคนไม่มากนักที่เข้าร่วมการประมูลยาอสูรราชาหมีน้ำแข็งเลือดนี้ ถึงจะมีโอกาส 60% แต่ยังมีโอกาสล้มเหลว 40% ความเสี่ยงนี้ไม่ใช่คนธรรมดาที่กล้ารับ

"หนึ่งแสนเจ็ดหมื่น!"

ผู้เสนอราคาพูดขึ้นอย่างระมัดระวัง และหลัวซิวเพิ่มสองหมื่น จากราคาต่ำสุด

ในขณะนั้น ทุกคนมองมาที่เขา เรื่องที่เกิดขึ้นที่เขาไม้เสวียนก่อนหน้านี้ คนเหล่านี้รู้เรื่องนี้มานานแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงจำได้เลยว่าคนนี้คือคนที่ประกาศเป็นเจ้าสำนักไท่เสวียน

อายุยังน้อย แต่ได้เป็นเจ้าสำนักและเขายิ่งมีความสามารถของจักรพรรดิยุทธ์ เดินไปไหนก็ดึงดูดความสนใจจากผู้คนทุกที่