มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 487

ในเวลาเดียวกัน ห่างออกไปหลายล้านไมล์ในเทือกเขาเหิงหยุน ผู้อาวุโสหกของตระกูลหยู ที่ดูแลห้องโถงบรรพบุรุษสีหน้าของเปลี่ยนไปในทันที!

เพราะตะเกียงวิญญาณที่วางไว้ที่ด้านบนสุดในห้องโถงบรรพบุรษ วูบ ดับลงไป!

และเจ้าของตะเกียงวิญญาณนี้คืออาจารย์ของตระกูลหยู หยูเชียนฮั่ว!

ตะเกียงวิญญาณมี 2 แบบ แบบแรกคือตะเกียงวิญญาณโบราณ ผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ขึ้นไป จะทิ้งเส้นใยเทพจิตไว้บนตะเกียงวิญญาณ ทันทีที่ร่างกายเสียชีวิต ตะเกียงวิญญาณจะปกป้องเส้นใยเทพจิตนี้ไว้ ยังมีความหวังเกิดใหม่อีกครั้ง

วิธีลับในการกลั่นตะเกียงวิญญาณโบราณนี้หายสาบสูญไปนานแล้ว จะได้มาหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับโชค น้อยคนนักที่จะมีผู้ขายสิ่งที่สามารถช่วยชีวิตแบบนี้

นอกจากนี้ยังมีตะเกียงวิญญาณชนิดหนึ่ง เฉพาะปรมาจารย์นักค่ายกลขั้น 7 เท่านั้นที่สามารถกลั่นสมบัติค่ายกลได้ เส้นใยตราวิญญาณที่ประทับอยู่ในตะเกียงวิญญาณ ตะเกียงวิญญาณก็จะสว่างขึ้นเหมือนจุดเทียน ทันทีที่เปลวเทียนดับ แปลว่า เจ้าของตะเกียงวิญญาณ ล่วงลับแล้ว!

ฝานไท่เต๋อและเจ้าตำหนักจื่อในตอนนั้น ได้รับตะเกียงวิญญาณโบราณโดยบังเอิญ และแม้ว่าตระกูลหยูจะแข็งแกร่งกว่า แต่ก็ไม่มีโชคเช่นนั้น แม้แต่อาจารย์มกุฎยุทธ์ก็ใช้ตะเกียงวิญญาณธรรมดา

“อาจารย์ล่วงลับไปแล้ว...”

ผู้อาวุโสหกของตระกูลหยู รู้สึกว่าริมฝีปากของตนสั่นไม่หยุด พูดติดขัด

“เร็ว...ส่งคนไปแจ้งผู้ก่อตั้งตระกูลหยู!”

ตอนนี้ ในบรรดาผู้อาวุโสของตระกูลหยู เหลือเพียงเขาและผู้อาวุโสใหญ่เท่านั้น และผู้อาวุโสใหญ่ได้รับบาดเจ็บสาหัสหมดสติอยู่ อาจารย์ล่วงลับ ท่านผู้นั้นเป็นหัวหน้าหลักคนเดียวในทั่วทั้งตระกูลหยูแล้ว

เนื่องจากอาจารย์ล่วงลับตระกูลหยูอยู่ในความโกลหลวุ่นวาย ผู้คนต่างก็ตื่นตระหนก หลัวซิปิดกั้นรักษาบาดแผลของตน

อยู่ในหอคอยกลางของแดนปริศนา

อีกด้านหนึ่ง บนยอดเขาเทียนเหอแห่งสำนักฉางเหอ การต่อสู้ครั้งใหญ่ กำลังจะเกิดขึ้น

“หลี่ฉางเหอ หากเจ้าไม่ต้องการทำลายรากฐานนับพันปีของสำนักฉางเหอ แนะนำให้เจ้าเลิกต่อต้านจะดีที่สุด”