มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 549

หลัวซิวไม่ปฏิเสธและไม่ได้ยอมรับ เขาเองก็รู้ว่าความเร็วที่ตนเองแสดงออกมาอย่างกะทันหัน ทำให้ทั้งสิบอสูรกายไม่ทันได้ตั้งตัว ถ้าหากถูกปิดล้อมอีกครั้ง ภายใต้สถานการณ์ที่มีการเตรียมพร้อม วิธีการแบบนี้ไม่สามารถทำให้ได้ผลลัพธ์ที่เหมือนกัน

ภายใต้สถานการณ์ที่พลังถูกค่ายกลจำกัด อานุภาพของค่ายกลที่เกือบเทียบเท่าระดับเจ็ด ไม่ใช่สิ่งที่สามารถฝ่าไปได้อย่างง่ายดาย

เพื่อปกป้องความลับศิลามรณะ เผ่ามารของที่นี่ยอมทำทุกวิถีทาง

“ตราธรรมจุติมรณะ!”

มือทั้งสองข้างของหลัวซิวกลายเป็นภาพเงาติดตา ปลดปล่อยพลังตราประทับนับร้อยออกมาด้วยความเร็วของร่างกายและตัวสำนึกตามไม่ทัน

เงาลวงวัฏจักรความเป็นตายที่สูงใหญ่หลายฟุตปรากฏขึ้นเหนือหัว เมื่อมีพลังของกฎการเวียนว่ายตายเกิดหนุนเสริม ทำให้เงาลวงวัฏจักรความเป็นตายครั้งนี้ยิ่งดูเหมือนจริงมากขึ้น

โครม……

เงาลวงวัฏจักรความเป็นตายระเบิดออกไป ความว่างเปล่าของทุกจุดที่พุ่งผ่านเกิดการแตกร้าว นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของหลัวซิวแล้ว ถ้าหากไม่สามารถฝ่าค่ายกลอัสนีขั้นเจ็ด ก็เท่ากับว่าเขาไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว

บูม! บูม! บูม! ……

สายฟ้าส่องสว่าง ลำแสงระเบิด เจ้าแห่งอสูรกายทั้งสิบที่ถูกนำโดยสาวมังกรแห่งเผ่ามังกรและชายร่างใหญ่เผ่ามาร สีหน้าของทุกตนตกตะลึง

“จบแล้ว!”

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดขึ้น สีหน้าของแต่ละคนมืดมนและน่าเกลียดจนถึงขีดสุด

เพราะพวกเขาคิดไม่ถึง เผ่ามนุษย์คนนั้นถึงขั้นสามารถบุกเข้าไปถึงในเขตแดนของศิลามรณะ ด้วยการทำลายค่ายกลอัสนีระดับเจ็ดโดยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เมื่อมองไปทางตำแหน่งของค่ายกลอัสนีระดับเจ็ด มีหลุมขนาดใหญ่ที่น่าตกใจปรากฏขึ้น และยังมีประกายของสายฟ้าแลบส่องสว่าง

ส่วนนักยุทธ์เผ่ามนุษย์คนนั้นได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยนานแล้ว

ศิลามรณะตั้งอยู่ที่นี่มาอย่างยาวนานนับไม่ถ้วน แต่อสูรกายที่อาศัยอยู่ที่นี่กลับไม่สามารถเข้าใกล้ภายในรัศมีแปดร้อยเมตรของศิลามรณะ

แต่อสูรกายพวกนี้กลับรู้ดี บนศิลามรณะมีการบันทึกความลับที่เป็นภัยคุกคามต่อเผ่าใหญ่ จำเป็นต้องหยุดสิ่งมีชีวิตทุกอย่างที่เข้าใกล้สถานที่แห่งนี้

เวลานี้ กลับมีเผ่ามนุษย์คนหนึ่งบุกเข้ามา มันทำให้ภายในใจของเจ้าอสูรพวกนี้ถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอก เริ่มเกิดความรู้สึกกระสับกระส่าย